Του Ν. Ασημακόπουλου
Δεν υπάρχει μεγάλη ομάδα στον κόσμο που να σέβεται το όνομά της και να βάζει τους παλαίμαχους να πληρώνουν εισιτήριο για να βλέπουν τα ματς. Αντίθετα, συναντάμε τέτοιο σεβασμό, που σε κάθε γήπεδο υπάρχει ειδική θύρα στην οποία ο κάθε βετεράνος πηγαίνει με ειδική κάρτα και βρίσκει σε κάθε παιχνίδι τη θέση πάνω στην οποία γράφεται μόνιμα το όνομά του.
Ολα αυτά με αφορμή την απόφαση του Παναθηναϊκού να μη δώσει προσκλήσεις στους δικούς του παλιούς παίκτες για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Και ο Δομάζος να μην έβγαινε, δηλαδή, να κράξει, δεν θα άλλαζε η ουσία της ιστορίας.
Πράγματι, «είναι ντροπή να υπάρχει διοίκηση στον Παναθηναϊκό [και σε οποιοδήποτε μεγάλο λεγόμενο κλαμπ, θα προσέθετα εγώ...], η οποία ζητάει λεφτά από τους παλαιμάχους». Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό.
Και δεν χρειάζεται (πάλι ο Δομάζος) να προσπαθεί να βρει, όπως είπε, «από κάποιους ανθρώπους τα χρήματα -πόσα θα είναι, 1.000 ευρώ συνολικά;- για να πληρωθούν τα εισιτήρια των περίπου 20 παλαιμάχων που συνήθως έρχονται στη Λεωφόρο και να πάει να τα πετάξει μετά στη μούρη αυτών που πήραν τη συγκεκριμένη απόφαση».
Αλλωστε, «το θέμα δεν είναι οικονομικό, αλλά ηθικό». Γι’ αυτό και η οργή. «Με πληγώνει η συμπεριφορά της διοίκησης. Οχι το κόστος για το εισιτήριο».
Στην κρίση όλων και η «απάντηση» του Βασίλη Κωνσταντίνου που ανακάλυψε… ομόφωνη απόφαση… άλλων παλαιμάχων (στους οποίους δεν μετέχει προφανώς ο Δομάζος, αλλά κάποιοι σημαντικότεροι παλιοί ποδοσφαιριστές!) και οι οποίοι ζήτησαν… μόνοι τους να πληρώσουν για να δουν τον αγώνα, όταν πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν ούτε τα 30 ευρώ να διαθέσουν στην οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου…
Ολα αυτά, για να μαζέψει στην απελπισία του ο Αλαφούζος μερικά… κέρματα παραπάνω, με τον «μακράς πνοής» προγραμματισμό του, που κάθε χρόνο όχι απλά μικραίνει αλλά χαντακώνει όλο και περισσότερο την ομάδα και αγωνιστικά, και οικονομικά, και διοικητικά, έχοντας επιλέξει πάνω απ’ όλα να απευθύνεται σε 8-10 χιλιάδες φανατικούς κάθε Σαββατοκύριακο.
ΥΓ. 1 Σημασία έχει και μια άλλη ατάκα του Δομάζου, που αφορά προηγούμενο παιχνίδι του Παναθηναϊκού: «Μίλησα με τον Αντωνιάδη, ο οποίος βρήκε δύο εισιτήρια διαρκείας από τον Νίκο Πατέρα κι έτσι πήγαμε στα επίσημα, στη Θύρα 3. Μόλις μας είδε εκεί ο κ. Αλαφούζος, ρώτησε αμέσως την υπάλληλο που μας εξυπηρέτησε πώς μπήκαμε μέσα. Ενοχλήθηκα πάρα πολύ με αυτή τη συμπεριφορά, αλλά δεν θέλω να το γράψεις. Είναι αρχή της σεζόν, η ομάδα κάνει μια καινούργια προσπάθεια και δεν πρέπει να απασχολείται με τέτοια ζητήματα».
ΥΓ. 2 Συγχαρητήρια και στην αλαφουζικότερη του Αλαφούζου δημοσιογραφία που έσπευσε να υμνήσει την απόφαση να μην μπει κανένα παλαίμαχος χωρίς να πληρώσει εισιτήριο στο γήπεδο…
