Μέχρι τις 20 Οκτωβρίου θα διαρκέσει η 7η έκθεση εικαστικών τεχνών «Ανθρωποι, χρώμα και σίδερο» στο Πέραμα, που είναι αφιερωμένη στους αγώνες των ναυτεργατών, αλλά και στη σκληρή πραγματικότητα του Μνημονίου που βιώνουν οι εργαζόμενοι στην περιοχή
Του Γιάννη Μπασκάκη
«Εγκαταλειμμένο πλεούμενο κουφάρι που το ξεβράζει η θάλασσα μοιάζει η ψυχή του εργαζομένου στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, όπως η κάθε ελληνική ψυχή. Δεν το αξίζουμε. Το αλλάζουμε». Το μήνυμα αυτό το διαβάζουμε πάνω σε έναν πίνακα ζωγραφικής, ο οποίος απεικονίζει ένα καράβι που πλέει στα ανοιχτά. Σάββατο στο Πέραμα, μέσα στη Ζώνη. Βρισκόμαστε στην 7η έκθεση εικαστικών τεχνών «Ανθρωποι, χρώμα και σίδερο», που άνοιξε την αυλαία της την Παρασκευή και θα τη ρίξει στις 20 Οκτωβρίου.
Στον χώρο όπου επισκευάζονται τα πλοία, συναντούμε πίνακες, γλυπτά και φωτογραφίες που αποτυπώνουν τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των ναυτεργατών και της εργατικής τάξης, καθώς και τους αγώνες του εργατικού και του αντιφασιστικού κινήματος.
Στις 6.30 το απόγευμα ξεκινάει συζήτηση για την ανεργία, που στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονιακών πολιτικών πλήττει ολοένα και περισσότερες οικογένειες. Στη Ζώνη το ποσοστό της ξεπερνάει το 90%. «Ποιος θα μου το ’λεγε ότι, ενώ δουλεύω από 7 χρονώ, θα φτάσω στα 47 μου και δεν θα έχω δουλειά, όχι από δική μου βούληση, αλλά από τις αποφάσεις κάποιων άλλων» λέει ο Νίκος, που είναι άνεργος της Ζώνης.
Η συζήτηση για την κρίση
«Η συνταγή αποδείχτηκε αποτυχημένη, αλλά μετά λύπης μας βλέπουμε ότι επιμένουν στην ίδια» προσθέτει. «Μας κατηγορούν ότι για την ανεργία φταίνε τα υψηλά μεροκάματα και οι απεργίες. Τότε όμως γιατί βλέπουμε τα ίδια προβλήματα στον Σκαραμαγκά ή στην Ελευσίνα;» διερωτάται εργαζόμενος της Ζώνης και συμπληρώνει: «Δεν φταίνε τα μεροκάματα και οι απεργίες. Φταίνε εκείνοι που επιδιώκουν τη συσσώρευση κερδών και ψάχνουν τρόπους για να βγάλουν περισσότερα. Πότε επιτέλους εμείς θα καρπωθούμε την αξία της δουλειάς μας; Πότε δεν θα έχουμε έγνοια να φάμε; Πότε θα πηγαίνουμε τα παιδιά στο σχολείο χωρίς άγχος για τα καθημερινά έξοδα; Πότε δεν θα τρομάζουμε να πάμε διακοπές; Πότε θα κάνουμε αυτόν τον πλούτο δικό μας;»
«Η ανεργία είναι γέννημα θρέμμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και αυξάνεται στις κρίσεις της, που είναι και οι ίδιες προϊόν της. Πάει χέρι χέρι με τα αντεργατικά μέτρα, τις εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, τους μισθούς πείνας. Θυσιάζουν τους εργαζόμενους στον βωμό της ανταγωνιστικότητας» τονίζει η Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδος. «Οι ναζί της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα εκμεταλλεύονται τα θύματα της ανεργίας για να διασπείρουν τις ρατσιστικές αντιλήψεις τους, να φτιάξουν σωματεία προς όφελος των εργολάβων και των εφοπλιστών και να στρέψουν τους άνεργους ενάντια στις εργασιακές διεκδικήσεις και στο εργατικό κίνημα» επισημαίνει.
