Του Φάνη Λυσιφάνη

 

Θα χρειαστούνε άραγε κι άλλα ανυπερθέτως

 

οριζοντίως να ληφθούν μέτρα είτε καθέτως;

 

Ή λέτε πια πλεόνασμα να έχουμε πετύχει

 

και μια καλύτερη γι' αυτό ν' αξιωθούμε τύχη;

 

Δεν είδα πολύ άνετοι να είναι και ωραίοι

 

μετά από το Eurogroup οι φίλοι Ευρωπαίοι…

 

Καβγάς Ευρώπης – ΔΝΤ για το δικό μας χρέος

 

κι όπως τον παρακολουθώ με κυριεύει δέος!

 

«Γαϊδούρια, πώς μαλώνετε σε ξένον αχυρώνα;»

 

«Ποιον αχυρώνα;» απαντούν. «Χτίσατε σπιταρόνα

 

με τις επιδοτήσεις μας για την κτηνοτροφία

 

κι από μας περιμένετε και πάλι σωτηρία…»

 

Ελούφαξα ταπεινωθείς κι η προσοχή μου εστράφη

 

σ' ειδήσεις εσωτερικές απ' τα πατρώα εδάφη:

 

Μίζα, λέν’, συνδικαλιστής για να μην αντιδράσει

 

στο «Σωτηρία» ζήτησε! Ποιος θα τα πρωτοπιάσει;

 

Ετούτο φαίνετ’ ένοιαζε τον εργατοπατέρα…

 

Μας πήρε και μας σήκωσε, σαπίλα πέρα ώς πέρα!

 

Καθένας το συμφέρον του με σελοφάν στολίζει

 

για καραμέλα σ' αφελείς πουλά και θησαυρίζει

 

Σήκωσε κάποιος το χαλί κι ό,τι είχε από κάτω

 

αυτά που χρόνια κρύβαμε, μας σέρβιρε στο πιάτο

 

Πώς να το καταπιείς αυτό; Βαρύ 'ναι στο στομάχι

 

κι ενάντια στην απελπισιά τη χάνουμε τη μάχη…

 

Μα δεν μπορεί, κάτι καλό θα γίνεται στη χώρα

 

κι είναι ανάγκη ζωτική αυτό να βρούμε τώρα

 

Ολοι εσείς που σιωπηλοί μερόνυχτα μοχθείτε

 

για πείτε πώς αντέχετε; Ελπίδα πούθε αντλείτε;

 

Ποιον λόγο έχω το πρωί ν' αφήσω το κρεβάτι

 

αν είναι σκέτη καταχνιά η μέρα μου γεμάτη;