14/10/13 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Κείμενο-πρόσκληση για την Κεντροαριστερά

Η «Εφ.Συν.» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από το κείμενο που υπογράφουν 58 προσωπικότητες της χώρας.
      Pin It

Η «Εφ.Συν.» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από το κείμενο που υπογράφουν 58 προσωπικότητες της χώρας

 

Τη δημιουργία ενός κοινού πολιτικού φορέα που θα συστεγάσει κόμματα, πολιτικές κινήσεις, συλλογικότητες και πρόσωπα της Κεντροαριστεράς προτείνουν με κείμενό τους, που δίνεται σήμερα στη δημοσιότητα μέσω της «Εφ.Συν.», 58 διακεκριμένες προσωπικότητες από τον χώρο της ακαδημαϊκής κοινότητας, των γραμμάτων, των τεχνών, της πολιτικής, της επιχειρηματικότητας και των κοινωνικών φορέων.

 

Το κείμενο των 58, απευθύνει έκκληση και πρόσκληση για συνεργασία ονομαστικά στο ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, καθώς και στις δυνάμεις της ευρύτερης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, που –όπως τονίζεται– «κινούνται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου, της πολιτικής οικολογίας, του προοδευτικού ευρωπαϊσμού και της οικολογίας».

 

Εκτενή αποσπάσματα

 

Η «Εφ.Συν.» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα του κειμένου που υπογράφουν οι 58 προσωπικότητες

 

* Εκκληση-πρόσκληση: Αυτό δεν είναι Διακήρυξη δημιουργίας νέου κόμματος. Είναι έκκληση και πρόσκληση. Απευθύνεται στους πολίτες, στα κόμματα, στις συλλογικότητες, στα πολιτικά πρόσωπα, στις συνδικαλιστικές, τις αυτοδιοικητικές και τις πνευματικές δυνάμεις που κινούνται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου, της πολιτικής οικολογίας, του προοδευτικού ευρωπαϊσμού. Προσκαλεί όλους να συνεργαστούν για την ανασυγκρότηση του χώρου. Χωρίς αποκλεισμούς. Χωρίς ηγεμονισμούς.

 

* Στην εποχή της εθνικής ανασυγκρότησης: Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια τέτοια στιγμή. Η κρίση εξακολουθεί να είναι βαθιά, όμως αλλάζει φάση και χαρακτήρα. Οι οικονομικοί κίνδυνοι παραμένουν, αλλά οι πολιτικοί παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται η υπέρβαση της κρίσης έρχονται σε πρώτο πλάνο.

 

Η εποχή των μνημονίων φαίνεται να φτάνει στο τέλος της. Το τραύμα της εθνικής πόλωσης δεν θα σβήσει εύκολα, θα χρειαστεί μάλιστα πολύ κουράγιο και συμφιλιωτική επιμονή απ’ όλες τις πλευρές για να ξεπεραστεί. Ομως, η πολιτική δραστηριότητα δεν θα περιορίζεται στην αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο.

 

Μετά από μια καταστροφή, η Ελλάδα ξαναποκτά τη δυνατότητα και τα μέσα να σχεδιάσει το μέλλον της. Να ορίσει ρεαλιστικά τη μελλοντική θέση που θέλει να καταλάβει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και να κινηθεί δυναμικά για να την κατακτήσει. Η Εθνική Ανασυγκρότηση είναι το ζητούμενο της νέας φάσης στην οποία έχουμε ήδη μπει. Και είναι ένα πρόβλημα πολιτικό, παραγωγικό και πολιτισμικό.

 

* Τι ανάπτυξη θα έχουμε την προσεχή δεκαετία; Θα είναι μια ανάπτυξη ρηχή, ασθενική; Θα βασίζεται στη φτηνή εργατική δύναμη, στην άγρια ανασφάλεια και στην κυνική αποδοχή των μεγάλων ανισοτήτων; Θα αδιαφορεί για τις υποδομές και θα περιφρονεί το περιβάλλον; Θα είναι η επανάληψη ενός κρατισμού και μιας προσοδοθηρίας για φτωχούς;

 

Ή θα σταθούμε ικανοί να αλλάξουμε ριζικά το κράτος και το παραγωγικό μοντέλο ώστε η Ελλάδα να πετύχει μια δυναμική και βιώσιμη ανάπτυξη που θα δώσει πολλές και καλές θέσεις εργασίας; Που θα δώσει ευκαιρίες για όλους χωρίς μεσάζοντες, παρέες και τον ραγιαδισμό του ρουσφετιού; Που θα αναβαθμίσει το κράτος δικαίου και θα αναδιοργανώσει εκ βάθρων τη δημόσια διοίκηση; Και αν το πετύχουμε, ποιος θα διαχειριστεί την κατανομή των πόρων ώστε να ενισχύεται σταθερά η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική δικαιοσύνη; Το πολιτικό σύστημα με βάση παλαιές εξαρτήσεις και νέες υποσχέσεις; Η μια κοινωνική συμφωνία των πολιτών που θα στηρίζει τους πραγματικά αδύναμους και όχι μόνον εκείνους που έχουν πιο δυνατή φωνή;

 

* Ούτε δεξιά ούτε νεοκομμουνιστική αριστερά: Αυτός είναι ο νέος ρόλος της ιστορικής παράταξης της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου, όλου του κεντροαριστερού χώρου: Εθνική Ανασυγκρότηση – αλλαγή του κράτους και του παραγωγικού μοντέλου – νέα συμπόρευση της εθνικής αυτογνωσίας με τον προοδευτικό λαϊκό ευρωπαϊσμό.

