Η λαϊκόσοφη παροιμία «βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πεντ' έξι» ταιριάζει γάντι στους τρεις συγκυβερνήτες της χώρας. Τους είπε η τρόικα να περικόψουν λίγο τους μισθούς και αυτοί προέβησαν σε σχεδόν ολική περικοπή.
Από μια απάντηση του επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Ολι Ρεν προς τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Χουντή, προκύπτει ότι η τρικομματική κυβέρνηση έκανε μεγαλύτερες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις απ' ό,τι η ίδια είχε προβλέψει στον προϋπολογισμό του 2012.
Οι ταγοί μας εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Πώς μπορούν να δικαιολογηθούν; Αλλά ποιος εχέφρων είναι σε θέση να ερμηνεύσει αυτόν τον οίστρο ανυπέρβλητης υπακοής; Με πολιτικούς όρους δεν υπάρχει ερμηνεία, άρα τα εργαλεία της ερμηνείας οφείλουν να αναζητηθούν στο ψυχαναλυτικό οπλοστάσιο. Εκτός εάν ο υπερβάλλων ζήλος θεωρήθηκε ότι θα μπορούσε να δελεάσει (εξευμενίσει μήπως;) τους δανειστές και παύσει ο εξονυχιστικός έλεγχος.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ουδείς εκ των συγκυβερνώντων μπήκε στον κόπο να επισημάνει ότι οι υπερβάσεις είναι καταστροφικές, ότι θα μπορούσαν να αποφύγουν, εν μέρει έστω, την οργή όλων αυτών που υπέστησαν τις υπερβάλλουσες περικοπές στις συντάξεις και τους μισθούς τους.
Αδυνατούν ίσως να κατανοήσουν ότι πλέον τα λόγια τους και τα έργα τους έχουν αρνητικές συνέπειες τόσο στη δική τους ενδοκυβερνητική ισορροπία όσο και στη συνοχή της κοινωνίας. Το τελευταίο (η κοινωνική συνοχή) είναι και το μόνο που φοβούνται οι δανειστές. Δεν περίμεναν όμως ούτε οι ίδιοι ότι η ελληνική τρόικα θα εξαντλούσε την προθυμία της να προβεί σε περικοπή κοινωνικών αγαθών.
Καλείται τώρα η κυβέρνηση να φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις της εντός του πρώτου τριμήνου του 2013 όπως έχει δεσμευτεί, πράγμα που θα μπορούσε να είχε αποφύγει εάν δεν ήταν υπαίτια της διόγκωσης της οργής και της αγανάκτησης, που τιτρώσκουν τη συνοχή. Εως και οι εταίροι ανησυχούν για τη σπουδή της κυβέρνησης να αποδιαρθρώσει την υπομονή των Ελλήνων εργαζόμενων.
Το πώς θα ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της είναι ένα άλλο, φλέγον θέμα. Μπορεί ώς το τέλος Ιανουαρίου να εκταμιευτούν 9 δισ. ευρώ; Θα τεθούν σε διαθεσιμότητα 6.000 υπάλλληλοι στο ίδιο διάστημα; Θα προωθηθούν οι αποκρατικοποιήσεις με τέτοιους ρυθμούς ώστε να αποφέρουν έσοδα στα κρατικά ταμεία; Θα επιστρέψει η κυβέρνηση τα οφειλόμενα στους ιδιώτες; Θα γίνει η χώρα τόπος έλξης για ξένους επενδυτές;
Παρότι όλα αυτά είναι προϋπολογισμένα, φαντάζει δύσκολο να γίνει η εκτέλεση του προϋπολογισμού. Ετσι η πίεση είναι προφανής, παρότι το ενδιαφέρον έχει εστιασεί στη λίστα Λαγκάρντ και στην παραπομπή του Γ. Παπακωνσταντίνου (ή και άλλων) σε προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής. Ολα αυτά τα οχληρά για όλους συμβαίνουν επειδή οι τρεις της κυβέρνησης δεν έδειξαν κάποιο σθένος απέναντι στους εαυτούς τους πρωτίστως αλλά και απέναντι στην τρόικα. Βασιλικότεροι του βασιλέως, όντως.
