«Το “Αmsterdam” το θεωρούσα πολύ αρσενικό. Το “Ne me quitte pas” με εκνεύριζε. Οταν μια γυναίκα σέρνεται και κλαίει επειδή κάποιος την εγκαταλείπει, αγανακτώ και επαναστατώ».

Αυτή τη σκληρή κριτική σε δύο από τις πιο μεγάλες επιτυχίες του Ζακ Μπρελ την κάνει μια γυναίκα που πολύ τον είχε αγαπήσει, που ο μεγάλος Βέλγος τραγουδιστής και συνθέτης τής είχε γράψει τραγούδια. Η Ζιλιέτ Γκρεκό, όμως, τώρα στα 86 της χρόνια, και πίσω, το 1954 που τον πρωτογνώρισε, δεν ήταν καμιά τυχαία περίπτωση. Γι’ αυτό και μπορεί να τιμά τα 35 χρόνια από τον θάνατο του Μπρελ (1929-1978) με έναν δίσκο που κυκλοφόρησε στη Γαλλία στις 28 Οκτωβρίου μόνο με δικά του τραγούδια, αλλά με εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Ακόμα και μ’ αυτά που κάποτε αρνιόταν να πει. Είναι η πρώτη φορά που του αφιερώνει ένα ολόκληρο άλμπουμ. «Ηρθε, σκέφτηκα, η στιγμή να του πω ότι τον αγαπώ, και ένα μεγάλο ευχαριστώ»

«Ξαναδιάβασε», όπως λέει στη «Μοντ», όλα τα τραγούδια του. «Το κάθαρμα! Είναι φοβερά αυτά που έχει γράψει. Η λογική τους, η διαύγειά τους, η απογύμνωσή του, η σκληρότητά του. Κατάλαβα γιατί τον αγαπούσα τόσο. Για ένα όραμα χωρίς φιοριτούρες. Κατέληξα, όμως, ότι η δική μου δύναμη απέναντι στα τραγούδια του ήταν το ότι είμαι γυναίκα. Αποφάσισα να τα κάνω γυναικεία υπόθεση, να δείξω ότι αυτός δεν είπε, δεν άφησε να ακουστεί. Σ’ αυτόν τον δίσκο είμαστε δύο: εγώ κι αυτός. Και το αποτέλεσμα είναι παράδοξο, αναπάντεχο». Για παράδειγμα, το «Ne me quitte pas» αντιστρέφεται. Δεν υπάρχει πια επίκληση, παρακάλι, θρήνος. Μόνο μια θυμωμένη γυναίκα που… δαγκώνει.

Πρωτοσυναντήθηκαν το 1954 στον εξώστη ενός σινεμά. Αυτή δυο χρόνια μεγαλύτερή του. Αυτός άγνωστος. Δεν είχε το κύρος να επιβάλει το τραγούδι του «Le Diable (ca va)». Αυτή το είχε και το έκανε. Ο Μπρελ δεν το ξέχασε ποτέ. «Από κείνη τη στιγμή αγαπηθήκαμε, μια αγάπη που κράτησε μέχρι τον θάνατό του», λέει η Γκρεκό. Κι όμως, δεν είχαν ποτέ ερωτικές σχέσεις, κι αυτή παντρεύτηκε τον Ζεράρ Ζουανέ, πιανίστα, συνθέτη (δικό του είναι το «Ne me quitte pas», υποστηρίζει η Γκρεκό) και μόνιμο ενορχηστρωτή τού Μπρελ. Ο Ζουανέ και ο πιανίστας Μπρουνό Φοντέν είναι υπεύθυνοι και για τον νέο δίσκο της.

«Είχε κοιμηθεί με όλο τον κόσμο εκτός από μένα», λέει η Γκρεκό. «Σκέφτομαι ότι ίσως να έχασα μια ευκαιρία, αλλά δεν με ενδιέφερε καθόλου μια ερωτική σχέση μαζί του. Το ίδιο συνέβη και με τον Μπρασένς, που απ’ ό,τι φαίνεται μου είχε κάνει κρούσεις, χωρίς να το πάρω είδηση. Ηταν και οι δύο πολύ πιο ενδιαφέροντες από απλοί εραστές».

Επιμ.: Β. Γεωργ.