 

Ορος για την εκπλήρωσή του είναι η σύγκλιση και η συνεργασία όλων εκείνων των συλλογικών μορφών και των πολιτών που δεν αναγνωρίζονται ούτε στη δεξιά ούτε στη νεοκομμουνιστική-εθνολαϊκιστική αριστερά.

 

Η συγκρότηση της νέας προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης θα συμβάλλει στη σταθερότητα και την πολιτική ανανέωση. Η κατάρρευση του μεταπολιτευτικού κομματικού συστήματος έχει οδηγήσει σε ένα ασταθές ακόμα κομματικό σκηνικό, με ανησυχητικά χαρακτηριστικά. Ο μικρός δικομματισμός Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά στείρος, προγραμματικά οπισθοδρομικός και ιδεολογικά συντηρητικός. Εγκλωβίζει, δεν απελευθερώνει τις δυνάμεις της χώρας, δεν οδηγεί σε βιώσιμη ανάπτυξη. Η τερατογένεση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής εξελίχτηκε σε σαράκι της δημοκρατίας. Η αποτρόπαιη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι έκρουσε τον κώδωνα ενός κινδύνου που ήταν εδώ και καιρό προφανής. Η άμυνα της Πολιτείας έναντι της εγκληματικής οργάνωσης είναι επιβεβλημένη.

 

Η ισχυροποίηση της ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης θα αποσυμπιέσει τη σημερινή αίσθηση της εμφύλιας αντιπαράθεσης. Θα συμβάλει στην αποκατάσταση μιας ελάχιστης εθνικής συναίνεσης ώστε ο πολιτικός αντίπαλος να μην γίνει πάλι εσωτερικός εχθρός. Θα επαναφέρει την πολιτική και κοινωνική δυναμική στον αστερισμό της δημοκρατίας και του πλουραλισμού. Θα συνδέσει την εθνική ανασυγκρότηση με ένα προοδευτικό και ρεαλιστικό πρόγραμμα αλλαγών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Θα ενισχύσει τις φιλελεύθερες εκσυγχρονιστικές φωνές στη Ν.Δ. και τις δημοκρατικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

 

Η κοινωνία αρχίζει να αισθάνεται το κενό. Γι’ αυτό υπάρχει μια ρητή αλλά και μια σιωπηλή ζήτηση των πολιτών για κάτι καινούργιο στον ευρύτερο δημοκρατικό προοδευτικό χώρο. Γι’ αυτό δημιουργείται η κοινή συνείδηση ότι κάτι μπορεί να γίνει τώρα, σύντομα.

 

* Πρόσκληση για Ιδρυτική Συνέλευση: Με αυτή την αγωνία απευθύνουμε έκκληση στις δυνάμεις της ευρύτερης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, στο ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τις δυνάμεις της οικολογίας, της αυτοδιοίκησης, τις πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες και προσωπικότητες, να συνεργαστούν για την ανασυγκρότηση του χώρου.

 

Η ανασυγκρότηση δεν θα είναι μόνο οργανωτική, αλλά βαθιά πολιτική. Θα είναι αυτοκριτική για την ώς τώρα πορεία, προγραμματική για το μέλλον, και κυρίως θα στοχεύσει στην ανάδειξη νέων ανθρώπων που θα ανανεώσουν την πολιτική ηγεσία της παράταξης και της χώρας.

 

Κοινός πολιτικός φορέας

 

Προτείνουμε τη δημιουργία ενός κοινού πολιτικού φορέα που θα συστεγάσει όλους, χωρίς να απαιτήσει τη διάλυση των υπαρχόντων κομμάτων και συλλογικοτήτων. Ο φορέας μπορεί να συσταθεί τους προσεχείς μήνες μέσα από μια Ιδρυτική Συνέλευση, με συμφωνημένες διαδικασίες και να εξελιχθεί στο κέντρο των κοινών επεξεργασιών για το σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, με προτεραιότητα στο πρόγραμμα για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

 

Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις κινήσεις που κάνουν ξεχωριστά το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, θεωρώντας όμως ότι αυτές πρέπει να συγκλίνουν και να συναντηθούν στο άμεσο μέλλον. Η κοινή αναφορά στο Κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, η ανταπόκριση στο ενωτικό τους κάλεσμα, διευκολύνει τη διαδικασία.

 

Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία των «5 Δημάρχων» και άλλων αυτοδιοικητικών φορέων του ίδιου χώρου, που δείχνουν ένα δρόμο συνεργασίας στη βάση αξιών που συμμεριζόμαστε.

