Της Ελλης Πάνου

Πόσοι πλούσιοι, διάσημοι ή «άγνωστοι», επιχειρηματίες ή καλλιτέχνες ετοιμάζονται να πουν «adieu» στη Γαλλία για πιο «φιλικές» χώρες είναι ακόμα άγνωστο, ωστόσο φαίνεται ότι πολλοί ήδη έχουν ετοιμάσει τις βαλίτσες τους κι άλλοι τόσοι καταστρώνουν σχέδια για μια νέα επιχειρηματική ζωή σε κοντινούς, γοητευτικούς φορολογικούς προορισμούς, όπως η Ελβετία, το Βέλγιο και η Βρετανία.

Ενας από τους λόγους ήταν το σχέδιο φορολόγησης με 75% για ατομικά εισοδήματα άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ επί μια διετία, που είχε εξαγγείλει η σοσιαλιστική κυβέρνηση και απέρριψε το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας ως κοινωνικά άδικο κι άνισο μέτρο, επιφέροντας πολιτικό πλήγμα στον Φρανσουά Ολάντ.

Ο φόρος αφορούσε μόνο 1.500 άτομα, θα απέφερε περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία για το 2013 και στόχο είχε να βοηθήσει στη μείωση του ελλείμματος, χωρίς τη λήψη άλλων επώδυνων μέτρων. Το μέτρο στηρίχθηκε σε γενικές γραμμές από την Αριστερά κι από το 60% της κοινής γνώμης, αλλά καταδικάστηκε με σφοδρότητα από την Κεντροδεξιά, η οποία υποστήριξε ότι θα οδηγήσει σε φυγή το επιχειρηματικό κεφάλαιο.

Η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα αποσαφηνίσει πώς θα αντικαταστήσει τα «χαμένα» κρατικά έσοδα, γράφει η «Le Monde», αλλά θα επαναφέρει την πρόταση του 75% στο τραπέζι τροποποιημένη το καλοκαίρι, επιμένοντας ότι, παρά το συνταγματικό «χαστούκι», θα παραμείνει πιστή στην τήρηση του χρονοδιαγράμματος για μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3%.

Παρά την ανάκληση του μέτρου, ωστόσο, δεν φαίνεται να μπαίνει φρένο στην έξοδο των πλουσίων. Για τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου δεν αλλάζει τα σχέδιά του να μετεγκατασταθεί στο Βέλγιο, ενώ, όπως γράφουν οι «Financial Times», πολλοί επιχειρηματίες εξακολουθούν να καταστρώνουν σχέδια για μια νέα επαγγελματική αρχή σε άλλες χώρες.

Μεταξύ αυτών, ο Ζαν Ζιλ Μποϊτουζέ, ιδρυτής της online χρηματιστηριακής «Bourse Direct», που μεταφέρει την έδρα της επιχείρησής του στις Βρυξέλλες, υποστηρίζοντας ότι σημαντικό ρόλο στην απόφασή του έπαιξε κυρίως η «αντι-επιχειρηματική» κουλτούρα της Γαλλίας, μιας χώρας που, όπως λέει, «δεν καταγράφει ανάπτυξη, έχει πολύ υψηλό κόστος εργασίας κι όπου όταν οι επιχειρηματίες επιτυγχάνουν τους κατηγορούν ότι εκμεταλλεύονται τους υπαλλήλους τους».

Τον ίδιο δρόμο δήλωσαν ότι θα ακολουθήσουν κι άλλοι: ο Αλέν Αφλελού, ιδιοκτήτης αλυσίδας οπτικών, ο Υβ Μποντάζ της ομώνυμης αλυσίδας ανταλλακτικών αυτοκινήτων, χρηματιστές κι επενδυτές όπως ο Ζαν Βοτιέ και ο Μπρούνο Λαντριέρ.

Οπως είπε και ο ειδικός σε θέματα φορολογίας Ερικ Γκίντερ, προβλέποντας κλιμάκωση της εξόδου το 2013, από τους 15 μεγαλύτερους πελάτες του που σκέφτονταν την… αυτοεξορία, οι 10 έχουν ήδη φύγει «κι όχι μόνο λόγω της αύξησης των φόρων, αλλά λόγω και της δημοσιονομικής αβεβαιότητας».

Εχοντας στραμμένο με ανησυχία το βλέμμα στη Γαλλία, το ΔΝΤ φαίνεται ότι αλλάζει τώρα και εκεί τακτική. Ο επικεφαλής του Οργανισμού στο Παρίσι Εντουαρντ Γκάρντνερ παρότρυνε την κυβέρνηση να μη δείχνει πλέον τόση εμμονή στη μείωση του ελλείμματος, για να μην επιδεινωθεί η κρίση χρέους.

«Η χαλάρωση των κριτηρίων με συντονισμένο τρόπο θα είναι πιο αποτελεσματική και πιο αξιόπιστη» υποστήριξε ο Γκάρντνερ, προτείνοντας στο Παρίσι «να επανεξετάσει του στόχους του προϋπολογισμού του» σε ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο.