Είμαι από την Ακτή Ελεφαντοστού. Στην Ελλάδα ήρθα πριν από δύο χρόνια. Εδώ στην Κατεχάκη έχω έρθει για να βγάλω χαρτιά, να είμαι νόμιμος. Μου είπε ένας φίλος πως τώρα που δημιούργησαν τη νέα υπηρεσία είναι πιο εύκολο να βγάλω ροζ κάρτα και ίσως έχω ελπίδες. Γι’ αυτό περιμένω από τόσο νωρίς, για να πάρω σειρά.

Είχα προσπαθήσει παλιότερα στην Πέτρου Ράλλη, στην παλιά υπηρεσία, αλλά μάταια. Θυμάμαι που πήγαινα από το βράδυ και περίμενα μέχρι να ανοίξουν τις πόρτες, μπας και τα καταφέρω να μπω και να πάρω κάποιο νόμιμο έγγραφο για να μπορέσω να ζήσω. Αλλά δεν τα κατάφερνα. Η κατάσταση ήταν πολύ άσχημη. Ο ένας έσπρωχνε τον άλλον, γίνονταν τσακωμοί, μέχρι που έφτανε το μεσημέρι και βρισκόμουν πάλι στο μηδέν. Αναγκαζόμουν να πηγαίνω ξανά και ξανά μέχρι που τα παράτησα.

Είναι πολύ δύσκολα για μένα στην Ελλάδα. Δεν ξέρω καλά τη γλώσσα, δεν είμαι νόμιμος. Ολα αυτά με κάνουν να μην μπορώ να δουλέψω ώστε να ζήσω αξιοπρεπώς. Πολλές φορές οι αστυνομικοί με σταματάνε στον δρόμο και μου λένε «είσαι από την Αφρική, άρα έχεις κάτι παράνομο πάνω σου». Ή με ρωτούν τι ναρκωτικά παίρνω! Οταν τους λέω ότι είμαι καθαρός, δεν με πιστεύουν. Αλλες φορές, αν έχω λεφτά στην τσέπη, με ρωτούν πού τα βρήκα. Μπορεί να μου τα στείλανε, μπορεί να τα δούλεψα, αλλά ο νους τους πάει μόνο στο κακό. Σαν να επιδιώκουν να σου δημιουργήσουν προβλήματα από το πουθενά. Κι εγώ αναρωτιέμαι: Γιατί;

Στην Ευρώπη ήρθα για να μάθω, όχι για να αρπάξω ή να κλέψω. Να μάθω, να δουλέψω και να ζήσω εγώ και η αδερφή μου που ζει στην Αφρική, γιατί οι γονείς μας και όλοι οι συγγενείς μας έχουν πεθάνει. Δεν θα έφευγα ποτέ από το σπίτι μου αν δεν είχα προβλήματα στη χώρα μου. Υπήρχαν μέρες που δεν είχαμε ούτε να φάμε ούτε να πιούμε. Αυτά σε κάνουν να κινητοποιηθείς, να κάνεις κάτι για να επιβιώσεις. Ετσι ήρθα στην Ευρώπη. Αλλά και εδώ τα ίδια. Και ξαναρωτώ: Γιατί; Δεν έχω λεφτά να πάω σε άλλη χώρα. Αρα είμαι παγιδευμένος. Οταν κάποιος βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση, η πιο απλή λύση γι’ αυτόν είναι να παρανομήσει. Γιατί;

Γιαν (Ακτή Ελεφαντοστού)