 

Δεν είναι δικιά μας δουλειά να προκαταλάβουμε τους τρόπους και τις διαδικασίες της ανασυγκρότησης. Υπάρχουν πολλές διεθνείς και ελληνικές εμπειρίες και υπάρχουν πολλοί που τις ξέρουν καλύτερα από εμάς. Το μόνο που θέλουμε είναι να καλέσουμε τους ενδιαφερόμενους επιτέλους να προχωρήσουν. Προτάσσοντας την κοινή μοίρα, όχι την ιδιοτέλεια. Αναλαμβάνοντας αποφασιστικά την ευθύνη, όχι απαριθμώντας τις δυσκολίες του εγχειρήματος.

 

Και υπογράφουμε την πρόσκληση αυτή, πολίτες με διαφορετικές εμπειρίες και αφετηρίες αλλά με κοινές αγωνίες, με μόνο το δικαίωμα που μας δίνει η πολύχρονη παρουσία και έγνοια μας για αυτόν τον ευρύτερο πολιτικό χώρο και αυτόν τον τόπο.

 

* (Αναλυτικά όλο το κείμενο στην ιστοσελίδα της εφημερίδας μας efsyn.gr)

 

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

Οι 58 που υπογράφουν

 

Αγανίδης Πασχάλης, οικονομολόγος

Αγριαντώνη Χριστίνα, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Αλιβιζάτος Νίκος, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Αντωνίου Γιάννης, εκπαιδευτικός

Ασημακόπουλος Δημήτρης, επιχειρηματίας, τ. πρόεδρος ΓΣΕΒΕ

Αυγερινός Παρασκευάς, πρώην υπουργός

Βαμβακάς Βασίλης, λέκτορας ΑΠΘ

Βασιλάκη Μαρία, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Βερνίκος Γιώργος, επιχειρηματίας

Βλαχάκης Ηλίας, επιχειρηματίας, γ.γ. ΕΣΕΕ

Βούλγαρης Γιάννης, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Γεωργάτος Γεράσιμος, εκπαιδευτικός

Γκορίτσας Σωτήρης, κινηματογραφιστής

Γκουρτσογιάννη Μελίττα, αρχιτέκτονας

Γραβάνης Αχιλλέας, καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

Γραμματικάκης Γιώργος, καθηγητής Πανεπιστημιου

Δέλκος Κώστας, ηλεκτρολόγος μηχανικός

Δερβένης Χρήστος, γιατρός

Δοξιάδης Αρίστος, οικονομολόγος

Δρέττα Αθηνά, οδοντογιατρός

Ευθυμιόπουλος Ηλίας, περιβαλλοντολόγος

Θεοδωρόπουλος Κώστας, Κίνημα Τυφλών

Καλογήρου Γιάννης, καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου

Καλοκαιρινός Αλέξης, καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

Καούνης Γιάννης, δικηγόρος

Καρακωστάκη Χαριτίνη, κοινωνιολόγος

Καστανάς Λεωνίδας, εκπαιδευτικός, μπλόγκερ

Καστρινάκη Αγγέλα, πεζογράφος, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης

Κουρουζίδης Σάκης, δρ σεισμολόγος

Λιβαδάς Σταύρος, μηχανολόγος – ηλεκτρολόγος

Μάρκαρης Πέτρος, συγγραφέας

Ματσαγγάνης Μάνος, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Μεϊμάρογλου Γιάννης, εκδότης του περιοδικού «Μεταρρύθμιση»

Μήτρου Λίλιαν,καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου

Μουζέλης Νίκος, ομότιμος καθηγητής London School of Economics

Μπέζος Γιάννης, ηθοποιός

Μπένος Σταύρος, πρόεδρος σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ

Μπίστης Νίκος, δικηγόρος

Παγουλάτος Γιώργος, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Παναγιωτόπουλος Παναγής, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Πανταζόπουλος Ανδρέας, επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ

Παπαδάκη Ελίζα, οικονομική αναλύτρια

Παπαδημητρίου-Τσάτσου Αννα

Παππάς Φίλιππος, δρ φιλολογίας, μπλόγκερ

Παυλίδου Νιόβη, καθηγήτρια ΑΠΘ

Πολίτης Αλέξης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

Πορτοκάλογλου Νίκος, μουσικός

Ράπτης Νίκος, εκπαιδευτικός, μπλόγκερ

Ρεσβάνης Κώστας, δημοσιογράφος

Ροζάκης Χρήστος, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Σαββάκης Μπάμπης, καθηγητής, πρόεδρος του ερευνητικού κέντρου «Αλέξανδρος Φλέμινγκ»

Σκάλκος Δημήτρης, πολιτικός επιστήμονας-διεθνολόγος

Σαμαντάς Τέλης, κριτικός κινηματογράφου

Τσικαρδάνη Δώρα, δικηγόρος

Τριανταφύλλου Σώτη, συγγραφέας

Χατζημπίρος Κίμων, καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου

Χειμωνάς Θανάσης, συγγραφέας

Χριστοδουλάκης Νίκος, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

 

 

Scroll to top