ΠΑΡΙΣΙ Της ανταποκρίτριάς μας ΗΡΑΣ ΦΕΛΟΥΚΑΤΖΗ
Η οικονομική κρίση και η αναγκαστική επιβολή λιτότητας στη Γαλλία, καθώς και η συνεχής αμφισβήτηση της πολιτικής της κυβέρνησης και της αποτελεσματικότητας των μέτρων της έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τον Φρανσουά Ολάντ έξι μήνες μετά την έναρξη της προεδρίας του.
Ο πρωθυπουργός Ζαν Μαρκ Ερό βρίσκεται στο στόχαστρο, ενώ η Δεξιά καταγγέλλει επίμαχα μέτρα και το στιλ διακυβέρνησής του. Η ριζοσπαστική και κομμουνιστική Αριστερά ασκούν συνεχώς κριτική. Η ψήφιση του προϋπολογισμού του 2013 αναμένεται να προκαλέσει έντονες αντιπαραθέσεις στο Κοινοβούλιο.
Ο Φρανσουά Ολάντ είχε προβάλει στην έναρξη της θητείας του το όραμά του για μια ενωμένη Ευρώπη, που θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες των λαών για έξοδο από την κρίση, ανάκαμψη και εφαρμογή κοινωνικής δικαιοσύνης.
Οι πρώτες διεθνείς επαφές του έδειξαν ότι φιλοδοξεί να τοποθετηθεί ως «συνδετικός κρίκος» ανάμεσα στην Ευρώπη του Βορρά και του Νότου. Πρωταρχικός του στόχος ήταν η προώθηση συναινετικών λύσεων προκειμένου να διαμορφωθεί μια αλληλέγγυα πολιτική που θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά στην κρίση και τις επιθέσεις των χρηματαγορών.
Στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου, ο Ολάντ πρόβαλε το στοίχημά του για τη δημιουργία μιας «νέας Ευρώπης», ζητώντας να εισαχθούν στη δημοσιονομική συνθήκη οι εξής προτάσεις του:
- Εισαγωγή μέτρων και οικονομικών πόρων για την προώθηση της ανάπτυξης στις χώρες της Ε.Ε.
- Διεύρυνση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ώστε να έχει μεγαλύτερες δυνατότητες χρηματοδότησης.
- Εισαγωγή φορολόγησης των χρηματοοικονομικών συναλλαγών, προκειμένου να δοθούν πρόσθετοι πόροι στην Ευρώπη για χρηματοδότηση σχεδίων ανάπτυξης.
- Ενεργοποίηση όλων των υπολειμμάτων των διαρθρωτικών ταμείων τα οποία μένουν αχρησιμοποίητα.
- Δημιουργία «ευρωομολόγων» για τη χρηματοδότηση βιομηχανικών προγραμμάτων και υποδομών, το περιεχόμενο των οποίων θα προσδιορίσει κάθε κράτος.
Ο Ολάντ τόνισε επίσης ότι είναι υπέρ μιας αναθεώρησης του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προκειμένου να της δοθεί η δυνατότητα να επεμβαίνει άμεσα ή ως τελευταία δυνατότητα για τη διάσωση κρατών σε δυσχέρεια.
Μετά από μια σύντομη περίοδο χάριτος το καλοκαίρι, ο Γάλλος πρόεδρος αντιμετωπίζει τη σκληρή πραγματικότητα των επιπτώσεων της κρίσης στη χώρα του και αναγκάζεται να μπει στην πρώτη γραμμή του πυρός, δίνοντας μάχες σε πολλά μέτωπα συγχρόνως.
Για να απορροφηθούν τα τεράστια ελλείμματα, η κυβέρνηση οφείλει να εξοικονομήσει 33 δισ. ευρώ με εφαρμογή σκληρών μέτρων λιτότητας, όπως μείωση του αριθμού των εργαζομένων στο Δημόσιο, πάγωμα μισθών, υψηλή φορολογία.
Προγράμματα κοινωνικής αναδιάρθρωσης και μαζικών απολύσεων, που έμεναν σε εκκρεμότητα κατά την προεκλογική περίοδο, άρχισαν να εφαρμόζονται με υψηλό κοινωνικό κόστος.
Ο Ολάντ τήρησε την υπόσχεσή του για επιβολή υψηλής φορολογίας 75% στους πλούσιους και προώθησε συμβολικά μέτρα. Αλλά το περιθώριο ελιγμών του είναι περιορισμένο. Η δημοτικότητά του έπεσε στο ναδίρ. Η Δεξιά ασκεί εξαιρετικά μαχητική αντιπολίτευση.
Η κομμουνιστική, η εναλλακτική Αριστερά, οι Πράσινοι τηρούν αποστάσεις από την κυβερνητική πολιτική και δείχνουν απρόθυμοι να ψηφίσουν ορισμένες προτάσεις νόμων αν δεν ληφθούν υπόψη τροπολογίες τους.
Ο Γάλλος πρόεδρος μπορεί να πει «έξω πάμε καλά», γιατί οι πρωτοβουλίες του στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν φέρει κάποια αποτελέσματα. Ορισμένοι Γάλλοι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι πέτυχε «αλλαγή κλίματος στην Ευρωπαϊκή Ενωση», προωθώντας συμμαχίες με τις νότιες χώρες.
Κατάφερε να πείσει ότι ένα ρήγμα στη συνοχή της ευρωζώνης -αν χώρες όπως η Ελλάδα αναγκαστούν σε έξοδο από το ευρώ- θα ήταν ολέθριο για την Ε.Ε. Η Ανγκελα Μέρκελ, αντιμετωπίζοντας μπαράζ από κριτικές, αλλά αντιλαμβανόμενη και το κόστος μιας πτώχευσης της Ελλάδας, άλλαξε τόνο και αμβλύνει τις πιέσεις της.
Οι Γάλλοι σοσιαλιστές θεωρούν ως επιτυχία του Ολάντ την εισαγωγή πακέτου μέτρων ανάκαμψης στην ευρωπαϊκή συνθήκη. Η Ε.Ε. προωθεί την ενεργοποίηση των διαρθρωτικών πόρων.
Ξεκινάει η διαδικασία για την εφαρμογή από μια ομάδα κρατών της φορολόγησης των χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Προχωρεί η αναδιοργάνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η Ανγκελα Μέρκελ αντιτίθεται κατηγορηματικά στα «ευρωομόλογα», ωστόσο, Γάλλοι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι αυτή η προοπτική θα εφαρμοστεί αργότερα. Η αλληλεγγύη εκδηλώνεται μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Ο Ολάντ δηλώνει ότι «δεν εγκαταλείπει τίποτε». Εξακολουθεί να προωθεί την υλοποίηση των προτάσεών του, τηρεί όμως τη στρατηγική «βήμα με βήμα» για την εφαρμογή τους, προβάλλοντας αισιοδοξία για μια πιθανή έξοδο από την κρίση το 2014 και στη συνέχεια για επάνοδο στην ανάκαμψη.
www.ira-feloukatzi.fr
