Του Κωνσταντίνου Τσίμα
Ο «νόμος του Λιντς» έχει μείνει στην Ιστορία ως μια σειρά σκοτεινών σελίδων αυτοδικίας και απονομής μιας ιδιότυπης «δικαιοσύνης» που συνήθως αντικατόπτριζε αυτό που καταχρηστικά ονομάζεται «δημόσιο αίσθημα», χωρίς έρευνα για προθέσεις, μαρτυρίες και -κυρίως- αποδεικτικά στοιχεία. Η κατάληξη της συντομότατης διαδικασίας ήταν σχεδόν πάντα μια θηλιά δεμένη σ’ ένα γερό κλαδί, απ’ όπου κρεμόταν το άψυχο κορμί του προαποφασισμένα «ενόχου». Πρωτοεφαρμόστηκε στα χρόνια της Αμερικανικής Επανάστασης και άνθησε την εποχή της επέκτασης των ΗΠΑ προς τη Δύση, του «φαρ ουέστ» των καουμπόηδων και των χρυσοθήρων, όσο το επίσημο σύστημα απονομής Δικαιοσύνης αδυνατούσε να προφτάσει την ανάπτυξη οικισμών στα νέα εδάφη.
Η προσφυγή σε τέτοιου είδους βίαιες διαδικασίες συνέχισε (και, δυστυχώς, συνεχίζει) να καταγράφεται ανά τον κόσμο σε πλείστες περιπτώσεις όπου σημειώνονται υστέρηση του θεσμικού πλαισίου και απουσία συνταγματικής νομιμότητας. Συνηθέστερα, τοπικοί «φύλαρχοι» με περιορισμένη γεωγραφική εμβέλεια εξουσίας προλαβαίνουν και στήνουν πολιτικούς αντιπάλους στο απόσπασμα με συνοπτικές διαδικασίες στη βάση μιας δήθεν νομιμότητας που πηγάζει από τις έκρυθμες συνθήκες. Συμβαίνει επίσης, αν υφίστανται παράνομοι μηχανισμοί (είτε παρακρατικοί τέτοιοι είτε άτυποι «στρατοί»), να βγαίνουν τεχνηέντως μπροστά και να διαπράττουν τη βρόμικη δουλειά χωρίς να εκτίθεται άμεσα ο ηθικός αυτουργός και ωφελημένος των πράξεων.
Από τα διερευνημένα ιστορικά περιστατικά, ας θυμηθούμε την εκτέλεση του Ιωνα Δραγούμη από παρακρατικούς ή την εκτέλεση του Ιταλού Σοσιαλιστή βουλευτή Ματεότι απ’ τους μελανοχίτωνες του Μουσολίνι. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, η περίφημη «Νύχτα των Κρυστάλλων» των ναζί ή τα γεγονότα της Πόλης με τις οργανωμένες ορδές Γκρίζων Λύκων κατά της ελληνικής κοινότητας. Κοινός παρονομαστής στις σύγχρονες εκφάνσεις του «νόμου του Λιντς» είναι η οχλοκρατία, υποκινούμενη ή αριστοτεχνικά κατευθυνόμενη. Η οχλοκρατία όμως είναι πάντοτε εχθρός της Δημοκρατίας, είναι καρπός μιας φασίζουσας νοοτροπίας όπου η βία καταλήγει αυτοσκοπός και πρόξενος μεγάλων δεινών.
Το γεγονός ότι εκλεγμένος πολιτικός αρχηγός του σημερινού ελληνικού Κοινοβουλίου θεωρεί σώφρον να ζητήσει απ’ τους οπαδούς του να εφαρμόσουν τον «νόμο του Λιντς» κατά οιουδήποτε, ας προβληματίσει κάθε αναγνώστη.
