→Ο Μίτσελ «βγάζει μπροστά» τον Ολυμπιακό κι ώς τώρα «του βγαίνει»
Του Μ. Μορφονιού
Ποιο είναι το μεγάλο κέρδος του Ολυμπιακού από την τελευταία του εμφάνιση στο «Ντα Λουζ» της Λισαβόνας; Η διαφορά στη νοοτροπία που παρουσιάζει πλέον στα εκτός έδρας ματς του Τσάμπιονς Λιγκ. Παλαιότερα, μόλις πήγαινε το ρολόι στο 85’, περίμεναν όλοι το «τέλος» και ας είχε η ομάδα παικταράδες. Τώρα ισοφαρίζεται στο παρά πέντε αλλά νιώθει αδικημένος.
Πετάει οριστικά λοιπόν στα σκουπίδια την κακοδαιμονία του ο Ολυμπιακός και δείχνει ότι αποκτά αυτοπεποίθηση για να παίζει στα ίσια ομάδες όπως η πανάκριβη Παρί Σεν Ζερμέν ή η Μπενφίκα, η οποία θυμίζουμε ότι προέρχεται από το πρώτο γκρουπ δυναμικότητας. Αυτό είναι και το «παράσημο» που θα πρέπει να αποδώσουμε μέχρι στιγμής στον Μίτσελ, ότι κατάφερε να δημιουργήσει μια ομάδα και μάλιστα στον χρόνο-ρεκόρ των τριών αγώνων, που μπορεί να παίζει πραγματική μπάλα κι όχι… σκοπιμότητα.
Κι αυτή είναι και η διαφορά του Ολυμπιακού που μας παρουσιάζει ο σημερινός προπονητής: ότι πάει την μπάλα στο… απαγορευμένο γήπεδο, ανεβαίνοντας και στο τερέν του αντιπάλου.
Μέχρι τώρα οι «ερυθρόλευκοι» όπως και οι περισσότερες ελληνικές ομάδες (κυρίως η Εθνική μας) ένιωθαν «δικό τους» το μισό γήπεδο και «έμεναν» στα τετραγωνικά μπροστά από την περιοχή τους, περιμένοντας τον αντίπαλο για να του «κλέψουν» την μπάλα και να εφαρμόσουν την κόντρα-επίθεση στον ανοιχτό χώρο. Αυτό πάει να αλλάξει τώρα ο Μίτσελ στον Ολυμπιακό. Και μπορεί στην πρεμιέρα με την Παρί να το πλήρωσε με το 1-4, αλλά η συνέχεια τον δικαίωσε και με το 3-0 στις Βρυξέλλες και με το τελευταίο 1-1 στη Λισαβόνα.
Τώρα πια οι «ερυθρόλευκοι» παίζουν κι αυτοί την μπάλα τους. Δεν περιορίζονται στο «αμύνεσθαι περί πάτρης», όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια στα περισσότερα ευρωπαϊκά γήπεδα. Και το ενδιαφέρον είναι ότι φτάνουν σε αυτό το επίτευγμα στηριζόμενοι σε μια καλή φουρνιά Ελλήνων αμυντικών και κάποιων ξένων που… ανανεώνονται συνεχώς και βοηθάνε την ομάδα.
Σε κάθε ματς προκύπτει «διαφορετικός ήρωας» για τον Μίτσελ, με τον Τσόρι Ντομίνγκεζ να αποτελεί την τελευταία εκδοχή. Ποιος θα το πίστευε ότι ο Ολυμπιακός θα έπαιζε στο «Ντα Λουζ» χωρίς τον Σαβιόλα μπροστά και θα τον αδικούσε το 1-1; Οπως δεν είναι τυχαίο που αυτή η ομάδα χρησιμοποίησε τρεις αλλαγές από το σαμπιονά, με την προσθήκη των Εντινγκά, Γιαταμπαρέ και Μετζανί στο δεύτερο ημίχρονο.
Οσο για τη συνέχεια της ιστορίας; Αυτή τη φορά η ποδοσφαιρική μοίρα προκαλεί ευθέως τον Ολυμπιακό, αφού η πρόκριση εξαρτάται από τα δικά του αποτελέσματα καθώς με δύο νίκες στο «Καραϊσκάκη» η πρόκριση του ανήκει και δεν θα περιμένει το ματς της… Ντόρτμουντ με τη Μαρσέιγ όπως τις προηγούμενες χρονιές.
Στο υπόλοιπο μισό για την πιο δύσκολη πίστα υπάρχουν και τα εσωτερικά ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, κάτι που σημαίνει ότι το παράσημο που θα μετρήσει περισσότερο από όλα θα είναι αυτό που θα δοθεί στο τέλος του πολέμου! Σκληρό αλλά ρεαλιστικό!
