Τελικά η ΜΙΑ (προφέρεται Μάγια στα ελληνικά) βγάζει επιτέλους το καινούργιο της άλμπουμ στις 4 Νοεμβρίου. Τρία χρόνια μετά την τελευταία της κυκλοφορία και μετά από ένα πλήθος αναβολών από τη μεριά της δισκογραφικής της εταιρείας, που την έφεραν στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης. Εφτασε στο σημείο να σκέφτεται να το δώσει δωρεάν στο Διαδίκτυο, τόσος θυμός. Ισως και να ήταν σκόπιμη η καθυστέρηση, όταν έχεις να κάνεις με μια άκρως αντισυμβατική (και όχι μόνο στη μουσική της) τραγουδίστρια. Με χαρακτηριστικό στιγμιότυπο το υψωμένο μεσαίο δάχτυλο στον περσινό τελικό του Super Bowl XLVI, μια σκηνή που την παρακολούθησαν από τηλεοράσεως δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί -το Super Bowl είναι το Νο 1 σε τηλεθέαση τηλεοπτικό πρόγραμμα της χρονιάς στην Αμερική. Επαιζε μαζί με τη Μαντόνα και τη Νίκι Μινάζ και στη διάρκεια του «Give Me All Your Luvin» σήκωσε το (γνωστό) μεσαίο δάχτυλο λέγοντας ταυτόχρονα προς την κάμερα «I don’t give a shit».
Αλλά και τώρα δεν παρουσιάζεται περισσότερο cool, μη νομίζετε. Στο single-προπομπό του δίσκου, το «The Message», που διαρκεί όλο κι όλο ένα λεπτό, τα βάζει με την Google και την κυβέρνηση με έναν καταιγιστικό ρυθμό και με τα ντραμς να ακούγονται σαν ριπές πολυβόλου. «Connected to the Google, connected to the government», ο στίχος που επαναλαμβάνεται διαρκώς. Ο τίτλος του άλμπουμ της, «Matangi». Είναι το 4ο δισκάκι της 38χρονης Λονδρέζας ράπερ, που πέρασε τα παιδικά της χρόνια στη Σρι Λάνκα. Δεν το έχουμε ακούσει ακόμα, αλλά ούτως ή άλλως γνωστός και πολύ γοητευτικός ο ήχος της, αυτό το μοναδικό nu rave και nu world στιλ της. Και μόλις γύρισε από την Ινδία, στην οποία βρέθηκε τα τελευταία χρόνια, και ζει και πάλι στο Ανατολικό Λονδίνο.
Η ΜΙΑ εμφανίστηκε στη μουσική στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας και αποτέλεσε το καλύτερο αντίδοτο στη συμβατική ποπ της εποχής. Ραπ παίζει, αλλά μπολιάζει τα τραγούδια της με παράξενους ρυθμούς, με πανκ και ελεκτρόνικα. Ο «Guardian» έγραφε πολύ σωστά πως χρειάζεσαι ολόκληρο λεξικό για να περιγράψεις τον ήχο της χρησιμοποιώντας και τον περίεργο όρο «gangsta shoegaze». Το πρώτο της άλμπουμ ήταν το «Arular» (2005), με τον τίτλο του να τον δίνει ο πατέρας της. Το δεύτερο, το «Kala» (2007), είχε πάρει το όνομα της μητέρας της. Το τρίτο, το «Maya» (2010), είναι το δικό της όνομα στην Αγγλία. Ενώ το φετινό «Matangi» είναι το όνομα με το οποίο γεννήθηκε.
«Πώς θα αισθανόσουν αν το καινούργιο σου άλμπουμ πήγαινε στο Νο 1;» ρωτήθηκε. «Το “Matangi” κινείται στις παρυφές του mainstream. Ποτέ δεν θα ανέβει στα charts», απάντησε. Κι αν παρ’ ελπίδα συνέβαινε, θα εξέφραζε δυσφορία, αποτροπιασμό; «Λίγο-πολύ, ναι».
Δημήτρης Κανελλόπουλος
