«Τα κορίτσια απειλούνται δραματικά όταν συντελείται μια καταστροφή – έχουν ιδιαίτερες ανάγκες προστασίας, υγείας, παιδείας που αγνοούνται από κυβερνήσεις και ανθρωπιστικές οργανώσεις»
Της Χριστίνας Πάντζου
Η Μαλάλα Γιουσαφζάι, η 16χρονη που έπεσε θύμα επίθεσης από τους Ταλιμπάν γιατί μάχεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση, μπορεί να μην τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης, αλλά απέσπασε το βραβείο Ζαχάροφ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έγινε δεκτή από τον πρόεδρο Ομπάμα. Το διεθνές ενδιαφέρον που επιδείχθηκε για αυτή την τολμηρή έφηβη είναι μια πολυτέλεια που σπάνια γνωρίζουν τα κορίτσια του κόσμου, οι μεγάλες λησμονημένες κάθε καταστροφής, κάθε σύρραξης και της μιντιακής πραγματικότητας. Το Διεθνές Σχέδιο, οργάνωση προάσπισης των δικαιωμάτων των παιδιών, που δουλεύει σε 69 αναπτυσσόμενες χώρες, προσπάθησε να σπάσει αυτή τη σιωπή.
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας του Κοριτσιού παρουσίασε την έκθεση «Οντας Κορίτσι το 2013. Διπλός κίνδυνος: έφηβες και καταστροφές», όπου επισημαίνεται ότι ενώ οι επείγουσες καταστάσεις και οι καταστροφές πληθαίνουν στον πλανήτη, ελάχιστα γίνονται για μην επιβαρύνουν δυσανάλογα τη ζωή των κοριτσιών. Σύμφωνα με την έκθεση, γυναίκες και κορίτσια έχουν 14 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνουν σε μια καταστροφή σε σχέση με τους άντρες. Ερευνα του London School of Economics που έγινε σε 141 χώρες έδειξε ότι τα αγόρια έχουν προνομιακή μεταχείριση σε σχέση με τα κορίτσια κατά τη διάσωση. Ανάμεσα στις άλλες διακρίσεις, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι στις αναπτυσσόμενες χώρες, όταν το φαγητό είναι λιγοστό τα κορίτσια θα φάνε λιγότερο: «Ενθαρρύνουν τα αγόρια να τρώνε περισσότερο επειδή θεωρείται ότι χρειάζονται περισσότερη ενέργεια, ενώ τα κορίτσια αναμένεται να είναι πιο εγκρατής, σύμφωνα με το προκατασκευασμένο θηλυκό πρότυπο». Επιπλέον έχει αποδειχθεί ότι σε μια κατάσταση καταστροφής τα κορίτσια υφίστανται μεγαλύτερη σεξουαλική βία, ενώ μπορεί να αναγκαστούν σε πρώιμους γάμους ή σε πορνεία ως στρατηγική για να επιβιώσουν, αυξάνουν οι κακοποιήσεις και οι μολύνσεις με AIDS και μειώνεται η πρόσβασή τους σε υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας.
Είναι ενδεικτικό ότι εννέα στις δέκα γυναίκες που έζησαν το τσουνάμι του 2004 στην Ινδία και έξι στις δέκα γυναίκες στη Σρι Λάνκα γνώρισαν τη σωματική βία στα δύο χρόνια που ακολούθησαν την καταστροφή. Μετά τον σεισμό στην Αϊτή αυξήθηκε κατακόρυφα ο αριθμός των κοριτσιών που ασκούν την πορνεία, ανάμεσά τους έφηβες θύματα τράφικινγκ. Επιπλέον, ο αριθμός των κυήσεων που εμφανίστηκαν στους καταυλισμούς της Αϊτής μετά τον σεισμό ήταν τριπλάσιος από τον μέσο όρο όσων καταγράφονταν στις πόλεις πριν από τον σεισμό, ενώ τα δύο τρίτα από αυτές τις κυήσεις ήταν ανεπιθύμητες.
Στον καταυλισμό Κνέμπουα στην Τανζανία το 26% των κοριτσιών και γυναικών του Μπουρούντι ηλικίας 12-49 ετών που είχαν ήδη υποστεί κάποιου είδους βία, περιλαμβανομένου του βιασμού, βιάστηκαν ξανά ως πρόσφυγες. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα που αναφέρει η έκθεση για να επισημάνει στη διεθνή κοινότητα: «Τα κορίτσια και οι έφηβες απειλούνται δραματικά όταν συντελείται μια καταστροφή. Είναι ιδιαίτερα ευάλωτες και έχουν ιδιαίτερες ανάγκες προστασίας, υγείας, παιδείας που δεν αντιμετωπίζονται ή ακόμη και αγνοούνται από κυβερνήσεις και ανθρωπιστικές οργανώσεις».
