30/09/13 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Σημειώσεις ενός μετανάστη Επιμέλεια: Χάλεντ Τάχερ

Το όνειρο του Σαϊπφούλ

      Pin It

Πριν από τέσσερα χρόνια ξεκίνησα από τη χώρα μου, το Μπανγκλαντές. Πήρα τουριστική βίζα για Τουρκία και από εκεί πέρασα στην Ελλάδα. Ολα έγιναν μέσα σε μια νύχτα, δεν ξέραμε πού πηγαίναμε και ξαφνικά βρέθηκα στην Αθήνα. Ηθελα να φύγω, να πάω σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά ήξερα κάποιους συμπατριώτες μου εδώ οι οποίοι ζουν χρόνια και με βοήθησαν να βρω δουλειά, σπίτι και έμεινα.

 

Στο Μπανγκλαντές αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα. Είμαστε μία από τις πλέον πολυπληθείς χώρες του κόσμου. Ο κάθε άνθρωπος διεκδικεί γη για να μπορέσει να ζήσει, όμως μόνο αυτοί που έχουν το χρήμα μπορούν να το κάνουν, με συνέπεια πολύς κόσμος να είναι άστεγος. Μαζί με τον αυξημένο πληθωρισμό και το ανήμπορο, για να μην πω δικτατορικό, καθεστώς, οι άνθρωποι εκεί είναι διχασμένοι: έχουν στραφεί όλοι εναντίον όλων, γίνονται δολοφονίες, πολιτικά εγκλήματα, ληστείες και πολλά άλλα. Ολα αυτά με ανάγκασαν να φύγω και να αναζητήσω την τύχη μου αλλού.

 

Στην Ελλάδα ήρθα γιατί δεν χρειάζονταν πολλά χρήματα για να περάσω τα σύνορα. Αν ήθελα να πάω σε μια άλλη χώρα, θα μου ζητούσαν τα διπλάσια ή και τα τριπλάσια. Στην αρχή, μου άρεσε εδώ, τώρα όμως με την άνοδο του φασισμού, τις δολοφονίες των μεταναστών και με όλα αυτά που συμβαίνουν, φοβάμαι, μου θυμίζουν την πατρίδα μου. Σχεδόν τα ίδια φαινόμενα με ανάγκασαν να φύγω, τα ίδια με κάνουν να σκέφτομαι να φύγω και από εδώ. Εχω γνωρίσει καλούς ανθρώπους, είμαι νόμιμος και δουλεύω από το πρωί ώς το βράδυ, δεν μου αρέσουν οι φασαρίες. Νομίζω όμως ότι δεν αρέσουν σε κανέναν.

 

Για να πάω μπροστά, σε άλλη χώρα, χρειάζονται λεφτά και διασυνδέσεις, να γνωρίζεις κόσμο που θα σε βοηθήσει να κάνεις τα πρώτα σου βήματα και αυτό είναι δύσκολο για μένα γιατί δεν έχω ούτε το ένα ούτε το άλλο. Εδώ όμως τα απέκτησα.

 

Είμαι ξένος, μετανάστης, αυτό με κάνει να μη σταματάω να σκέφτομαι το μέλλον. Είμαι πάντα προετοιμασμένος για τα χειρότερα. Ξέρω όμως ότι κάποια στιγμή θα γυρίσω πίσω, θα ανοίξω ένα μαγαζί, θα φτιάξω ένα σπίτι και θα κάνω τη δική μου οικογένεια. Αυτό είναι άλλωστε και το όνειρό μου. Είναι σκληρό να είναι κανείς μακριά από το σπίτι του και τους δικούς του ανθρώπους.

 

Σαϊπφούλ (Μπαγκλαντές)

 

Scroll to top