Η πρωταγωνίστρια της βραβευμένης με Χρυσό Φοίνικα «Η ζωή της Αντέλ» παρά τις ελληνικές της ρίζες ήρθε πρώτη φορά στη χώρα του προπάππου της. Μίλησε με θερμά λόγια για τον σκηνοθέτη της, Αμπντελατίφ Κεσίς, που πριν από λίγο καιρό τον είχε παρουσιάσει ως δυνάστη και σκληρό
Της Βένας Γεωργακοπούλου
Μας ήρθε και η Αντέλ Εξαρχόπουλος, συνδυασμός νεανικής χαλαρότητας και γαλλικής κομψότητας. Την έφεραν οι «Νύχτες Πρεμιέρας», που με τη «Ζωή της Αντέλ» του Αμπντελατίφ Κεσίς έριξαν χθες το βράδυ στο «Παλλάς» την αυλαία τους.
Κι αν πολύ σας χαροποιούσε το ελληνικό της επώνυμο όταν η Αντέλ, μαζί με τη συμπρωταγωνίστριά της, Λεά Σεϊντού, μοιράζονταν με τον σκηνοθέτη τους τον Μάιο στις Κάνες τον Χρυσό Φοίνικα (δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο), το ύφος με το οποίο αναφέρθηκε το Σάββατο στον Ελληνα προπάππο της θα σας προσγείωνε.
Ηταν μποξέρ, είπε, αλλά εγκατέλειψε την προγιαγιά της. Της είπε ότι πάει να αγοράσει ένα κοτόπουλο και εξαφανίστηκε. Πάλι καλά που το κορίτσι ξέρει και λέει «καλημέρα», κι ας ήρθε το Σάββατο πρώτη φορά στην Ελλάδα («Είμαι πολύ νέα για να έχω γυρίσει τον κόσμο», δικαιολογήθηκε). Οι γονείς της πάντως έρχονται συχνά. Στο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου, όπου η Αντέλ πολιορκήθηκε από τα Μέσα (κυρίως τους φωτογράφους) ήταν και η πολύ νέα και χαριτωμένη μαμά της.
Κατά τα άλλα, η Αντέλ, σέξι αλλά cool -oύτε χαριτωμενιές ούτε διάθεση να γοητεύσει κανέναν- και φορώντας μια δαντελένια βερμούδα και διάφανο πλουμιστό πουκάμισο, πολύ ντιζάιν και στιλάτο για μεσημεριανή συνέντευξη Τύπου, μιλάει σαν πολυβόλο (και τη Σορβόνη να έχεις βγάλει, πιάνεις τα μισά), είναι σοβαρή και έξυπνη.
Μέχρι που κατάφερε να αλλάξει την αρνητική εικόνα για έναν δυνάστη και σκληρό στη διάρκεια των γυρισμάτων Αμπντελατίφ Κεσίς, που είχε δώσει πριν από λίγο καιρό παρέα με τη Σεϊντού μιλώντας στο «The Daily Beast». Να υπενθυμίσουμε ότι η «Ζωή της Αντέλ» είναι η ιστορία ενός παθιασμένου λεσβιακού έρωτα με μεγάλης διάρκειας ερωτικές σκηνές.
«Τα λόγια μας πήραν μεγαλύτερο βάρος απ’ όσο είχαν, οι γνωστές υπερβολές του Τύπου. Ναι, ο Αμπντέλ είναι πολύ απαιτητικός και φτάνει πολλές φορές στα άκρα. Ναι, το γύρισμα ήταν πολύ σκληρό, πιάναμε και τις εκατό λήψεις για μια σκηνή. Γιατί ο Αμπντέλ, ενώ ξέρει πολύ καλά τι θέλει να κάνει, στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό (“Πάρε το σενάριο, διάβασέ το και ξέχασέ το”, μου είπε), αφήνει τους ηθοποιούς ελεύθερους να ρίχνουν τις μάσκες τους, να ξεχνάνε εντελώς τον εαυτό τους. Σιχαίνεται κάθε τι το τεχνητό, ούτε μακιγιέρ δεν είχαμε… Σημασία γι’ αυτόν έχει η στιγμή που αφήνεσαι τελείως, που χάνεσαι στον ρόλο».
