ΙΤΑΛΙΑ Με ξεσηκωμό απειλούν τον Λέτα τα συνδικάτα, λόγω της συνέχισης της λιτότητας και των περικοπών

Της Μαργαρίτας Βεργολιά

Eφτασαν πια οι Ιταλοί στο ώς εδώ και μη παρέκει; Το ερώτημα είναι νωρίς ακόμη να απαντηθεί. Oμως, η κατάθεση του σχεδίου προϋπολογισμού λιτότητας για το 2014 -με Νο1 προτεραιότητα τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 2,5% του ΑΕΠ, από το φετινό 3%- φαίνεται ότι ήταν για πολλούς η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι»…

Επιφυλασσόμενα για περαιτέρω κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους, τα τρία μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα στη γείτονα (CGIL, CISL και UIL) αποφάσισαν χθες τετράωρες στάσεις εργασίας και διαδηλώσεις μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, εντείνοντας έτσι τις πιέσεις στη Βουλή για δραστικές τροποποιήσεις. «Ο προϋπολογισμός δεν θα έπρεπε να στοχεύει στη σταθεροποίηση της κυβέρνησης, αλλά της χώρας», καυτηρίασε ο επικεφαλής του συνδικάτου UIL Λουίτζι Αντζελέτι.

Αφαντη η ανάκαμψη

«Το 2013 θα έπρεπε να είναι η τελευταία χρονιά ύφεσης, αλλά, χωρίς αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, είναι προφανές ότι η ανάκαμψη δεν μπορεί να έλθει ως διά μαγείας», σχολίασε με ειρωνική διάθεση η γραμματέας του κεντροαριστερού CGIL, Σουζάνα Καμούζο. «Ο προϋπολογισμός πρέπει να έχει ως κύριο αντικείμενο και επιδίωξη την αύξηση της απασχόλησης». Ομως, «πέντε χρόνια τώρα ακολουθούν την ίδια πολιτική, χωρίς να δίνουν λύσεις».

Λίγο-πολύ την ίδια άποψη, όμως από ακριβώς αντίθετη σκοπιά, εξέφρασε και ο πρόεδρος της Confindustria (Ενωση Ιταλών Βιομηχάνων). «Ο προϋπολογισμός θα έπρεπε να έχει καταρτιστεί με περισσότερο θάρρος», υποστήριξε ο Τζόρτζιο Σκουίντσι, «αρχίζοντας από τη μείωση του κόστους εργασίας».

Οι βιομήχανοι προκαλούν

Επιπλέον, πρότεινε «μείωση 2-4% στις κρατικές δαπάνες. Εμείς ζητάμε 10 δισ. ευρώ», συμπλήρωσε, διευκρινίζοντας το πόσο ακόμη πιο βαθιά θα πρέπει να φτάσει το «μαχαίρι»…

Με τον χειμώνα να προμηνύεται «θερμός», είναι προφανές ότι τα αντίπαλα στρατόπεδα λαμβάνουν πλέον θέση, σε μια μάχη που μόλις τώρα αρχίζει. Ηδη, με τη χθεσινοβραδινή υπογραφή του προέδρου Ναπολιτάνο, το σχέδιο προϋπολογισμού πήρε την άγουσα για τα δύο νομοθετικά σώματα κι ακόμη ένα σκληρό «παζάρι». Το αποτέλεσμά του θα φανεί στα τέλη του έτους, οπότε ο αποκαλούμενος και «νόμος σταθερότητας» θα πρέπει να εγκριθεί στην τελική του μορφή από τη Βουλή και τη Γερουσία.

Επί του παρόντος, -γράφει ο ιταλικός Τύπος- ετοιμάζονται δεκάδες τροποποιήσεις, ακόμη και από βουλευτές των δύο κομμάτων εξουσίας. «Θα πρέπει να μάθουμε να λέμε “όχι”», διεμήνυσε εν είδει προειδοποίησης χθες ο κεντροαριστερός πρωθυπουργός, Ενρίκο Λέτα, μιλώντας από το βήμα συνεδρίου της Confindustria. «Πρέπει να βάλουμε προτεραιότητες και να ξεκαθαρίσουμε ποιος είναι το αφεντικό».

«Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να φέρουμε αποτελέσματα. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση», τόνισε σε μια προσπάθεια να μαζέψει λίγο τα «γκέμια». Ομως, το ποιος είναι τελικά το «αφεντικό» είναι το έτερο μεγάλο ερώτημα που θα απασχολήσει εφεξής τη Ρώμη…

Με τον «εξοβελισμό» του Σίλβιο Μπερλουσκόνι από το πολιτικό προσκήνιο (το Εφετείο στο Μιλάνο του επέβαλε διετή αποκλεισμό από τα δημόσια αξιώματα, ενώ αναμένεται η τελική ψηφοφορία στη Γερουσία για την οριστική αποπομπή του από το σώμα), η μάχη της διαδοχής του στην «κεφαλή» της Κεντροδεξιάς έχει παρασκηνιακά αρχίσει, προκαλώντας μίνι, ακόμη, κραδασμούς στο εύθραυστο εσωκομματικό πεδίο.

Παράλληλα, η Κεντροαριστερά προετοιμάζεται πυρετωδώς για το κομματικό συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος, στις αρχές του Δεκεμβρίου. Και, παρά την ανοιχτή διαμάχη μεταξύ παραδοσιακών και εκσυγχρονιστών, θεωρείται σχεδόν βέβαιη η εκλογή στην ηγεσία τού «εν αναμονή πρωθυπουργού», ανυπόμονου Ματέο Ρέντζι.