«Οσοι καταδικάζουν τον φασισμό χωρίς να καταδικάζουν τον καπιταλισμό, είναι ευχαριστημένοι αν ο χασάπης πλένει τα χέρια του πριν ζυγίσει το ζώο που έσφαξε»
Μπ. Μπρεχτ
Του Αρη Χατζηστεφάνου
Ενας διόλου αόρατος αλλά φρικτός θίασος περνά τουλάχιστον τρεις φορές τον χρόνο από τους δρόμους του Πρεντάπιο, της μικρής επαρχιακής πόλης όπου γεννήθηκε ο Μουσολίνι. Χιλιάδες νεοφασίστες από ολόκληρη την Ευρώπη έρχονται εδώ να αποτίσουν φόρο τιμής στον άνθρωπο που έδωσε σάρκα και οστά στον φασισμό. Ο δήμαρχος του Πρεντάπιο, ένας «κομμουνιστής» όπως τον αποκαλούν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, επιχειρεί κάθε χρόνο να δυσκολέψει τη ζωή των νεοφασιστών που σχηματίζουν ουρές έξω από το μαυσωλείο του δικτάτορα. Πριν από μερικά χρόνια μάλιστα επιχείρησε να κλείσει όλα τα μαγαζάκια που πουλάνε αναμνηστικά ενθύμια από τον φασισμό και τον ναζισμό της δεκαετίας του ’30. Μάταιος κόπος. Οταν τα επισκεφτήκαμε πριν από μερικές εβδομάδες, για τα γυρίσματα του νέου ντοκιμαντέρ «Φασισμός Α.Ε.», έδειχναν να κάνουν χρυσές δουλειές, σε πείσμα της οικονομικής κρίσης που χτυπά και την Ιταλία.
Αρκετοί παρατηρητές θα μπορούσαν να παρουσιάσουν με διαφορετικούς τρόπους αυτή τη σύγκρουση του «κομμουνιστή» δημάρχου με τις ορδές των νεοφασιστών, αλλά και το εμπόριο νοσταλγίας για τα έργα και τις ημέρες ενός φαινομένου που αιματοκύλησε την Ευρώπη. Η κυρίαρχη «αφήγηση» στην Ελλάδα θα έβλεπε στη σύγκρουση των φασιστών και του δημάρχου είτε τη «σύγκρουση των άκρων» είτε την αντιπαράθεση πλατιών λαϊκών μαζών με την «κυρίαρχη εξουσία» της Αριστεράς που «ελέγχει τον δημόσιο διάλογο και αρκετές τοπικές κοινωνίες».
Η αφήγηση αυτή είναι προφανώς παραπλανητική, αν δεν τη συνοδεύσεις με μερικές εικόνες ακόμη που εξηγούν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του φασισμού στην Ιταλία: χρειάζεσαι κατ' αρχάς ένα πανοραμικό πλάνο από την αίθουσα του συνδέσμου Ιταλών βιομηχάνων, όπου ο Μουσολίνι παρουσίασε για πρώτη φορά την έννοια του φασισμού. Και ύστερα ένα κοντινό στο άψυχο σώμα του να κρέμεται σε ένα πρατήριο βενζίνης τής «Esso», στο Μιλάνο. Με μια πιο προσεκτική ματιά η κάμερα θα αποκάλυπτε επίσης ότι ο «κομμουνιστής» δήμαρχος δεν είναι παρά ένας μετριοπαθής αριστερός (αν όχι σοσιαλδημοκράτης) και ότι το «γνήσιο λαϊκό κίνημα» του νεοφασισμού, που θα έλεγε και ένας Ελληνας πολιτικός, απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες την ανοχή και τη στήριξη του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου της Ιταλίας.
