Του Ν. Ασημακόπουλου
Αν το ματς τελείωνε ανάποδα, δηλαδή με 1-0 υπέρ του Παναθηναϊκού, η συνηθισμένη και προκάτ δημοσιογραφική προσέγγιση θα άλλαζε απλά στο όνομα. Οπου Μήτρογλου… Φιγκερόα!
Αυτός θα ήταν ο «φονιάς», το «φαινόμενο» και ο «εξολοθρευτής». Τώ-
ρα έχουμε τον… άλλο!
Γιατί, βέβαια, το… μεγάλο ντέρμπι δεν πρόσφερε ούτε μισή
συγκίνηση σε όλους εμάς που καθίσαμε να το παρακο-
λουθήσουμε χωρίς οπαδικές παρωπίδες.
Και στις δύο ομάδες υπήρχαν ελάχιστα προτερή-
ματα και πολλά πολλά ελαττώματα…
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Το πάτημα του Μήτρογλου
Σε όλα τα προηγούμενα ματς ο Ολυμπιακός νικούσε έχοντας έναν ή δύο παίκτες σε μεγάλη βραδιά. Μπορεί να κυλούσαν δηλαδή όλα στη μετριότητα, αλλά αρκούσε ο καλός για να παρασύρει τους υπόλοιπους και να οδηγήσει την ομάδα σε ένα ή δύο εκρηκτικά πεντάλεπτα, καθαρίζοντας το παιχνίδι, ενώ όλα κυλούσαν στη μετριότητα. Το Σάββατο, στο 1-0 με τον Παναθηναϊκό, δεν υπήρχε ούτε ένας που να ξεχωρίζει. Ηταν όμως αρκετό να πατήσει για μία και μοναδική φορά γερά το γρασίδι ο Μήτρογλου, να δώσει την μπάλα στον Φουστέρ, να την ξαναπάρει, να βγάλει εκτός φάσης την απέναντι άμυνα και να σκοράρει.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Οι μικροί, τα γυαλιά στους μεγάλους
Για τον Παναθηναϊκό, τα πράγματα ήρθαν εντελώς ανάποδα. Περίμενε την αποφασιστική βοήθεια από τον Πράνιτς, τον Μπεργκ και τον Φιγκερόα, αλλά τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο ο Ρισβάνης, ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Λαγός, ο Καπίνο – άντε ο Ζέκα… Εξαίρεση στη γενική εικόνα των έμπειρων ο Σίλντενφελντ. Το κακό με τον Παναθηναϊκό είναι πως δεν υπάρχει στόχος για φέτος. Οι περισσότεροι, είτε νικούν είτε χάνουν, μιλούν για το… απροσδιόριστο μέλλον που τους περιμένει και για το οποίο πρέπει να προετοιμαστούν. Κάτι τέτοιο μπορεί να στέκει θεωρητικά και μερικούς να τους βολεύει, καθώς δεν υπάρχουν λεφτά για περισσότερα, αλλά, όπως παραδέχτηκε κι ο ίδιος ο Αναστασίου, δημιουργεί «φόβο» και αποπροσανατολίζει ειδικά στα κρίσιμα όπου χρειάζονται και τα αποτελέσματα. «Μια νέα ομάδα σε δύσκολη εποχή», αλλά πολύ μικρή πλέον. Κι οι οπαδοί της συνήθισαν να τη χειροκροτούν όταν χάνει…
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Η ανεπάρκεια του προπονητή
Ο Ολυμπιακός έκανε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του. Για μια ακόμη φορά ο Μίτσελ έδειξε πως δεν είναι καλός προπονητής. Διάβασε το ματς με τρόπο που δεν του έβγαινε. Και μετά, δεν ήταν σε θέση ν’ αλλάξει τα πράγματα, παρά τις όποιες αλλαγές που προσπάθησε. Η ομάδα του εγκλωβίστηκε από παιδάκια. Οι δικοί του πήγαιναν από τα άκρα και δεν τους καθόταν τίποτα. Σε ρηχά νερά οι προσπάθειες. Μισές δουλειές που ήθελαν κόπο για να oλοκληρωθούν, αλλά… Και δεν είναι δικαιολογία το… «σκεφτόμαστε την Μπενφίκα επειδή είναι το πιο κρίσιμο ματς».
Σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό δεν υπάρχουν τέτοιες σκέψεις, παρά μόνο σαν φτηνή δικαιολογία. Γι’ αυτό, άλλωστε, ο προπονητής δεν άφησε έξω κανέναν και κατέβασε την καλύτερη διαθέσιμη ενδεκάδα.
