Της Σταυρούλας Ματζώρου
Πρώτη Κυριακή της Ορθοστασίας προχθές. Α, ήταν πολύ ωραία. Πρώτον είχε πολύ καλό καιρό και ο φθινοπωριάτικος ήλιος σε τραβούσε έξω από το σπίτι. Επειτα είχαμε όλο τον χρόνο να εκφράσουμε το θρησκευτικό μας συναίσθημα, διότι αυτό ήταν το βασικό μέλημα της κυβέρνησης και βάσει αυτού καθορίστηκε το κυριακάτικο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων. Και μετά, αχ μετά, με το αντίδωρο στο στόμα χωριστήκαμε σε εργαζόμενους και αγοραστές. Μόνο που όσοι από μας τους δεύτερους επιλέξαμε να ψωνίσουμε από τα ανοιχτά σουπερμάρκετ ό,τι είχαμε ξεχάσει τις προηγούμενες έξι ημέρες είναι αλήθεια ότι ταλαιπωρηθήκαμε λίγο περιμένοντας απέξω μέχρι να βγάλουν τα καλά τους οι υπάλληλοι και να βάλουν τα ρούχα της δουλειάς. Αλλά δε βαριέσαι, ήταν τόσο μεγάλη η προσφορά αυτής της Κυριακής που το αντέξαμε. Ναι, μπορούμε επιτέλους να ψωνίζουμε και την κοντή γιορτή. Ψυγεία, πλυντήρια, ρουχαλάκια, καθαριστικά, όλα στη διάθεσή μας.
Κι αν ακόμη δεν κάναμε κάποια αγορά, πράγμα απίθανο, τουλάχιστον χαζέψαμε… Μπήκαμε μέσα, ψαχουλέψαμε, θαυμάσαμε τιμές και μάλιστα συνοδεία του χαμογελαστού εμποροϋπαλλήλου, που δεν χαμογελούσε από ευγένεια, αλλά επειδή ήταν πράγματι χαρούμενος αφού θα πάρει το 75% του μεροκάματου και/ή (αυτό δεν το ξεκαθάρισε με τον εργοδότη) ένα επιπλέον ρεπό. Και αυτά που δικαιούται θα τα πάρει ανυπερθέτως διότι ο κρατικός έλεγχος θα είναι αμείλικτος έναντι του επιχειρηματία που δεν θα καταβάλει το επιπλέον στο ημερομίσθιο. Και δεν έχουμε κανένα λόγο να μην το πιστεύουμε, αφού χάριν αυτών των ελέγχων δεν έχουμε μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.
Χαρούμενος ήταν κι ο καταστηματάρχης εκείνος που παλεύει μόνος του την επιχείρηση. Το φιλοθέαμον κοινό περνούσε το κατώφλι του μαγαζιού του, ανακάτευε τα με κόπο και καθημερινά ξεσκονισμένα προϊόντα του, τα θαύμαζε από όλες τις πλευρές κι ήταν, το ένιωθε ο καταστηματάρχης, σαν να προσφέρει δωρεάν ψυχοθεραπεία. Και στο σπίτι δηλαδή που θα έμενε τι θα έκανε με όλη την οικογένεια μαζεμένη γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι; Τα τελευταία χρόνια οι συζητήσεις θλιβερές και μονότονες. Ολο για λεφτά μιλάνε. Ο νους τους στον παρά.
Περάσαμε πολύ ωραία την πρώτη Κυριακή της Ορθοστασίας. Ολοι ικανοποιημένοι γυρίσαμε στα σπίτια μας. Και μάλιστα περισσότερο Ευρωπαίοι από ποτέ. Ανοιχτά τα μαγαζιά τις Κυριακές στα άλλα κράτη, ανοιχτά κι εμείς. Μία μόνο διαφορά με την αγοραστική δύναμη υπάρχει αλλά, πού θα πάει; Δεν θα λειτουργήσει παντού η μετενέργεια; Θα τους τσακίσουμε.
