Πενία τέχνας κατεργάζεται, αλλά ανάμεσα στους Franz Ferdinand και τον Kanye West προτιμώ τους πρώτους. Το εγγλέζικο γκρουπ δίνει ως bonus σε όσους αγοράζουν ένα εισιτήριο για κάποια συναυλία τους κι έναν κωδικό ώστε να κατεβάζει ο φαν τους δωρεάν από το ίντερνετ το καινούργιο άλμπουμ του γκρουπ. Είναι ένας ωραίος τρόπος να προωθήσουν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά. Χώρια που κάποιοι θα τσιμπήσουν και θα αναζητήσουν να αποκτήσουν και το κανονικό cd. Αντιθέτως, ο Kanye West βρήκε άλλον τρόπο για να αυξήσει το εισόδημά του: έδωσε ένα prive live για τον εγγονό του προέδρου του Καζακστάν αποκομίζοντας ένα… ευτελές ποσό, μόλις 3 εκατομμυρίων δολαρίων περίπου. Διόλου άσχημα θα έλεγα για μια απόφαση-πράξη που θα ήταν θεμιτή αν ο πρόεδρος του Καζακστάν δεν ήταν ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, δικτάτορας κι αυτός που μετράει είκοσι και βάλε χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας. Ο καθείς με τις πολιτικές του ευαισθησίες φυσικά.

Επαιξε και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στον γάμο του γόνου κάποιας πλούσιας οικογένειας το φετινό καλοκαίρι κι επικρίθηκε τα μάλα για την πράξη του. Και του επιτέθηκαν αν θυμάμαι καλά κι επειδή μία ή δύο ημέρες μετά συμμετείχε σε κάποια φιλανθρωπική εκδήλωση πολιτικού χαρακτήρα. Διαφωνώ με τις επικρίσεις. Γιατί να είναι κακό ο Μαχαιρίτσας να παίξει σε έναν γάμο κερδίζοντας όσα χρήματα θέλει και κατόπιν να παίξει δωρεάν, αφιλοκερδώς, σε μία συναυλία συμπαράστασης; Βγάζει τα προς το ζην με το πρώτο και χωρίς να προσβάλει κανέναν, φροντίζει και για το ευ ζην (του) με το δεύτερο. Αμάν πια με αυτούς τους κατ’ ευφημισμόν επαναστάτες και στην ουσία 100% politically correct τύπους, που αναζητούν ανούσιες πράξεις ή εκφράσεις για να ενοχληθούν και να αντιδράσουν. Αυτά μας έφαγαν και χάνουμε την ουσία.

Δημήτρης Κανελλόπουλος