Του Κ. Μανωλιουδάκη
Καλοί, χρυσοί και άγιοι οι «ηγέτες», οι παίκτες με την ποιότητα στην προσωπική ενέργεια, με τη στόφα, τη λάμψη και την ικανότητα να κάνουν το κάτι παραπάνω. Από μόνοι τους, όμως, δίχως τους «εργάτες» να τους πλαισιώνουν, θα έκαναν μια τρύπα στο νερό. Ολα άλλωστε είναι ζήτημα ισορροπίας. Και δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι καμία ομάδα στον πλανήτη δεν πέτυχε τίποτα δίχως ξεκάθαρους ρόλους και ποδοσφαιριστές που να θυσιάζουν το «εγώ» για το «εμείς».
Η λεγόμενη «βρόμικη δουλειά» μέσα στους αγωνιστικούς χώρους κατέχει πάντα περίοπτη θέση στα πλάνα των προπονητών.
Και παρότι οι παίκτες που την κάνουν δεν έχουν το… περιτύλιγμα και τη δημοσιότητα των «αστέρων», η προσφορά τους δεν είναι αμελητέα. Κάθε άλλο.
Στον φετινό Παναθηναϊκό, για παράδειγμα, πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν ο Τάσος Λαγός δεν αποδεικνυόταν λίρα εκατό μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα. Αν η ομάδα έμενε με τον Μέντες και περίμενε απ' αυτόν πότε θα βρει τα πατήματά του για να φτάσει στο επιθυμητό αγωνιστικό επίπεδο, το πιθανότερο να είχε… πετάξει το πουλάκι, τα αποτελέσματα της ομάδας να ήταν εντελώς διαφορετικά και οι (επι)κρίσεις θα βρίσκονταν στο στιλ… «πού σε πονεί και πού σε σφάζει».
Κανένας προπονητής του Παναθη- ναϊκού δεν είχε εμπιστευτεί μέχρι στιγμής τον Λαγό.
Ολοι τους έλεγαν καλά λόγια για το ταλέντο του, οι συμμετοχές του, ωστόσο, ήταν με το… σταγονόμετρο και όπου υπήρχε «τρύπα».
Πού είχε πρόβλημα ο Παναθηναϊκός;
Στο κέντρο της άμυνας; Εκεί αγωνιζόταν ο Λαγός! Δεξιά στην άμυνα; Ξανά ο Λαγός. Στο κέντρο ως αμυντικός μέσος, που είναι και η φυσική του θέση, έπαιξε ελάχιστες φορές και ποτέ σε δύο συνεχόμενα ματς για να βρει έστω το μίνιμουμ του ρυθμού που απαιτείται ώστε να δείξει «πέντε πράγματα» από την όποια αξία του.
Οι συνθήκες άλλαξαν φέτος με την έλευση του Γιάννη Αναστασίου στην τεχνική ηγεσία της ομάδας. Ο Λαγός απέκτησε έναν προπονητή εμπιστοσύνης και πήρε όχι μόνο ρόλο, αλλά μέχρι και το περιβραχιόνιο του αρχηγού! Αντεπεξήλθε εξαιρετικά στα καθήκοντά του, ως ορίτζιναλ εργάτης που βελτιώνει σταδιακά τις αδυναμίες του στο δημιουργικό σκέλος και ταυτόχρονα καλύπτει τις «τρύπες» που δημιουργούνται στο νευραλγικό κομμάτι του άξονα της μεσαίας γραμμής.
Ο Λαγός τείνει να εξελιχθεί σε εργάτη πολυτελείας στον φετινό Παναθηναϊκό.
Δεν είναι τυχαίο ότι έχει αγωνιστεί σε όλα τα ματς πρωταθλήματος, είναι τρίτος σε χρόνο συμμετοχής πίσω απ' τον τερματοφύλακα Καπίνο και τον αριστερό μπακ Νάνο, ενώ είναι πρώτος σε «οικονομία» (αναλογία μεταβιβάσεων – λαθών) με μόλις 20 λάθη σε 68 πάσες τη στιγμή που αγωνίζεται σε ένα χώρο που το πρέσινγκ είναι μεγαλύτερο απ' κάθε άλλη γραμμή του γηπέδου!
Για να κατανοήσει κανείς πόσο σημαντική είναι η παραπάνω κατηγορία και το ποσοστό του Λαγού, αρκεί να παραθέσουμε το γεγονός ότι ο «ανταγωνιστής» του Μέντες ντα Σίλβα έχει δύο λάθη λιγότερα, 18, σε 37 πάσες, σχεδόν τις μισές του Λαγού.
Καθώς επίσης και ότι βασικός αμυντικός μέσος του ΠΑΟΚ, για παράδειγμα, Αλέξανδρος Τζιόλης έχει 36 λάθη, δηλαδή 16 παραπάνω σε μόλις 59 μεταβιβάσεις – 9 λιγότερες από τον Λαγό.
