Ο Α. Τσίπρας, μιλώντας στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, κάλεσε την ελληνική κοινωνία να αγωνιστεί ώστε να υποχρεώσει την «κυβέρνηση της καταστροφής» σε αποχώρηση

Του Φώτη Παπούλια

Πρώτη φορά από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έριξε το «μπαλάκι» στον ελληνικό λαό, αναγορεύοντάς τον επί της ουσίας κρίσιμο εταίρο του πολιτικού παιχνιδιού. Είπε ο Αλέξης Τσίπρας: «Ο ελληνικός λαός πρέπει πια να αποφασίσει, δικαιούται να είναι αυτός που θα αποφασίσει, και, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, υποχρεούται η κυβέρνηση να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές». Ουσιαστικά κάλεσε την ελληνική κοινωνία να διαμορφώσει, μέσω των κοινωνικών κινημάτων αντίστασης απέναντι «στην προπαγανδιστική κατασκευή του κυβερνητικού success story», τις προϋποθέσεις ενός οιονεί προεκλογικού κλίματος, το οποίο και θα υποχρεώσει την κυβέρνηση να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Αναγορεύοντας την ίδια την κοινωνία πρωταγωνιστή ώστε «να φύγει αυτή η κυβέρνηση της καταστροφής».

Προεκλογικά διλήμματα

Μάλιστα, έθεσε και τα «προεκλογικά» διλήμματα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θέλουμε μια κυβέρνηση που να λέει “ναι” σε όλα, που θα είναι πρόθυμη να υποθηκεύσει τα πάντα, και για πόσο ακόμα, με ποια προοπτική ή θέλουμε μια κυβέρνηση αποφασισμένη να υπερασπιστεί τα δίκαια και τα αυτονόητα;» Και επεσήμανε ότι «αυτή θα είναι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μια κυβέρνηση με πυρήνα την Αριστερά, και ο τόπος τη χρειάζεται άμεσα», επιμένοντας ότι το «παιχνίδι» θα κριθεί από τις απαντήσεις που θα δώσει ο λαός στα κρίσιμα ερωτήματα «Μνημόνια ή δημοκρατία; Αποικία χρέους ή λαϊκή κυριαρχία; Βαρβαρότητα ή αξιοπρέπεια;» και εν τέλει «Συμμαχία των μνημονιακών προθύμων ή ΣΥΡΙΖΑ;».

Με συχνές αναφορές στην «κατάρρευση του διπλού μύθου που καλλιεργούσε επιμελώς επί έναν χρόνο η κυβέρνηση Σαμαρά», την οποία χαρακτήρισε «θλιβερή και άβουλη που προσπαθεί να κρατηθεί με νύχια και δόντια στην εξουσία με το τρίπτυχο κατεδαφίζουμε, εκποιούμε και απολύουμε», ο Αλέξης Τσίπρας επιτέθηκε στον υπουργό Οικονομικών, αναρωτώμενος αν «ο άνθρωπος είναι άσχετος και ανίκανος ή, το χειρότερο, ο άνθρωπος δεν είναι ανίκανος αλλά φερέφωνο». Επιχειρώντας εκτενή αναφορά στο καταστροφικό έργο της συγκυβέρνησης την «ώρα που τα αφεντικά συζητάνε ανοιχτά για την αποτυχία του προγράμματος, και τη δήλωση Σόιμπλε ότι επίκειται νέο δάνειο πάνω στα παλιά δάνεια και νέο Μνημόνιο πάνω στα παλιά Μνημόνια», κατηγόρησε τον «κρυπτόμενο πρωθυπουργό και τη νέα συνιστώσα του, τον λαλίστατο κατά τα άλλα αντιπρόεδρό του, ότι δεν τολμούν να πουν με παρρησία μια γνώμη».

Για να δώσει οριστική απάντηση σε όσους διακρίνουν διγλωσσία στον ΣΥΡΙΖΑ, είπε «Μ’ εμάς μνημόνια τέλος, τέλος οι εκβιασμοί, τέλος στα νέα δάνεια υποτέλειας και ομηρείας», αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη και στους θεσμούς της ελληνικής δημοκρατίας όσοι οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση: «Ασυλία τέλος, θα δώσουν λόγο για την οικονομική γενοκτονία αυτού του τόπου».

«Βλαχοδήμαρχοι»

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνέδεσε τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις με τις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές, επιχειρώντας να τους προσδώσει χαρακτήρα «μάχης για τη δημοκρατία σε μια στιγμή που οικοδομείται ένα καθεστώς μνημονιακού γύψου», επισημαίνοντας ότι «στις εκλογές αυτές πρέπει να νικήσει ο λαός, θα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τον ίδιο τον λαό». Η αναφορά του μάλιστα «να τα δώσουμε όλα ώστε ένα μεγάλο συντεταγμένο κίνημα ελευθερίας, δημοκρατίας και αντίστασης σε κάθε περιφέρεια, κάθε δήμο και κάθε γωνιά της χώρας να σαρώσει τους φθαρμένους βλαχοδήμαρχους της συμμαχίας Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ» ερμηνεύτηκε από αρκετούς συνέδρους ως η απαρχή μιας νέας πορείας προς τον λαό με κινηματικά χαρακτηριστικά.

Ο Αλέξης Τσίπρας, μάλιστα, περιέγραψε και τους άξονες αυτού του κινήματος, αποσείοντας τη μομφή μιας άλλης εκδοχής του φθαρμένου μοντέλου, επισημαίνοντας: «Προτείνουμε το δημοκρατικό στη θέση του αυταρχικού, το ριζοσπαστικό στη θέση του γραφειοκρατικού, τα έντιμο στη θέση της σχεδόν επίσημα θεσμοθετημένης ανεντιμότητας».

«Ρίζες ανιδιοτέλειας»

Και κάλεσε τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος να απαντήσουν σε όσους καλλιεργούν το στερεότυπο ότι «θα γίνουμε ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ της φθοράς και της εξαπάτησης» με την πολιτική κληρονομιά της Αριστεράς, που είναι «οι ρίζες ανιδιοτέλειας, αυτοθυσίας, ρίζες αγώνων και αγωνίας για το αύριο του ελληνικού λαού».

Μάλιστα, δεν παρέλειψε να απευθυνθεί και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας να δείξει την αλλαγή στον τρόπο επιλογής των υποψηφίων «χωρίς παραγοντισμούς, παλαιοκομματικά τερτίπια και προσωπικές στρατηγικές, θέτοντας εκτός νόμου τον παραγοντισμό μέσα στο κόμμα». Επιλογές που θα «επιδιώκουν συμμαχίες με ευρύτερες δυνάμεις και προσωπικότητες στη βάση όχι μόνο των κοινών επιδιώξεων και στόχων αλλά και στη βάση ενός συμβολαίου εντιμότητας». Ουσιαστικά, λοιπόν, ξέκοψε κάθε συζήτηση «ανακύκλωσης» προσώπων και επέμεινε στο να «αναδείξουμε νέους ανθρώπους που ζουν, δρουν και αγωνίζονται μέσα στις τοπικές κοινωνίες».