Στα 1986 πρωταθλητής αναδείχτηκε ο Παναθηναϊκός με 43 βαθμούς. Οι Βαρδινογιανναίοι ήταν ακόμα στο φόρτε τους. Περιέργως πώς δεύτερος βγήκε ο ΟΦΗ με 38, τρίτη η ΑΕΚ με 36 και πέμπτος και καταϊδρωμένος ο Ολυμπιακός με 34. Ο αγώνας ΟΦΗ-ΠΑΟ στο Ηράκλειο φάνταζε πανθομολογουμένως ενδοοικογενειακή υπόθεση. Τα μιλημένα παιχνίδια δεν χρειάζεται να τα γνωρίζουν όλοι οι παίχτες. Τα βαρόμετρα της ομάδας αρκούν. Ο αρχηγός, ο τερματοφύλακας για να υπολογίσει πόσα πρέπει να φάει, το σέντερ φορ για να ξέρει τι δεν πρέπει να βάλει και κανένας αμυντικός για να καρφώσει το αυτογκόλ την κατάλληλη στιγμή. Οι υπόλοιποι είναι προτιμότερο να αγνοούν το κονέ.
Ιδίως οι πιτσιρικάδες. Δεν τους ενημερώνουν ποτέ. Φαντάσου να πεις σε έναν δεκαοκτάχρονο πως το ματσάκι είναι σικέ. Στα είκοσι πέντε του θα πουλάει και το γάλα της μάνας του προέδρου. Ηταν ηλιόλουστη μέρα. Το θυμάμαι καλά γιατί τα πίναμε στην αυλή ενός κολλητού με το ράδιο στη διαπασών. Η ισοπαλία βόλευε και τους δύο αντίπαλους, οι οποίοι για να αποζημιώσουν το φιλοθεάμον κοινό τη διάνθισαν με πολλά τέρματα. Εξι τον αριθμό. 3-3. Στα τελευταία λεπτά ο Σαραβάκος έχανε κάτι απίθανα τετ α τετ και οι Κρητικοί αστοχούσαν σε κενό τέρμα από απόσταση αναπνοής. Ωσπου κατά το 88΄ ο Γκεραρντάκης κάνει αλλαγή, έτσι για να σιγουρευτεί το «χ».
Και βάζει μέσα τον Καρυώτη που όλη τη σεζόν γυάλιζε τον πάγκο. Ελα όμως που ο ανενημέρωτος κι ανήμερος μικρός πιάνει ένα ξερό έξω απ’ την περιοχή στο 92΄ το οποίο γλείφει το «γ» κι από ’κεί δονεί με ηδονικούς σπασμούς το πλεκτόν. Ο οικοδεσπότης –φόλα βάζελος– ερχόταν εκείνη την ώρα απ’ την ψησταριά με μια πιατέλα τίγκα στην μπριζόλα και το παϊδάκι. Απ’ την ταραχή τού πέφτει στα χώματα, αφήνοντάς μας σχεδόν νηστικούς. Παρόμοια περίπτωση είναι και η Αγγέλα· η μπατσίνα που ακινητοποίησε, φόρεσε χειροπέδες και συνέλαβε τον Ρουπακιά αμέσως μετά το ειδεχθές φονικό.
Εντεκα μαντράχαλοι συνάδελφοί της στέκονταν αμέριμνοι δίπλα της. Αυτοί γνώριζαν. Το πανέμορφο εικοσιτετράχρονο κορίτσι, με μάτια θάλασσες να τις ταξιδεύεις και χείλη ακρογιαλιές να αρμέγεις τον ήλιο, ήταν ανυποψίαστο κατά τα φαινόμενα. Δεν ήξερε ότι μη, τζιζ, τους χρυσαυγίτες δεν τους αγγίζουμε. Εφάρμοσε ό,τι της έμαθαν στη σχολή, αιφνιδιάζοντας τους πάντες, με πρώτο και καλύτερο τον δολοφόνο που νόμιζε ότι θα διαφύγει ανενόχλητος. Την εκθείασε ο Τύπος. «Αγγελική… όψη της ΕΛ.ΑΣ.» την ονόμασαν ευφάνταστοι συντάκτες ύλης κι ο γηραιός Πρόεδρος της Δημοκρατίας προτίθεται να την παρασημοφορήσει. Ορθώς. Διότι η Αντζι είναι ο αθώος αστάθμητος παράγοντας που ενίοτε εξαγνίζει τις αμαρτίες της κοινωνίας.
Μετέωρος meteoros@efsyn.gr
