Του Φάνη Λυσιφάνη

Κοτσάνες εκτοξεύτηκαν και άντε τώρα σώσ’ τα

όσα απ’ το έρκος έφυγαν οδόντων Τζιτζικώστα

Δεν πήγε στην παρέλαση λοιπόν κι ο Βενιζέλος

και χέστηκ’ η φοράδα, φευ, στ’ αλώνι μας στο τέλος…

Προβλήματα δεν έχουμε και επί του παρόντος

ανάβουμε μονάχοι μας φωτιές εκ του μη όντος

Εκεί που τα ’χα χρειαστεί πως δεν θα βρω πια θέμα

κι άσπρη την κόλλα βλέποντας μου πάγωνε το αίμα

η δήλωση του Πάγκαλου πάλι με ξελασπώνει

ίδια τυφώνας που τη γη στο διάβα του σαρώνει.

Κι ενώ με τις υποκλοπές όλοι τα έχουν πάρει

που ήξερ’ η Αμερική χαρτί και καλαμάρι

πότε η ίδια η Ανγκελα τηλέφωνο σηκώνει

με ποιον μιλάει ο Ολάντ, με ποιαν ο Μπερλουσκόνι

μας ξεφουρνίζει ο Θόδωρος: «μωρέ σιγά το πράμα!

Μπροστά μου ούτε χαρτωσιά δεν πιάνει ο Ομπάμα!

Ενώ εκείνος τα μασά, πως τίποτα δεν ξέρει

εγώ τι πλάκα έσπαγα σαν μέρα μεσημέρι

μου έφερναν με τον καφέ, χωρίς αργοπορία

του πρέσβη τ’ Αμερικανού κάθε συνομιλία!»

Τα ’λεγε με μιαν άνεση, μια φόρα είχε πάρει

λες κι είν’ η Ψωροκώσταινα δεύτερη Μάτα Χάρι!

Φταίει η «αμετροέπεια» μας είπαν στα κανάλια

για να δικαιολογήσουνε τα μαύρα μας τα χάλια…

Δεν ξέρει ο πρώην υπουργός πότε να σταματήσει!

Προβλέπω πως ο θείος Σαμ ρέστα θα μας ζητήσει

Σαν ταύρος μπήκες, Πάγκαλε, εν υαλοπωλείω…

Να μην τα πάρω, μ’ όλ’ αυτά, ο δόλιος στο κρανίο;

Πόσα θα βάλουμ’ αυτογκόλ; Περνιόσαστε γι’ ατσίδες

μα κύμα αγανάκτησης σαρώνει τις κερκίδες…