Φιόνα Σο και Ντέμπορα Γουόρνερ συνεργάζονται με έργο τού Κόλμ Τόιμπιν
Εχει παίξει Μήδεια, Ηλέκτρα, Εντα Γκάμπλερ, και τον μισό Σέξπιρ. Είναι Ιρλανδή, αλλά τα έχει σπάσει με τη θρησκεία. Εχει χειροκροτηθεί από το ευρωπαϊκό κοινό, αλλά οδεύει προς Μπρόντγουεϊ.
Η Φιόνα Σο -και πάλι υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση της Ντέμπορα Γουόρνερ- επιστρέφει στη Νέα Υόρκη έντεκα χρόνια μετά το ανέβασμα της «Μήδειας». Αυτή τη φορά καταπιάνονται με μια άλλη ευάλωτη γυναίκα: τη μητέρα του Χριστού.
Η «Διαθήκη της Θεοτόκου» («The testament of Mary»), έργο τού κορυφαίου Ιρλανδού συγγραφέα Κολμ Τόιμπιν («Χένρι Τζέιμς, ο δάσκαλος», «Λίγο πριν την αυγή», «Μπρούκλιν») ξεκίνησε σαν μονόλογος από το Δουβλίνο, το 2011. Μετά έγινε ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα και τώρα ο ίδιος το μετέτρεψε σε ένα κανονικότατο θεατρικό έργο διάρκειας μιάμισης ώρας. Θα κάνει πρεμιέρα στις 22 Απριλίου (από τις 26 Μαρτίου θα αρχίσουν στο Μπρόντγουεϊ οι προ-παραστάσεις).
«Δεν το πιστεύω ότι πάμε κατ’ ευθείαν στο Μπρόντγουεϊ», είπε στην «Γκάρντιαν» η Ντέμπορα Γουόρνερ, συνηθισμένη να περιοδεύει σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ. «Μου φαίνεται λίγο τρελό, διότι πρόκειται για μια παράσταση ασυνήθιστη για τα δεδομένα του συγκεκριμένου θεάτρου. Παρ' όλα αυτά μας παρέχονται όλες οι δυνατότητες, ώστε να παρουσιάσουμε ένα προκλητικό ανέβασμα».
Η «Διαθήκη της Θεοτόκου» είναι η 13η συνεργασία των δύο γυναικών που πρωτοσυναντήθηκαν το 1988 στην «Ηλέκτρα». Το θεατρικό έργο παρουσιάζει τη μητέρα του Χριστού στην τελευταία περίοδο της ζωής της, σχεδόν 20 χρόνια μετά τη σταύρωση του γιου της, να προσπαθεί ακόμα να διαχειριστεί τα όσα έζησε. Ζει στην Εφεσο, πολιορκείται από τους Χριστιανούς πιστούς και μαθητές του γιου της, οι οποίοι επίμονα της ζητούν να τους μιλήσει προκειμένου να γράψουν ένα βιβλίο για τον Χριστό.
«Το κείμενο δεν σκοπεύει να αναθεωρήσει όσα γνωρίζουμε για την αρχή και τις βάσεις της ιουδαιοχριστιανικής πίστης. Αλλωστε ο Κολμ (Τόιμπιν) είναι καθολικός Ιρλανδός κι έχει βαθιά γνώση του αντικειμένου. Την Παναγία την αγαπά, δεν πρόκειται να την τσακίσει», λέει η Φιόνα Σο στην «Γκάρντιαν».
Παρ' όλα αυτά, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ο τρόπος που ο συγγραφέας τολμά να την παρουσιάσει, καθώς ξεφεύγει από το γνωστό πρότυπο της γαλήνιας κι απόμακρης μαυροφορεμένης. Προτιμά να αναδείξει μια γυναίκα που πάλλεται από τα συναισθήματά της.
«Είναι μια μητέρα που μεγάλωσε ένα δύσκολο, αλλά χαρισματικό παιδί», καταλήγει η Ιρλανδή ηθοποιός. «Το κοινό πρέπει να αποφασίσει αν η Θεοτόκος είναι ένας αξιόπιστος μάρτυρας της ίδιας της της μνήμης, καθώς οι αφηγήσεις της και τα όσα θυμάται απέχουν πολύ από τα όσα γνωρίζουμε».
Να θυμίσουμε ότι η Φιόνα Σo και η Ντέμπορα Γουόρνερ έφεραν δυο συνεχόμενα καλοκαίρια στην Επίδαυρο (2007 και 2008) τη θαυμάσια παράστασή τους με τις «Ευτυχισμένες μέρες» τού Μπέκετ.
Μ.Κ.
