Του Ν. Ασημακόπουλου
Ο Μίτσελ κατάφερε αρκετές φορές ώς τώρα να γλιτώσει τον… πάγκο του βασισμένος στα αποτελέσματα του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός, είτε παίζει καλά όπως στα ματς με την Ξάνθη και τη Λιβαδειά, είτε άσχημα όπως με την Καλλονή και τον Ατρόμητο (το 0-0 με τον Παναιτωλικό μετά την Παρί… δεν πιάνεται λόγω ειδικών συνθηκών), βάζει ένα – δύο γκολ και καθαρίζει. Σε τέτοιες περιπτώσεις αν έχεις δυο – τρεις παίκτες σε καλή βραδιά, όπως τον Σαβιόλα και τον Βάις το Σάββατο, δεν χρειάζεσαι περισσότερα. Η νίκη έρχεται εύκολα ή δύσκολα κι έτσι τη σκαπουλάρει και ο προπονητής, ο οποίος μπορεί να μην παρουσιάζει ώς τώρα κάτι ιδιαίτερο συνολικά, αλλά με νίκες παίρνει συνεχώς παρατάσεις…
Στην πραγματικότητα ο Μίτσελ δοκιμάζει συνεχώς τις αντοχές του Μαρινάκη. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν θέλει να αλλάζει εύκολα προπονητές. Σε αυτό το κομμάτι έχει αντίθετη φιλοσοφία από εκείνη του Κόκκαλη, ο οποίος με το παραμικρό ξήλωνε όποιον είχε στον πάγκο φέρνοντας κάποιον καλύτερο ή χειρότερο – βέβαιος ότι η ομάδα δεν θα αντιμετώπιζε πρόβλημα στις πορείες της. Μην ξεχνάμε με ποιον τρόπο ο Μαρινάκης κράτησε τον Βαλβέρδε, παρά την αφόρητη πίεση που ένιωθε να υπάρχει γύρω του και στο τέλος δικαιώθηκε. Ο Ζαρντίμ βέβαια έχει κάθε λόγο να νιώθει ακόμη και σήμερα αδικημένος, καθώς είχε πάρει το πρωτάθλημα όταν τον «έφυγαν», αλλά… κανένας οπαδός του Ολυμπιακού δεν ανέχεται να νικάει η ομάδα του τον Λεβαδειακό με γκολ στο… 106΄.
Ο Μίτσελ λοιπόν, που τον διαδέχτηκε, έδειξε από την αρχή βραχυκυκλωμένος και πιο λίγος από εκείνο που περίμεναν. Παρ’ όλα αυτά πήρε περισσότερες ευκαιρίες απ’ όσες ίσως του άξιζαν.
Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως η Αντερλεχτ θα είναι η τελευταία του. Ομως και καλά να πάει στις Βρυξέλλες, πάλι η ομάδα δεν γίνεται να διορθωθεί εντυπωσιακά, ώστε να αφήνει ικανοποιημένο τον κόσμο της με βάση και το υλικό που διαθέτει.
Βέβαια, αν υπήρχε μεγαλύτερη υπομονή στην ομάδα, ίσως κάποια στιγμή να φαίνονταν και πράγματα που κανένας δεν τα βλέπει σήμερα. Κάτι πιο πιασάρικο, ας πούμε, με δεδομένη και την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που υπάρχουν.
Ομως η αλήθεια είναι πως ο συγκεκριμένος προπονητής κρατάει την ομάδα από πέρσι σχεδόν στάσιμη, ενώ άργησε να ολοκληρώσει τον σχεδιασμό του κάνοντας χωρίς μπούσουλα… 18 μεταγραφές το καλοκαίρι!
Ουσιαστικά πάντως, και με δεδομένη και την υπερβολική βιασύνη, που παραδοσιακά υπάρχει στον Ολυμπιακό, ο Ισπανός δεν έχει άλλα περιθώρια…
Το Σάββατο, ας πούμε, στο 2-0 με τον Πανιώνιο, απέναντι σε αντίπαλο που το μόνο που ήξερε ήταν να… διώχνει μακριά από την περιοχή την μπάλα, έπαιξε περίπου σαν… καλός (φετινός) Παναθηναϊκός. Είναι κάτι που δεν μπορεί να αφήνει κανένα ευχαριστημένο.