Αυτές ακριβώς τις μικρές λεπτομέρειες, που συνθέτουν την εικόνα του φασισμού από την Ιταλία του Μουσολίνι μέχρι την Ελλάδα της λιτότητας και της «κατάστασης εξαίρεσης», αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε στο νέο μας ντοκιμαντέρ με τίτλο «Φασισμός Α.Ε.». Η ίδια σχεδόν ομάδα, που δημιούργησε τα ντοκιμαντέρ «Debtocracy» (Χρεοκρατία) και «Catastroika», έχει στρωθεί εδώ και μήνες στη δουλειά και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι έτοιμο τους πρώτους μήνες του 2014.
Οταν ξεκινήσαμε την παραγωγή του πρώτου μας ντοκιμαντέρ, οι συνθήκες για την ελληνική δημοσιογραφία ήταν ίσως οι χειρότερες από το τέλος της δικτατορίας. Κάθε αμφισβήτηση του εθνικού μονόδρομου, που λέει ότι μια χώρα είναι υποχρεωμένη να σκοτώνει τους πολίτες της για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ελληνικών και ξένων τραπεζών, θεωρούνταν ανάθεμα από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έδωσαν την πρώτη και καθοριστικότερη μάχη για τη δημιουργία ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος στον πληθυσμό και όσοι δημοσιογράφοι αμφισβητούσαν την κυρίαρχη γραμμή τιμωρούνταν παραδειγματικά.
Εκτοτε έκαναν την εμφάνισή τους νέα συνεργατικά εγχειρήματα στον χώρο του Τύπου, ενώ αρκετά «μαγαζιά» πέρασαν στον έλεγχο των εργαζομένων. Είμαστε λοιπόν βαθιά υπερήφανοι που ορισμένες από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες δέχτηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας του νέου μας ντοκιμαντέρ. Εκτός φυσικά από την «Εφημερίδα των Συντακτών», που κρατάτε στα χέρια σας, στο πλευρό μας θα έχουμε την ΕΡΤ των εργαζομένων – χωρίς καμία αμφιβολία πλέον το μεγαλύτερο πείραμα ελεύθερης δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην παγκόσμια ιστορία των μέσων ενημέρωσης. Μαζί μας όμως παραμένουν από την προηγούμενη χρονιά και το περιοδικό «Unfollow» αλλά και η ραδιοφωνική (και τηλεοπτική πλέον) εκπομπή «Ελληνοφρένεια».
Ο πραγματικός χορηγός επικοινωνίας μας όμως είστε όλοι εσείς. Ολοι όσοι προβάλατε τα δύο προηγούμενα ντοκιμαντέρ μας σε εκατοντάδες πλατείες από το μικρότερο ελληνικό χωριό μέχρι το Λονδίνο. Οσοι το προωθήσατε μέσω του ίντερνετ ή ζητήσατε να προβληθεί από τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και αίθουσες κινηματογράφου σε όλη την Ελλάδα.
Τα δύο προηγούμενα ντοκιμαντέρ απέδειξαν ότι ο κόσμος έχει τη διάθεση να χρηματοδοτήσει επαγγελματίες δημοσιογράφους για να κάνουν απλώς τη δουλειά τους, χωρίς παρεμβάσεις από κυβερνητικά κέντρα ή διαφημιστές.
Η νέα μας προσπάθεια στηρίζεται αποκλειστικά από εσάς και αν θέλετε να βοηθήσετε την ολοκλήρωση της παραγωγής, σας περιμένουμε στη διεύθυνση www.fascism-inc.com.
Διαβάστε
Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια. Εκδόσεις «Στοχαστής»
Μαθήματα αντιπροπαγάνδας και κατανόησης του φασισμού από τον Μπέρτολντ Μπρεχτ, έναν από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς και ποιητές του 20ού αιώνα.
Πώς φίλησα τον Μουσολίνι. Εκδόσεις «Βιβλιόραμα»
Ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος περιγράφει το φλερτ της ελληνική αστικής τάξης με τον Μουσολίνι.
www.info-war.gr
