Του Ν. Ασημακόπουλου
Ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει μια σειρά από κουσούρια. Τα ‘χουμε πει και τα ‘χουμε γράψει δεκάδες φορές. Ενα ποδοσφαιρικό νηπιαγωγείο είναι, όπου κάποια παιδάκια χωρίς τη στήριξη σοβαρών, παλιότερων και εμπειρότερων ποδοσφαιριστών προσπαθούν να σηκώσουν στις πλάτες τους την πολύ βαριά πράσινη φανέλα. Λογικό, από ένα σημείο και μετά να πέφτουν κάτω.
Μάλιστα, στις λίγες περιπτώσεις που καταφέρνουν να νικήσουν, συμπεριφέρονται όπως ο Καπίνο, που μετά το ματς με τον ΟΦΗ και το 1-0 πήγε στη 13 και άρχισε να… μπιζάρει τους οπαδούς λες και είχε μόλις τελειώσει ένα ματς Champions League κι έπρεπε ο κόσμος να τρελαθεί από τη χαρά του.
Ανάλογα τα δείγματα και από τους άλλους… Οταν βλέπεις τον Πράνιτς, που είναι ο πιο έμπειρος και πιο πιο κλασάτος, να κάνει μούτρα στον προπονητή επειδή τον άλλαξε στο 2-1 με τον Εργοτέλη (βέβαια εδώ παίζει ρόλο κι ο προπονητής που δεν έχει το ειδικό βάρος να τον αντιμετωπίσει…) καταλαβαίνεις τι παράδειγμα δίνει στους μικρούς που ανέβηκαν από τις ακαδημίες. Κι αν κάποιος τύχαινε να διαβάσει τη συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στην «Πράσινη», θα καταλάβαινε για ποιο λόγο ο συγκεκριμένος Κροάτης δεν κατάφερε να κάνει καριέρα πουθενά και κατέληξε στα 32 του εδώ, παρά το ταλέντο που περισσεύει…
Σημασία για την πορεία του φετινού Παναθηναϊκού έχει και το είδος των οπαδών που παρακολουθούν, πλέον, τα παιχνίδια. Η επιστροφή στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας έδιωξε το μεγάλο κομμάτι των απαιτητικών που είχαν το γήπεδο για να στηρίζουν την ομάδα κι όχι για να καφρίζουν. Το κοινό το οποίο πήγαινε στο ΟΑΚΑ τις καλές μέρες δεν έχει καμιά σχέση με τους 8-10 χιλιάδες που τρέχουν τώρα στη Λεωφόρο μόνο και μόνο επειδή πιστεύουν πως ο Παναθηναϊκός είναι πλέον «δικός τους» – άρα μπορούν να τον κάνουν ό,τι θέλουν και να τον χρησιμοποιούν όπως γουστάρουν κι ας χάνει σε κάθε ματς.
Με το παραμικρό, λοιπόν, καφρίζουν εναντίον οποιουδήποτε θελήσει να τους πάει κόντρα. Τις προάλλες έκαναν ντου στο βαν της Νοva. Προχθές τα έχωσαν στον… «γαύρο» Διαμαντάκο επειδή πήγε και πανηγύρισε (άλλο χαρούμενο παιδάκι αυτός…) μπροστά τους το γκολ που έβαλε για τον Εργοτέλη. Κι αύριο – μεθαύριο, στο ματς με τον Ολυμπιακό, ετοιμάζονται να κάνουν τα χειρότερα ρίχνοντας μια σπρωξιά στην «αγαπημένη» τους ομάδα όταν θα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της.
Εύκολα, σε τέτοιες περιπτώσεις η στήριξη, με τον τρόπο που γίνεται, γυρίζει μπούμερανγκ και σκοτώνει την ίδια την ομάδα.
Ομως, όλη αυτή η κατάσταση ήταν συνειδητή επιλογή του Αλαφούζου, ο οποίος στηρίζεται πάνω σ’ αυτό το σκηνικό, επειδή δεν μπορεί να προσφέρει ένα περισσότερο ελκυστικό μοντέλο στον Παναθηναϊκό…