Υπερασπίστηκε τον σπουδαίο σκηνοθέτη (το ξέραμε, άλλωστε, κι από πριν), χαρακτηρίζοντάς τον «maitre» με «κάτι το πνευματικό πάνω του». Τον συνέκρινε και με κάποια άλλα σκηνοθετικά τέρατα (με την καλή και την κακή έννοια), τον Χίτσκοκ και τον Κιούμπρικ. Κι ενώ δεν μετανιώνει που έπαιξε στην ταινία (θα ήταν άλλωστε παράλογο, την έκανε σταρ μέσα σε μια μέρα), είπε ότι για την ώρα προτιμά «κάτι πιο γλυκό» για την επόμενη δουλειά της. Θα πρωταγωνιστήσει στην πρώτη ταινία της Γαλλίδας ηθοποιού Σαρά Φορεστιέ «Μ», που κι αυτή έχει αναδειχθεί μέσα από το σινεμά του Κεσίς («L’esquive»). «Αλλά σε ένα αριστούργημα σαν την “Αντέλ” θα πήγαινα», συμπλήρωσε.
Ακόμα και το λεσβιακό θέμα της ταινίας υποβάθμισε. «Είναι μια ιστορία αγάπης, από αυτές που μπορεί να σου ανατρέψουν τη ζωή. Δεν δίναμε τόση σημασία στα γυρίσματα στο ότι αφορούσε γυναίκες. Νομίζω ότι αν ήταν στρέιτ ταινία, θα είχε την ίδια δύναμη, αλλά ίσως όχι την ίδια απήχηση, ιδίως στην εποχή μας που στη Ρωσία και αλλού η καταπίεση των ομοφυλοφίλων δυναμώνει. Μακάρι να βοηθήσει στην αλλαγή νοοτροπιών, αλλά δεν είναι μια στρατευμένη ταινία – κι ας χαρήκαμε που πήραμε τον Φοίνικα συμπτωματικά τις μέρες ακριβώς που η γαλλική Βουλή ψήφιζε τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Το ότι κάνουμε σινεμά είναι από μόνο του αρκετή στράτευση».
Αλλωστε, όπως είπε, οι σκηνές σεξ με τη Λεά Σεϊντού «ήταν από τις λιγότερο δύσκολες». «Γελούσαμε πολύ. Δίναμε μεγαλύτερη σημασία στο συναίσθημα, παρά στο σεξ», επέμενε. Είχε, βέβαια, αγωνία για το πώς θα τις δέχονταν οι γονείς της. Ο μπαμπάς της την είχε δει πριν από τις Κάνες και του άρεσε. Ομως από διακριτικότητα κανένας από τους δυο τους δεν της έκανε κάποιο σχόλιο. «Ηξεραν ότι ήταν μια ταινία, κάτι σαν ένα παιχνίδι», είπε η Αντέλ. Παραδέχτηκε πάντως πως αντιδράσεις υπήρξαν και θα υπάρξουν, ίσως και στην Ελλάδα. «Εδώ μαχαιρώνουν ανθρώπους για πολύ λιγότερο σοβαρούς λόγους», είπε, ενημερωμένη προφανώς για τη Χρυσή Αυγή. Είχε δίπλα της, άλλωστε, τον διευθυντή του φεστιβάλ Ορέστη Ανδρεαδάκη αλλά και τον διανομέα της, Τάκη Βερέμη της Strada Films, που φορούσε ένα μακό με το σύνθημα «Σιγά μη φοβηθώ».
Την κλασική ερώτηση τι γνωρίζει από το ελληνικό σινεμά δεν τη γλίτωσε. «Τα γνωστά», απάντησε. «Τον Τεό Αγγελόπουλο, τον Κώστα Γαβρά και τον Γιώργο Λάνθιμο».
■ Info: Η «Ζωή της Αντέλ» βγαίνει στις αίθουσες στις 31 Οκτωβρίου.
