Του Νικόλα Ζηργάνου
Με τα μάτια στραμμένα στη Μόσχα, η Δύση παρακολουθεί Ρώσους και Αραβες διπλωμάτες να αναζητούν τον συμβιβασμό μεταξύ του συριακού καθεστώτος και της αντιπολίτευσης προκειμένου να υπάρξει εκεχειρία, πολιτική λύση και ελεγχόμενη μετάβαση στη μετά Ασαντ εποχή.
Τη σκυτάλη της πρωτοβουλίας ανέλαβε αυτή την εβδομάδα ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου, Λάκταρ Μπραχίμι, ο οποίος είχε συνομιλίες στη Δαμασκό με τον πρόεδρο Ασαντ και τον υπουργό Εξωτερικών, Ουαλίντ Μουάλεμ.
Ο Μπραχίμι συναντήθηκε και με στελέχη της αντιπολίτευσης, όπως τον Χασάμ Αμπντέλ Αζίμ, ηγέτη της Εθνικής Συντονιστικής Επιτροπής για τη Δημοκρατική Αλλαγή (NCC-DC) και «αναζήτησε συναίνεση για μεταβατική κυβέρνηση που θα έχει στα χέρια της όλες τις εξουσίες και θα οδηγήσει τη χώρα σε ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές».
Η γαλλική εφημερίδα «Figaro» δημοσίευσε πληροφορίες ότι ο ρωσικός συμβιβασμός -ή η συριακή πρόταση;- προβλέπει την παραμονή του Ασαντ στην εξουσία μέχρι το 2014, οπότε είναι προγραμματισμένες οι προεδρικές εκλογές. Αν ισχύει αυτή η πρόταση, τότε είναι βέβαιο ότι δεν θα γίνει δεκτή από την αντιπολίτευση.
Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι έχουν διαμηνύσει ότι δεν θα δεχτούν την παραμονή του Ασαντ στον προεδρικό θώκο και κάθε λύση προϋποθέτει την αποχώρησή του από την εξουσία και το τέλος των επιθέσεων του στρατού και των παραστρατιωτικών.
Πάντως, ο σκληρός πυρήνας του καθεστώτος σημειώνει συνεχώς ρήγματα, με τελευταίο την αποσκίρτηση του επικεφαλής της στρατιωτικής αστυνομίας που πέρασε τα σύνορα της Τουρκίας και ενώθηκε με τους αντάρτες.
Την ίδια ώρα, ο Σύρος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Φαϊσάλ Μακντάντ, αναχώρησε μέσω Βηρυτού για τη Μόσχα, όπου θα μεταβεί το Σάββατο και ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ.
Η Μόσχα δείχνει σημάδια αποστασιοποιήσης από το καθεστώς Ασαντ, όχι όμως και από τα συμφέροντά της στη Συρία και προσπαθεί να πετύχει με δική της διαμεσολάβηση μια διπλωματική λύση στο συριακό πρόβλημα.
Το καθεστώς της Δαμασκού αν και αποδυναμώνεται καθημερινά, απέχει ακόμη από το σημείο μηδέν, ενώ οι σφαγές των αμάχων συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, κάνοντας πλέον επιτακτική την αναζήτηση μιας ελεγχόμενης μετάβασης για να αποφευχθεί το ολοκληρωτικό χάος και το ξέσπασμα ενός ολοκληρωτικού θρησκευτικού εθνοτικού εμφυλίου.
Οι νεκροί, έπειτα από 21 μήνες συγκρούσεων, έχουν φτάσει τους 32.544 αμάχους, 12.000 στρατιώτες και άγνωστο αριθμό ανταρτών, ενώ οι πρόσφυγες ξεπερνούν τα δύο εκατομμύρια. Στον απολογισμό που δημοσίευσε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν καταμετρώνται οι χιλιάδες αγνοούμενοι, οι φυλακισμένοι και οι απαχθέντες άμαχοι.
Οι μάχες στα προάστια της Δαμασκού συνεχίστηκαν με βομβαρδισμούς σουνιτικών προαστίων και οι αντάρτες προωθούνται αργά αλλά σταθερά στον βορρά, γύρω από το Χαλέπι και το Ιντλίμπ, με τον κυβερνητικό στρατό να οχυρώνεται στα αστικά κέντρα και τα μειονοτικά χωριά.
