Τουλάχιστον τρία «αγκάθια» είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να ξεριζώσει ο Γιάννης Αναστασίου για να βελτιωθεί η αγωνιστική εικόνα του Παναθηναϊκού. Τρεις σπαζοκεφαλιές, που αφορούν συγκεκριμένες θέσεις της ενδεκάδας, αλλά η… λύση τους μόνο εύκολη δεν είναι.

Του Κ. Μανωλιουδάκη

1. Τερματοφύλακας

Η αποχώρηση του Ορέστη Καρνέζη δημιούργησε πολύ μεγαλύτερο κενό απ’ ό,τι αρχικά υπολόγιζαν οι περισσότεροι. Δεν είναι πλέον λίγοι όσοι υποστηρίζουν ότι με τον Καρνέζη στην 11άδα ο Παναθηναϊκός θα είχε χάσει σαφώς λιγότερους βαθμούς, με συνέπεια καλύτερη ψυχολογία, λιγότερο άγχος και ίσως καλύτερο ποδόσφαιρο.

Ο Καρνέζης όμως ανήκει στο παρελθόν. Και ο Αναστασίου καλείται να βγάλει άκρη, αρχικά με το ντεφορμάρισμα του Καπίνο και στη συνέχεια με τις εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν για το πόστο του τερματοφύλακα.

Ο νεαρός «πορτιέρε» φαινόταν απ’ τα φιλικά ματς ότι δεν πατούσε καλά στο γήπεδο, και στο πρωτάθλημα έχει ήδη δεχτεί τουλάχιστον δύο γκολ στα οποία έχει ακέραιη την ευθύνη: το πρώτο του Αραβίδη στο 3-0 στη Νέα Σμύρνη από τον Πανιώνιο και την κεφαλιά του Ναζλίδη στα Περιβόλια στο 1-1 της περασμένης Κυριακής με τον Πλατανιά.

Το κυριότερο όμως είναι ότι η γενικότερη απόδοσή του είναι το λιγότερο προβληματική και δημιουργεί ανασφάλεια στα μετόπισθεν της ομάδας.

Από την άλλη, ο έμπειρος δεύτερος τερματοφύλακας Στέφανος Κοτσόλης δοκιμάστηκε στην Πάτρα στο φιλικό 2-1 από την Παναχαϊκή αλλά δεν ήταν καθόλου καλός, «πνίγοντας» το δεύτερο γκολ των Πατρινών.

Ταυτόχρονα, ο νεαρός Ταμπάκης δεν είναι «ψημένος» ακόμα για να σηκώσει το βάρος και ο Αναστασίου καλείται να λύσει την πρώτη και συνάμα σημαντικότερη «σπαζοκεφαλιά» της ομάδας του.

Οι επιλογές είναι μετρημένες. Στήριξη στον Καπίνο μέχρι να πάρει τα πάνω του και να βρει επιτέλους τη φόρμα του; Επιλογή ρίσκου με τον Κοτσόλη παρ’ ότι ήταν κακός στο μοναδικό ματς που αποτελούσε την «πρόβα» του; Ή να ρίξει έναν ακόμη άπειρο νεαρό παίκτη να κολυμπήσει στη… φουρτούνα μαζί με τους υπόλοιπους πιτσιρικάδες;

2. Αριστερός μπακ

Ο Αναστασίου είναι έντονα προβληματισμένος από τον Νάνο, που έχει κάνει ένα καλό ματς στο 1-0 με τον Παναιτωλικό στην πρεμιέρα και από τότε πηγαίνει απ’ το κακό στο χειρότερο.

Με αβίαστα και αψυχολόγητα λάθη, με προβλήματα στα ανασταλτικά του καθήκοντα, δίχως τις επιθετικές πρωτοβουλίες που περίμενε απ’ αυτόν ο προπονητής, δημιουργεί έντονο «πονοκέφαλο» στον Αναστασίου. Το πρόβλημα μετατρέπεται σε «σπαζοκεφαλιά» από τη στιγμή που υπάρχουν παράπονα και από τον (αντι-Νάνο) Διαμαντή Χουχούμη, όσον αφορά την τακτική του συμπεριφορά και τις αμυντικές του αδυναμίες. Το ίδιο ισχύει και για τον Σπυρόπουλο, που είναι πλέον το «μπακ απ» του Μαρινάκη.

Ο τελευταίος κατάφερε (με το σπαθί του και μπράβο του) να λογίζεται ως ο πιο αξιόπιστος ακραίος αμυντικός του Παναθηναϊκού. Αλλά με έναν πλάγιο μπακ δεν κατεβαίνει να παίξει καμία ομάδα…

3. Δεξιός εσωτερικός μέσος

Στον άξονα της μεσαίας γραμμής δύο είναι τα δεδομένα. Πρώτον, ότι ο Αναστασίου έχει καταλήξει για τη θέση του αμυντικού μέσου, με τον Μέντες να αποτελεί τον εκλεκτό του και τον Τάσο Λαγό το «μπακ απ» του. Δεύτερον, ότι ο Ντάνιελ Πράνιτς θα είναι ο αριστερός εσωτερικός μέσος στο προσφιλές του 4-3-3. Για την τρίτη θέση του άξονα, τον μέσα δεξιά, όλα είναι ανοιχτά και ο προβληματισμός έντονος. Αρχικά υπολογιζόταν ο Ζέκα. Ο Πορτογάλος, ωστόσο, δεν τράβηξε και ο Αναστασίου προσπάθησε αλλάζοντάς του θέση να τον αξιοποιήσει. Μάταια… Ο Ζέκα είναι ντεφορμέ κι αυτό δεν έχει να κάνει με τη θέση όπου αγωνίζεται αλλά με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Αυτομάτως υπάρχει πρόβλημα, διότι ο Αμπέιντ δεν έχει καταφέρει να ξεχωρίσει μέχρι στιγμής, ο Λαγός που δοκιμάστηκε και εκεί είναι αμυντικογενής και δεν ανεβαίνει στην αντίπαλη περιοχή, ο Δώνης δεν έχει πάρει ευκαιρίες, ο Ντίνας είναι ακραίος και όχι κεντρικός χαφ. Τι μένει; Ο Ατζαγκούν. Με τη διαφορά ότι με τον Νιγηριανό και τον Πράνιτς μπροστά από τον Μέντες ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να δέχεται κατά κύματα τις επιθέσεις των αντιπάλων του καθώς Πράνιτς και Ατζαγκούν δεν φημίζονται για τα μαρκαρίσματά τους.