Του Φάνη Λυσιφάνη

 

Λένε πως οι αμυντικές κλείνουν βιομηχανίες

 

και πως μας περιμένουνε αιματηρές θυσίες

 

Κι όμως για μιαν απώλεια θα σας μιλήσω άλλη

 

που φαίνεται ασήμαντη μα μ' έχει καταβάλει

 

Από τα γεννοφάσκια μου εγνώρισα τον Μίκι

 

όπως και πάμπολλα παιδιά σ' όλα της γης τα μήκη

 

Δεν τον πολυσυμπάθησα: κέρδιζε το παιχνίδι

 

τέλειος σ' όλα, θύμιζε τον… δίκαιο Αριστείδη!

 

Κι ο Γκούφι μού την έσπαγε που δεν καταλαβαίνει

 

χαμένος μες στον κόσμο του γύρω του τι συμβαίνει

 

Τουλάχιστον δεν έτρεχε να δίνει διαλέξεις

 

ως ειδικός στο πώς μπορείς την γκάφα να επιλέξεις…

 

Ούτε τον Σκρουτζ τον χώνευα: στις λίρες του βουτώντας

 

λιτότητα στ' ανίψια του, το δάχτυλο κουνώντας

 

πολύ σκληρή επέβαλλε. ενδόμυχα οι Λύκοι

 

ήλπιζα να του πάρουνε το κάθε του καπίκι!

 

Αλλά κι αυτοί με τρόμαζαν. τους έβλεπα εμπρός μου:

 

άγριες φάτσες, οπαδοί συντέλειας του κόσμου!

 

Ποτέ δεν θα τους ψήφιζα, όλα να τ' ανατρέψουν

 

την έρμη τη Λιμνούπολη ευθύς να καταστρέψουν…

 

Απ' όλους τους, τον Ντόναλντ Ντακ πιότερο συμπαθούσα:

 

τεμπέλης αδιόρθωτος, μ' έκανε και γελούσα

 

Λάτρευα τις κομπίνες του και την κατεργαριά του,

 

τα σχέδια, τη λούφα του, την τόση ξενοιασιά του …

 

Για ένα ήμουν βέβαιος: πως ό,τι κι αν σκαρώσει

 

σαν από θαύμα τελικά πάλι θα τη γλιτώσει

 

Οποια τρέλα κι αν έκανε και όποια κουτουράδα

 

πάντοτε τη σκαπούλαρε, λες κι ήταν η Ελλάδα!

 

Τα ψέματα τελείωσαν. τώρα ποιος θα τον σώσει;

 

Φοβάμαι, αναπόφευκτα, πως θα τα θαλασσώσει …

 

Φτωχέ μου, Ντόναλντ, έρμαιο κατάντησες του χάους

 

αφού στη χώρα σταματά… να βγαίνει «Μίκι Μάους»!