ΙΤΑΛΙΑ Ο Μπερλουσκόνι προκάλεσε την παραίτηση 5 υπουργών του, αλλά η ισχυρή εσωκομματική δυσαρέσκεια μπορεί να φτάσει μέχρι την απόσχιση 20 βουλευτών
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Πολιτικές «ζυμώσεις», εσωκομματικές ίντριγκες, «παζάρια», ελιγμοί και… κωλοτούμπες! Στο σχιζοφρενικό πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας, όπου έχει πια αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την προαναγγελθείσα για αύριο -τρίτη μέσα σε πέντε μήνες- ψηφοφορία για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση του Ενρίκο Λέτα, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι πασχίζει να κρατήσει την Κεντροδεξιά του ενωμένη, στην Κεντροαριστερά ακονίζουν και πάλι κάτω από το τραπέζι τα «μαχαίρια», το αντισυστημικό κίνημα του Μπέπε Γκρίλο προσπαθεί να εντοπίσει «αποστάτες» και ο πρόεδρος Ναπολιτάνο εξετάζει νέες «φόρμουλες» σταθερότητας, όπως μετ’ επιτάσεως ζητά το Βερολίνο.
Γερμανική παρέμβαση
«Ευελπιστούμε ότι οι δυνάμεις που εργάζονται για τη σταθεροποίηση της κατάστασης θα βρουν μια λύση», διεμήνυσε χθες ο εκπρόσωπος της γερμανικής καγκελαρίας, Στέφεν Ζάιμπερτ, την ώρα που το επιτόκιο δανεισμού της Ιταλίας έκανε νέο άλμα στο 4,73% και οι δείκτες στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια έπεφταν, αντανακλώντας τους φόβους για νέες, δυσάρεστες περιπέτειες στην ευρωζώνη.
Εστω κι εξ ανάγκης, μέχρι και ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι φαίνεται να κάνει τώρα δεύτερες πια σκέψεις. Βλέποντας την εκβιαστική πολιτική τακτική του να του γυρνά μπούμερανγκ, διακινδυνεύοντας να τινάξει την Κεντροδεξιά του στον «αέρα», προσπαθεί τώρα όπως όπως να μαζέψει τα εσωκομματικά «γκέμια». Σε χθεσινοβραδινή συνάντηση με την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, PDL -την πρώτη μετά την αιφνιδιαστική και όχι τόσο… πρόθυμη, όπως αποδείχθηκε, παραίτηση των πέντε υπουργών του-, ο 77χρονος πια Σίλβιο προσπάθησε να δικαιολογηθεί.
«Μόνος μου πήρα την απόφαση (για τις παραιτήσεις)», τόνισε, προσπαθώντας να διασκεδάσει την εσωκομματική δυσαρέσκεια από την επικράτηση των «γερακιών» στην επίσημη γραμμή του PDL. «Κανείς δεν με ανάγκασε», «δεν υπάρχουν στο κόμμα εξτρεμιστικά στοιχεία», «πρέπει να εξηγήσουμε στους Ιταλούς τους λόγους των κινήσεών μας», «πρέπει να μείνουμε ενωμένοι», είπε. Και νερώνοντας λίγο το… ξινισμένο πια πολιτικό «κρασί» του, ανήγγειλε ότι θα κάνει προς το παρόν υπομονή «για το καλό της χώρας»!
«Θα πρέπει να διασφαλίσουμε ώστε μέσα σε επτά ημέρες να ακυρωθεί η επιβολή του φόρου πρώτης κατοικίας», είπε, «να ψηφιστεί ο “νόμος σταθερότητας” ώστε να μην επιβληθούν κι άλλοι φόροι και να ακυρωθεί η αύξηση στον ΦΠΑ» από 21 σε 22%, που τίθεται σήμερα σε ισχύ, ένεκα της κυβερνητικής παραλυσίας που ο ίδιος έχει προκαλέσει! Παρεμπιπτόντως, το διάστημα της μιας εβδομάδας που όρισε… τυγχάνει να συμπίπτει με την κρίσιμη συνεδρίαση της Παρασκευής στην αρμόδια επιτροπή της Γερουσίας, που θα αποφασίσει το πολιτικό του μέλλον.
«Μετά», κατέληξε ο Μπερλουσκόνι, «θα πάμε σε εκλογές και θα βγούμε νικητές». Ολα αυτά τα… ευφάνταστα, δε, τα είπε, αφού -κατά δήλωσή του- είχε το προηγούμενο βράδυ απολαύσει τον πρώτο 10ωρο ύπνο του, έπειτα από 59 νύχτες αϋπνίας!
Κατά πολλούς, όλα τα προαναφερθέντα μπορεί να αποδειχθούν «όνειρα θερινής νυκτός» του καβαλιέρε. Οι φήμες οργιάζουν πια ότι τουλάχιστον 20 αντάρτες γερουσιαστές είναι έτοιμοι να αποσχιστούν από το κόμμα του Μπερλουσκόνι και να ιδρύσουν τη δική τους παράταξη μέχρι την Τετάρτη. Κατά τη «Messaggero», έχει αποφασιστεί μέχρι και το όνομα: «Λαϊκό Κόμμα».
Σε αυτούς, σε διάφορους άλλους αντάρτες -π.χ. του κόμματος του Γκρίλο- και φυσικά στους κεντρώους του Μάριο Μόντι λέγεται εξάλλου ότι υπολογίζει το θεσμικό «στρατόπεδο» για μία νέα κυβερνητική πλειοψηφία. Δεδομένου ότι η Κεντροαριστερά διαθέτει άνετη πλειοψηφία στη Βουλή, το κρίσιμο τεστ θα είναι στη Γερουσία, όπου υπολείπεται 54 ψήφων…
Δελφίνοι στη… γωνία
Στη «γωνία», βέβαια, παραμονεύουν και οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Λέτα στην Κεντροαριστερά, υπό τον πολιτικά φιλόδοξο Ματέο Ρέντζι. Αγανακτισμένοι από τη διαρκή απειλή ενός πολιτικού «Ζαλόγγου», τα μεγαλύτερα συνδικάτα της Ιταλίας (CGIL, CISL και UIL) εξέδωσαν χθες κοινή ανακοίνωση, ζητώντας «μια πραγματική κυβέρνηση για τη χώρα», ενώ ο πρόεδρος της Ενωσης Βιομηχάνων προειδοποίησε ανοιχτά για τον κίνδυνο να βρεθεί σύντομα η τρόικα και στο «κατώφλι» της Ιταλίας.
