Εχει κι ένα καλό η οικονομική κρίση στα της νυχτερινής μας διασκέδασης: έκανε τα μπαράκια να ψάχνονται λίγο περισσότερο, με αποτέλεσμα να το ρίχνουν στην τέχνη. Οι… δυσεύρετοι πελάτες βγαίνουν πιο λίγες ημέρες την εβδομάδα, έγιναν εξ ανάγκης πιο εκλεκτικοί, θέλουν τα λίγα χρήματα που διαθέτουν για διασκέδαση να μην πηγαίνουν χαμένα. Ούτε για μία βραδιά. Αρχισαν, λοιπόν, τα μπαράκια να φιλοξενούν συναυλίες, εκθέσεις έως και θεατρικές παραστάσεις. Αποκτά κάποιο νόημα η νυχτερινή μας έξοδος. Απόψε, λόγου χάριν, σε μια ταράτσα ενός καφέ-μπαρ στην Πανόρμου, παίζεται για πρώτη φορά ένα θεατρικό έργο με θέμα του το φλερτ στα κλαμπ.

Υπάρχει, όμως, ένα κακό της οικονομικής κρίσης όσον αφορά τα μπαρ και τα καφέ. Ολοι θέλουν να φτιάξουν από ένα. Η εφημερίδα μας βρίσκεται στην Κολοκοτρώνη, down town δηλαδή, με όλα τα μαγαζιά στη γειτονιά μας. Την ώρα που τελειώνω και κατεβαίνω, γύρω στις 9-10 κάθε βράδυ, πιάνω τον σφυγμό της πόλης. Κάποια βράδια είναι λίγο πεσμένη η φάση, μερικές φορές όμως ξεχειλίζει από κόσμο. Λίγο πιο κάτω από τα γραφεία μας είναι και η πλατεία Αγίας Ειρήνης. Το πιο ζωντανό σημείο του κέντρου από πέρυσι. Ε, λοιπόν, γυρίζοντας από τις διακοπές, βρήκα τρία καινούργια μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος. Και στο τελείωμά τους είναι και κάποια ακόμα που θα ανοίξουν μέσα στον Οκτώβριο. Είναι αυτό που σας είπα, όλοι θέλουν να φτιάξουν από ένα καφέ-μπαρ. Η πλατεία Αγίας Ειρήνης κινδυνεύει να γίνει Ψυρρή, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Πάντως, δεν κερδίζουμε μόνο εμείς με τα live των μικρών συγκροτημάτων που γεμίζουν πλέον τη νύχτα μας. Απόψε μόνο, Δευτέρα μάλιστα, μετράω τέσσερα. Κερδίζουν και οι ίδιες οι μπάντες που βγαίνουν στον κόσμο και παίζουν διαρκώς: εξελίσσονται! Βελτιώνονται.

Δημ. Κανελλόπουλος