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Ποια χειραφέτηση υπόσχονται;
Οι «προδότες» βουλευτές και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις στον Ισημερινό
«Μου έχουν στοιχίσει περισσότερο οι προδοσίες των υποτιθέμενων φίλων παρά οι επιτυχίες των εχθρών… Κι αν αυτές συνεχιστούν, θα παραιτηθώ». Η δήλωση ανήκει στον πρόεδρο του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορέα, έναν από τους ηγέτες του κινήματος για την οριστική χειραφέτηση της Λατινικής Αμερικής που υπόσχεται μια κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης και ευημερίας για όλους. Οι «προδότες» είναι ομάδα βουλευτών του κόμματος. Και η προδοσία για την οποία τους κατηγορεί και απειλεί είναι η πρότασή τους να περιληφθεί στο νομοσχέδιο για τον Ποινικό Κώδικα που συζητείται στο Κοινοβούλιο διάταξη η οποία να επιτρέπει την άμβλωση στις περιπτώσεις βιασμού, σε κάθε περίπτωση και όχι μόνο όταν η γυναίκα πάσχει από «νοητική αναπηρία». «Το Σύνταγμα μιλά για τον σεβασμό της ζωής από τη στιγμή της σύλληψης. Ποτέ δεν θα συνηγορήσω στην αποποινικοποίηση της άμβλωσης πέραν των περιπτώσεων που ήδη ορίζει ο νόμος», δήλωσε ο ευσεβής καθολικός και κατά τα άλλα προοδευτικός ηγέτης. Η πρόταση των βουλευτών έρχεται σαν απάντηση στο μαζικό κίνημα υπέρ της αποποινικοποίησης που από πέρσι διογκώνεται στη χώρα ενάντια σε πολιτικές που δεν αρνούνται απλώς στις γυναίκες το δικαίωμα να αποφασίζουν για τη σεξουαλικότητά τους και τη μητρότητα, αλλά και αναποτελεσματικές είναι και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους.
Ο Ισημερινός είναι πρώτος σε αμβλώσεις ανάμεσα σε 11 λατινοαμερικανικές χώρες με 95.000 τον χρόνο και μόνο 200 από αυτές «νόμιμες». Και αυτά σε μια χώρα όπου, σύμφωνα με έρευνα που έκανε η κυβέρνηση το 2011 σε 19.000 νοικοκυριά, το 60% των γυναικών είχαν υποστεί κάποιου είδους σεξουαλική βία, περιλαμβανομένου και βιασμού, ενώ το 21% των κοριτσιών και εφήβων έχει γνωρίσει σεξουαλική κακοποίηση. Το να αποδέχεται μια πολιτεία ότι μια γυναίκα που βιάζεται μπορεί να κάνει άμβλωση μόνον όταν είναι ή τρελή ή καθυστερημένη, άρα «ανίκανη να λειτουργήσει λογικά», υπαινίσσεται ότι όλες οι άλλες έχουν κάποιο μερίδιο ευθύνης για τον βιασμό τους. Η χειραφέτηση ενός έθνους δεν μπορεί να είναι «οριστική» όταν η χειραφέτηση των γυναικών του εξαρτάται από τις θρησκευτικές και πατριαρχικές πεποιθήσεις των ηγετών του. Για την Ιστορία: οι «προδότες» βουλευτές που υπόσχονται τη χειραφέτηση απέσυραν την τροπολογία.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Ο παγκόσμιος παλμός των Γυναικών
Στα 20 της η Τζένσιν Λάρσεν δουλεύοντας ως ρεπόρτερ από την Μπούρμα ώς τον Αμαζόνιο συνειδητοποίησε ότι πολλές από τις ιστορίες που επηρέαζαν τη ζωή των γυναικών δεν έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Οραματίστηκε έναν «χώρο» όπου οι γυναίκες να μπορούν να αφηγούνται τις ιστορίες τους και να προτείνουν λύσεις.
Ετσι γεννήθηκε το 2004 το περιοδικό World Pulse και τρία χρόνια αργότερα ο ομώνυμος ιστότοπος με στόχο να φέρει σε επαφή γυναίκες από όλο τον κόσμο και να τους προσφέρει φωνή και δεξιότητες για να βελτιώσουν τις ζωές και τις κοινότητές τους. «Δεν αφορά επαγγελματίες δημοσιογράφους αλλά μάλλον ανερχόμενες ηγέτιδες που καταθέτουν την πραγματικότητα που βιώνουν και μπορούν να συνεισφέρουν στην αλλαγή», λέει η Λάρσεν.
Σήμερα έχει σχεδόν 60.000 μέλη από περισσότερες από 190 χώρες που επικοινωνούν, που χρησιμοποιούν την πλατφόρμα της οργάνωσης όχι μόνο για να επικοινωνούν αλλά και για να μαθαίνουν με ειδικά σεμινάρια τις τεχνικές και τα μυστικά της δημοσιογραφίας των πολιτών και να μεταφέρουν τις ιστορίες τους.
Το κάνουν τόσο αποτελεσματικά ώστε αναπαράγονται από ΜΜΕ τόσο έγκριτα όσο τα BBC, CNN, CBC, Huffington Post, ανάμεσα στα άλλα. Πείθουν τόσο ώστε μονοπωλούν το ενδιαφέρον σε διεθνείς συναντήσεις, όπως συνέβη τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Σύνοδο για το Κοινωνικό Καλό, μια διεθνή συνάντηση όπου παρουσιάζονται θετικές ιδέες και προτείνονται καινοτόμες λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα.
Εκεί, όπου γυναίκες σαν τη Νίμα Ναμαντούνου, ακτιβίστρια της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, τιμήθηκε για τη συνεισφορά της. Η Νίμα προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα ως παιδί και την είχαν ξεγράψει σαν «χαμένη υπόθεση» έως ότου μέσω της πλατφόρμας ήρθε σε επαφή με άλλες γυναίκες, ίδρυσε την οργάνωση Maman Shujaa (Γυναίκες Ηρωίδες) και δημιούργησε ένα γυναικείο Κέντρο Μίντια με 28 υπολογιστές βοηθώντας τις γυναίκες να μιλούν για τα προβλήματά τους και να κινητοποιούνται. Ενσαρκώνοντας το βασικό σύνθημα της οργάνωσης: «Οταν οι γυναίκες έχουν φωνή μπορεί να αλλάξουν τον κόσμο».
