ΙΣΠΑΝΙΑ-ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Με τον παραπάνω χαρακτηριστικό τίτλο και με απαισιοδοξία όσον αφορά το μέλλον τους υποδέχτηκαν τα ΜΜΕ και οι πολίτες στις δύο χώρες την επανεκλογή της Μέρκελ
Της Κορίνας Βασιλοπούλου
«Σφίξτε το ζωνάρι για την τρίτη και ίσως τελευταία φάση της εποχής Μέρκελ». Με αυτή τη φράση ολοκλήρωνε η ισπανική εφημερίδα «El Pais» το πορτρέτο της Γερμανίδας καγκελαρίου. Ενα πορτρέτο με τίτλο: «Ο θρίαμβος του πραγματισμού». Σε Ισπανία και Πορτογαλία, άλλες δύο χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας που πλήττονται άσχημα από την πολιτική της λιτότητας, σημαντική μερίδα του Τύπου δεν τρέφει ψευδαισθήσεις για στροφή της γερμανικής πολιτικής μετά τις εκλογές. Και φυσικά, ούτε για στροφή της εσωτερικής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, λαμβάνοντας υπόψη την υπακοή που επιδεικνύουν οι κυβερνώντες τους απέναντι στο Βερολίνο. «Είμαστε υπήκοοι της Ανγκελα, όχι του Χουάν Κάρλος», σχολίαζε εύστοχα στην αριστερή διαδικτυακή εφημερίδα «Publico» ο παλαίμαχος αρθρογράφος Αρτούρο Γκονσάλες.
Ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι έσπευσε να… δικαιώσει τους επικριτές. Τόνισε στο συγχαρητήριο τηλεγράφημά του προς τη Μέρκελ ότι «ο γερμανικός λαός απέδειξε ότι υποστηρίζει την πάγια πεποίθηση ότι δεν υπάρχει άλλη δυνατή εναλλακτική πέρα από το πρόγραμμα των δομικών μεταρρυθμίσεων, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο» και ότι η Γερμανία «στην ισπανική κυβέρνηση θα βρει έναν σταθερό σύμμαχο για την επίτευξη αυτού του στόχου».
Μακριά από το παράλληλο σύμπαν του Ραχόι, η δήθεν σταδιακή «ανάκαμψη» της οικονομίας, την οποία βλέπει μόνο η κυβέρνηση, δεν γίνεται αισθητή στην κοινωνία, η οποία βρίσκεται σε αναβρασμό, με πιο καυτά τα θέματα της υγείας και της παιδείας. Την Κυριακή, οι γιατροί και οι νοσοκόμοι της Μαδρίτης μαζί με χιλιάδες πολίτες πραγματοποίησαν νέα μεγαλειώδη διαδήλωση κατά της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας. Γι' αυτούς ήταν η ευκαιρία να γιορτάσουν την πρώτη τους σημαντική νίκη, καθώς στις 11 Σεπτεμβρίου το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας ανέστειλε την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση έξι νοσοκομείων της ισπανικής πρωτεύουσας.
Στο δε μέτωπο της παιδείας, οι εκπαιδευτικοί στις Βαλεαρίδες Νήσους διανύουν τη δεύτερη εβδομάδα της απεργίας διαρκείας που έχουν εξαγγείλει. Η απεργία έχει διπλό στόχο: αφενός τις περικοπές, αφετέρου την αύξηση των ωρών διδασκαλίας στην ισπανική γλώσσα (οι ντόπιοι μιλούν μια καταλανική διάλεκτο), αντίθετα με ό,τι ίσχυε ώς τώρα. Οι εκπαιδευτικοί έχουν εξαγγείλει πανεθνική απεργία για τις 24 Οκτωβρίου και συλλαλητήριο στο οποίο θα συμμετέχουν γονείς και μαθητές. Ολοι ενάντια στις περικοπές του Ραχόι, που προβλέπουν κλείσιμο σχολικών μονάδων και απολύσεις διδακτικού προσωπικού.
Στη γειτονική Πορτογαλία, το μεγαλύτερο κομμάτι του Τύπου δεν τρέφει την παραμικρή αισιοδοξία για τη μετά τις γερμανικές εκλογές εποχή. Αντιθέτως. «Μαύρη μέρα» για την πορτογαλική οικονομία χαρακτήριζαν αρκετά έντυπα την 23η Σεπτεμβρίου. Πριν από ενάμιση χρόνο, ο πρώην υπουργός οικονομικών της χώρας Βίτορ Γκασπάρ «προέβλεψε» ότι στις 23 Σεπτεμβρίου του 2013 η Πορτογαλία θα έβγαινε στις αγορές. Αντί γι' αυτό, τα σπρεντ έχουν εκτοξευθεί στις 7.000 μονάδες. Το δεύτερο πακέτο «σωτηρίας» θεωρείται σχεδόν αναπόφευκτο από τους περισσότερους οικονομικούς αναλυτές, όσο και αν η κυβέρνηση του Πέντρο Πάσος Κοέλιο το ξορκίζει. Οσο για «χαλάρωση» των όρων των δανειστών για τη μείωση του ελλείμματος, ούτε λόγος να γίνεται. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι το διεμήνυσε χθες με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο: «Ενα τέτοιο μήνυμα θα προκαλούσε τρομακτικές αντιδράσεις στις αγορές».
«Η Πορτογαλία ανάμεσα στα κορυφαία προβλήματα για τη Μέρκελ», έγραφε η εφημερίδα «Diario de Noticias» αναφερόμενη σε σχετικό δημοσίευμα της «Wall Street Journal». Η ίδια πορτογαλική εφημερίδα φιλοξενούσε και δηλώσεις του πρώην πρύτανη του Πάντειου Πανεπιστημίου Γιώργου Κοντογιώργη, ο οποίος υποστηρίζει ότι «η εκλογή της Μέρκελ θα σημάνει ακόμα μεγαλύτερη φτωχοποίηση για τις χώρες του Νότου».
Ολα αυτά συμβαίνουν λίγες μέρες πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές που θα διεξαχθούν την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου και θα αποτελέσουν κρίσιμο τεστ για κυβέρνηση και αντιπολίτευση. «Δεν έχει νόημα να περιμένουμε τη Γερμανία. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς» σχολίαζε το περιοδικό «Expresso». «Αν ακόμα κι εμείς, που είμαστε τα κύρια θύματα αυτής της κρίσης, υποστηρίζουμε πως ζούμε με τα λεφτά των άλλων, πώς περιμένουμε από τους Γερμανούς να καταλάβουν τι συμβαίνει εδώ; Αν εμείς, που είμαστε έτσι όπως είμαστε, εκλέγουμε τον Πάσος Κοέλιο, γιατί ο Γερμανός ψηφοφόρος, ο οποίος είναι σε πολύ καλύτερη θέση, να μην εκλέξει τη Μέρκελ;»
