Η Ελένη Πορτάλιου μιλά για όσα εξέθρεψαν το Χρυσαυγίτικο μόρφωμα και τις ευθύνες τόσο της πολιτείας όσο και των δημοτικών αρχών της πρωτεύουσας
Της Αντας Ψαρρά
Με αφορμή τη συνέντευξη του δημάρχου Αθηναίων στην «Εφ.Συν.» (29/9/2013) και τις τελευταίες εξελίξεις στο ζήτημα της εγκληματικής δράσης του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, η Ελένη Πορτάλιου απαντάει δίνοντας μια πλήρη ανάλυση, με στοιχεία που αποκαλύπτουν την εγκληματική δράση της συμμορίας, ειδικά σε περιοχές όπως ο Αγ. Παντελεήμονας και η Κυψέλη.
Η δράση αυτή, σύμφωνα και με τις διαπιστώσεις της «Ανοιχτής Πόλης», συμπορεύτηκε σε μεγάλο βαθμό με τις επιχειρήσεις Δένδια, με την επιλεκτική δράση της ΕΛΑΣ, αλλά και με τη σιωπή θεσμικών παραγόντων στους οποίους συγκαταλέγεται και ο δήμαρχος της Αθήνας. Μοναδική πηγή αντίστασης στις εγκληματικές επιδρομές υπήρξαν όλα τα αντιφασιστικά κινήματα και οι δράσεις στις περιοχές αυτές που συνήθως κατέληγαν και καταλήγουν στην ποινικοποίηση των αντιστάσεων αλλά και των ατόμων που τις υποστηρίζουν.
Η υποβάθμιση
Η κυρία Πορτάλιου εξηγεί το πώς υποβαθμίστηκαν σταδιακά οι υποδομές και οι κοινωνικές υπηρεσίες στις περιοχές αυτές, την ίδια ώρα που «ανθούσαν» εκεί όλες οι παράνομες δραστηριότητες και πριν ακόμα αρχίσει η συσσώρευση των μεταναστών με τους κατοίκους που είχαν την οικονομική δυνατότητα να μεταπωλούν τα σπίτια τους και να αναζητούν κατοικία σε καλύτερες περιοχές. Τότε ακριβώς η Χ.Α., ενοχοποιώντας στους μετανάστες και σε άμεση σχέση με όλα τα παράνομα κυκλώματα, άρχισε την εγκληματική δράση πείθοντας μερίδα των κατοίκων αλλά και κάθε πρόθυμη φωνή προπαγάνδας ότι κινδυνεύει η ασφάλειά τους και ότι «αναλαμβάνει» το έργο της αποκατάστασης της τάξης.
«Η βία εναντίον μεταναστών, κυρίως αλλόθρησκων, πήρε διαστάσεις πογκρόμ. Το αστυνομικό τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα, της περιοχής που αποτέλεσε το πρώτο κέντρο των χρυσαυγιτών, ήταν εμφανώς διαπλεκόμενο, όπως αποδείχθηκε. Ο Δήμος Αθηναίων (σ.σ.: το 2009, επί Νικήτα Κακλαμάνη) έκλεισε οριστικά την Παιδική Χαρά στην πλατεία της εκκλησίας, μετά από βίαια επεισόδια στα οποία με δυσκολία διασώθηκαν παιδιά και μεγάλοι από τους χρυσαυγίτες, ενώ ο ιερέας που περιέθαλπε Αφγανούς πρόσφυγες εξεδιώχθη. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας προπηλακίστηκε στην αντιρατσιστική συναυλία του Μεγάρου Μουσικής εντός του Αγίου Παντελεήμονα, με το σύνθημα “Ο Παπούλιας στο Γουδή”, από μέλη της Χρυσής Αυγής μεταμφιεσμένα σε “αγανακτισμένους πολίτες”. Ενας αυτοσχέδιος υπόγειος χώρος ισλαμικής λατρείας πυρπολήθηκε και η πλατεία Αττικής κατελήφθη από τραμπούκους».
Στη συνέχεια υπενθυμίζει όλες τις επιθέσεις σε αντιφασίστες πολίτες, βουλευτές, διανοούμενους και καλλιτέχνες που τόλμησαν στο διάστημα αυτό να πατήσουν το άβατο της εγκληματικής συμμορίας αλλά και την «τύχη» κάθε επίσημης ή μη διαμαρτυρίας προς το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Τέλος, ακολουθεί ένας ευρύτατος κατάλογος φορέων δράσεων και ομάδων που αντιμετώπισαν όλο αυτό το διάστημα με κίνδυνο ακόμα και της ζωής τους την έφοδο των ναζιστών στις περιοχές της Αθήνας.
Η Ελένη Πορτάλιου καταλήγει σε συμπεράσματα για την από εδώ και πέρα εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών και του τρόπου εκδίωξης των φασιστικών ομάδων του υποκόσμου από τις γειτονιές του κέντρου με βάση τη συμμετοχή, τον διάλογο την επικοινωνία και τη συνεύρεση. Εύλογα είναι και τα ερωτήματα που διατυπώνει, όπως και η σκληρή κριτική στην πλευρά της πλειοψηφίας του Δήμου και στον σημερινό δήμαρχο, ειδικά στο ζήτημα του τρόπου αντιμετώπισης των μεταναστών, των αντιφασιστικών ομάδων, του περιορισμού των διαδηλώσεων και της συναίνεσης στις αστυνομικές επιχειρήσεις Δένδια. Και καταλήγει:
«Σήμερα είναι εύκολο από καθέδρας εφημερίδων, σταθμών και καναλιών να είναι κανείς αντιφασίστας. Δεν ισχυρίζομαι ότι ο δήμαρχος Αθηναίων είναι ανειλικρινής στην απέχθειά του και την πολιτική καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Αλλά οι ευθύνες για το πώς φτάσαμε ώς εδώ είναι και δικές του, τουλάχιστον όσον αφορά την Αθήνα».
