Του Πέτρου Μανταίου

Εγινε μια δίκη. Πολιτική! Το δικαστήριο βέβαια, όπως πήγε να φανεί, επιχείρησε να τη «λοβοτομήσει» πολιτικά και να την περιορίσει στο ποινικό της μέρος. Συνήθης τακτική για τους δικαστές, όταν βρίσκονται ενώπιον πολιτικών υποθέσεων, το… στρίβειν διά της δικονομίας.

Αλλά τώρα δεν κάνουμε… Φιλοσοφία του Δικαίου! Τώρα προέχει η συγκεκριμένη δίκη. Στο εδώλιο, κατηγορούμενοι ήταν, ένας πολιτικός, γενικός γραμματέας πολιτικού κόμματος, ο κ. Σάββας Μιχαήλ (εβραϊκής καταγωγής, διότι προπαντός η καταγωγή σ’ αυτή τη δίκη έχει βαρύνουσα σημασία!), και ένας εκπαιδευτικός ανώτατης βαθμίδας, ο πρώην πρύτανης του ΕΜΠ κ. Κων. Μουτζούρης. Μηνυτές, στελέχη ή μέλη ή οπαδοί… της Χρυσής Αυγής, που όμως, πρώτη μέρα της δίκης, κάποια «ηχηρά» ονόματα απουσίασαν, ενώ οι δύο που παρουσιάστηκαν, εμφανίστηκαν ως «εκπρόσωποι ομάδας πολιτών».

Οι μηνυτές, που μετείχαν, προ τεσσάρων ετών, σε αντι-διαδήλωση εναντίον συλλαλητηρίου υπέρ των μεταναστών, κατηγορούν τους κ.κ. Μιχαήλ και Μουτζούρη. Οτι ο δεύτερος, ως πρύτανης τότε του ΕΜΠ, άφησε τον ελεύθερο ιστότοπο «Athens Indymedia», που εδρεύει στο κτίριο του Πολυτεχνείου (αλλά δεν έχει διοικητική σχέση με αυτό!), να προπαγανδίζει εναντίον των αντι-διαδηλωτών-μηνυτών. Ενώ ο πρώτος, επειδή πολιτικό κείμενο του κόμματός του περιείχε τη φράση-σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά, τους φασίστες τούς κρεμά», η οποία, σημειώνουν οι μηνυτές, «συνιστούσε ευθεία απειλή κατά της ζωής μας».

Εδώ ας κάτσω κι ας σταθώ… που λέει και ο (ομοφυλόφιλος…) Καβάφης. Διότι δεν έχω υπόψη μου, έως τώρα, φασίστα που να τον κρέμασε ο λαός. Δεν παρακινώ, βέβαια, αυτό να γίνεται στο εξής. Ομως δεν υφίσταται ιστορικό προηγούμενο που να δικαιολογεί «ευθεία απειλή κατά της ζωής» των μηνυτών! Οσο για το πρώτο σκέλος του συνθήματος: «ο λαός δεν ξεχνά…». Τα δημοσκοπικά ποσοστά, μάλλον, το αντίθετο δείχνουν! Εξ ου, υποθέτω, και η απουσία «ηχηρών» ονομάτων χρυσαυγιτών την πρώτη μέρα…