Της Πηγής Ασυνειδήτου

-O μπαμπάς μου δεν θα έπρεπε να με βγάλει έτσι όπως με έβγαλε. Από μικρό παιδί ήθελα να με φωνάζουν Ελλάδα. Γιατί, ήταν πιο έξυπνος ο άλλος, ο πωλητής βιβλίων; Ηθελα να ανήκω σε όλη τη χώρα.

Σιωπή.

-Γιατί δεν μιλάτε; Τόσα χρόνια με έχετε, δεν έχετε ακόμα καταλάβει πώς σκέφτομαι; Από μικρό κορίτσι μπαινοβγαίνω στα γραφεία των συναδέλφων σας και κανείς δεν έχει καταλήξει σε μια διάγνωση. Εσείς, όμως, είστε αυτή που με άντεξε τόσα χρόνια.

Σιωπή.

-Γιατί δεν μιλάτε; Πάω να τρελαθώ, το κεφάλι μου πάει να σπάσει. Μιλήστε. Σας παρακαλώ. Πείτε μου κάτι. Εάν έκανα καλά που έγραψα αυτή την επιστολή. Επρεπε να σταθώ στο πλευρό του πατέρα μου που πλήττεται τούτες τις ημέρες. Επρεπε να καταλάβω εάν έχουν αρχίσει να μηδίζουν. Εάν στα δύσκολα εγκαταλείψουν τον αγώνα. Τον ιερό αγώνα. Αυτόν που έχουμε ξεκινήσει χρόνια τώρα σιωπηλά, κρυφά, υπό διωγμούς και χλευασμούς υπέρ της πατρίδας. Οταν οι άλλοι έφερναν τους ξένους για να αλώσουν την ιερή αυτή χώρα, τον τιμημένο πολιτισμό. Οι άλλοι ξεπουλάγανε τη χώρα μας, πότε αριστερά πότε δεξιά. Από το ’80 έχει ξεκινήσει αυτό το ξεπούλημα της χώρας. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Εγώ φυσικά ήμουν μικρή, αλλά μου τα έλεγε ο πατέρας μου. Μου έλεγε ότι οφείλουμε στους προγόνους μας την πατρίδα μας να την κρατήσουμε όρθια, να μην επιτρέψουμε στους αναρχικούς του κράτους να τα κάνουν όλα μπάχαλο. Και εγώ του έλεγα, «πατέρα, Ελλάδα θέλω να με λένε». Και μου απαντούσε: «Ο ουρανός είναι πάνω απ' όλα. Και εσύ είσαι από πάνω μας, μας αγκαλιάζεις όλους. Και έχεις μεγάλη δύναμη μέσα σου. Να την ασκήσεις. Να πάρεις τον αγώνα στα χέρια σου. Να επηρεάσεις. Να διαμορφώσεις συνειδήσεις».

Σιωπή.

-Και εγώ του έλεγα: «Πατέρα, Ελλάδα λέγε με, σε παρακαλώ. Ξαναβάφτισέ με». Και μου έλεγε: «Αδύνατον, παιδί μου. Η τελειότητα είναι κάτι που θα πιάσουμε. Με πολλούς αγώνες, θυσίες και στερήσεις, θα κάνουμε όλους αυτούς που μας χλευάζουν να σκύψουν πάνω από τον ιερό αγώνα μας. Να υποκλιθούν. Θα κερδίσουμε οπαδούς. Μέλη σημαντικά. Ανθρώπους που θα δώσουν τη ζωή τους για τον ιερό αγώνα». Και ξέρετε κάτι; Το καταφέραμε. Και οπαδούς κερδίσαμε και ψηφοφόρους και στη Βουλή μπήκαμε και τώρα πάλι γινόμαστε στόχος των θεσμοθετημένων συμφερόντων. Ψάχνουν τρόπο να μας εξοντώσουν. Γι' αυτό ζητώ από όλα τα μέλη μας να κοιτάξουν μέσα τους και να δουν εάν αντέχουν. Εάν μπορούν να δώσουν τον εαυτό τους στον τίμιο ιερό αγώνα. Εάν μπορούν να είναι αφοσιωμένοι σε μας, στην Ελλάδα. Που πλήττεται από κακοποιούς, συμφέροντα και μετανάστες. Ετσι ήταν η χώρα μας; Οχι, σας ρωτώ: Ετσι ήταν; Τόσο χαμηλά την κατήντησαν… να μην μπορείς να κυκλοφορήσεις και να μη φοβάσαι. Να μην ομιλούν την ελληνική, να μην ξέρουν να φέρονται, να ντύνονται, να μην έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Και έρχονται εναντίον μας. Που πάμε να αναμορφώσουμε τη χώρα. Που σώσαμε κάθε φτωχό. Που περάσαμε κάθε γιαγιούλα απέναντι. Που τη βοηθήσαμε να πάρει τη σύνταξή της από την τράπεζα χωρίς να κινδυνεύει. Που καθαρίσαμε τις κούνιες και τις παιδικές χαρές και επιτέλους πηγαίνουν τα δικά μας παιδιά, που έχουν μειωθεί οι φόνοι από μαύρους, γιατί έχουν μειωθεί οι μαύροι, που…

-Καλή μου, έχεις σταματήσει τα φάρμακα;

Σιωπή.