→Ζητείται κι ένας… Πατέρας με λεφτά για τον Παναθηναϊκό, ώστε να συμπληρωθεί το καρέ

Του Ν. Ασημακόπουλου

Μπορεί προσωπικά να με διασκεδάζουν, ώς ένα βαθμό, όλα τούτα που λέγονται, φόρα παρτίδα πια, για… «φουρό» και… «αλβανικές κουράδες». Ομως από την άλλη το λυπάμαι το ποδοσφαιράκι μας έτσι που το έχουν καταντήσει… Τελειωμένο και με τη βούλα! Χωρίς ελπίδα να ξαναβρεί τον δρόμο του πριν περάσουν καμιά δεκαριά χρόνια και αν…

Οσα γίνονται από προχθές με αφορμή τα λεφτά του ΟΠΑΠ, δίνουν στον περισσότερο κόσμο την εντύπωση συμμοριών που προσπαθούν με… πιστόλια να λύσουν τις όποιες οικονομικές, προσωπικές (και ποδοσφαιρικές…) διαφορές τους, χρησιμοποιώντας το ανοιχτό γήπεδο που υπάρχει μπροστά τους και ελπίζοντας πως θα έχουν στο πλευρό τους τους πάντα πρόθυμους οπαδούς-στρατιώτες.

Εχουμε πλέον να κάνουμε αποκλειστικά με πρωτάθλημα προέδρων. Μαρινάκης, Μελισσανίδης, Σαββίδης. Αυτό είναι στην ουσία του το ποδόσφαιρό μας. Ούτε Ολυμπιακός, ούτε ΑΕΚ, ούτε ΠΑΟΚ, ούτε ποδοσφαιριστές, ούτε προπονητές, ούτε τίποτα! Αν βρεθεί κι ένας Πατέρας με λεφτά για τον Παναθηναϊκό, θα έχει ολοκληρωθεί το καρέ!

Ολα αυτά φυσικά ελάχιστους ενθουσιάζουν και ακόμη λιγότερους αφορούν. Στην πραγματικότητα μόνο οι ορδές των χουλιγκάνων φτιάχνονται, βάζουν πλάτη και περιμένουν τη νίκη του «δικού τους» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οι υπόλοιποι είτε γελάνε είτε αηδιάζουν και κάνουν πέρα.

Από τη στιγμή μάλιστα που το επίπεδο πέφτει τόσο χαμηλά, κανένας δεν πρόκειται να συμπαρασταθεί κι ακόμη περισσότερο να υπακούσει σε τούτη τη μάχη των βουβαλιών – όπως την έχω χαρακτηρίσει από τη αρχή.

Αλλωστε όλοι αυτοί που σφάζονται, με διάφορες αιτίες ή αφορμές κατά καιρούς, κινούνται στο ίδιο περιβάλλον. Ο ένας ξέρει σαν κάλπικη δεκάρα τον άλλον. Εχουν τα ίδια πάνω κάτω λεφτά. Συχνάζουν στα ίδια στέκια. Διαφέρουν ελάχιστα και στον χαρακτήρα. Και φυσικά κήρυξαν τον πόλεμο αφού μελέτησαν καλά τα δεδομένα.

Μάλιστα το μεγάλο τους όπλο δεν θα είναι τα όσα λένε ο ένας εναντίον του άλλου, αλλά τα άπλυτα που θ’ αρχίσουν να βγάζουν στη φόρα. Ο,τι ράμματα έχει ο ένας για τη γούνα του αλλουνού, θα «παίζουν» από δω και πέρα δεξιά και αριστερά για να ρίξουν όσο περισσότερο λάδι γίνεται στον πόλεμο (και) των εντυπώσεων.

Προς το παρόν οφείλουμε να κρατήσουμε την ουσία: ο Μαρινάκης είναι σίγουρο πως δεν θα δεχτεί ποτέ ένα πρωτάθλημα στο οποίο κουμάντο θα κάνει ο Μελισσανίδης. Κι ο Μελισσανίδης με το χθεσινό «τελειώσανε», έδωσε με τη σειρά του το στίγμα των δικών του προθέσεων.