ΠΑΚΙΣΤΑΝ Κλιμακώνεται ο θρησκευτικός εμφύλιος με τρομοκρατικές ενέργειες από σουνίτες σε βάρος των σιιτών

Της Ελλης Πάνου

Ακόμα και για το Πακιστάν, μια χώρα που ζει καθημερινά μέσα στη βία ισλαμιστών εξτρεμιστών, αυτονομιστών, εγκληματικών οργανώσεων και εισαγόμενης τρομοκρατίας, ο απολογισμός των δύο διαδοχικών βομβιστικών επιθέσεων προχθές στην πρωτεύουσας της επαρχίας του Βαλουχιστάν, Κουέτα, ήταν σοκαριστικός: πάνω από 110 οι νεκροί -μεταξύ αυτών 20 αστυνομικοί, γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό-, τουλάχιστον 160 τραυματίες, με στόχο τη σιιτική μειονότητα, που αποτελεί συνολικά το 20% του πληθυσμού της χώρας.

Την ευθύνη ανέλαβαν ήδη οι εξτρεμιστές της Lashkar-e-Jhangvi (LeJ), μιας οργάνωσης που, επιδιώκοντας να επιβάλει σουνιτικό θεοκρατικό καθεστώς, έχει εντείνει τις στοχευμένες δολοφονίες και τις βομβιστικές επιθέσεις κατά των σιιτών: απλών πολιτών, αστυνομικών, γυναικών, παιδιών.

Μόνο τον μήνα Δεκέμβριο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του International Crisis Group, τα θύματα έφτασαν τα 87. Συν άλλα επτά, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς -5 δασκάλες και 2 μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων-, που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από ένοπλους ισλαμιστές.

«Η περσινή χρονιά ήταν η πιο αιματηρή για την κοινότητα των σιιτών και, εάν η προχθεσινή επίθεση είναι ένδειξη για τα μελλούμενα, το 2013 ξεκίνησε εξαιρετικά άσχημα», προειδοποίησε ο επικεφαλής του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Πακιστάν, Αλι Νταγιάν Χασάν, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση, τον στρατό και τις υπηρεσίες ασφαλείας «για την αδιαφορία και την αναισθησία τους».

Για τους σιίτες -κυρίως μέλη της φυλής Χαζάρα που άρχισαν να μεταναστεύουν στο Πακιστάν από το Αφγανιστάν τον 19ο αιώνα- η καθημερινότητα στο Βαλουχιστάν είναι μια ζωή σε καθεστώς ομηρίας. «Τα μέλη της LeJ», λέει ο Σάγεντ Νταούντ Αγκά, στέλεχος της κοινότητας των σιιτών, «κυκλοφορούν στους δρόμους της Κέτα κι έξω από τα τζαμιά μας φωνάζοντας «άπιστοι, άπιστοι» και «θάνατος στους σιίτες». Και εμείς έχουμε καταντήσει μια κοινότητα από νεκροθάφτες. Εχουμε συνηθίσει τόσο πολύ τον θάνατο, που πάντα έχουμε έτοιμα τα σάβανα».

Περίπου 500.000 υπολογίζοντας οι Χαζάρα, και επειδή μιλούν μια περσική διάλεκτο και έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά γίνονται εύκολος στόχος. «Ζουν σε καθεστώς πολιορκίας» λέει ο Νταγιάν. «Εάν βγουν έξω από τις γειτονιές τους, έξω από το γκέτο, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Ολοι τούς έχουν εγκαταλείψει στην τύχη τους: οι υπηρεσίες ασφαλείας, οι πολιτικοί, το δικαστικό σύστημα».

Οπως σημειώνει το Reuters, η LeJ διατηρούν «ιστορικά» στενές σχέσεις με στοιχεία μέσα στις δυνάμεις ασφαλείας. Οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας «έθρεψαν» τέτοιες εξτρεμιστικές οργανώσεις τη δεκαετία του 1980 ως αντίβαρο στην απειλή από το γειτονικό σιιτικό Ιράν, όπως γράφει η Wall Street Journal, και παρότι η Lej έχει τεθεί εκτός νόμου από το 2001, η οργάνωση εξακολουθεί να δρα ελεύθερα, ενώ μερίδα του κρατικού μηχανισμού εξακολουθεί να θεωρεί την εξτρεμιστική οργάνωση «σύμμαχο» σε μια πιθανή σύρραξη με την Ινδία.

Ωστόσο, αυτή τη φορά οι αντοχές πραγματικά δοκιμάζονται. Με την αστυνομία στο Βαλουχιστάν να προειδοποιεί την κυβέρνηση ότι η απειλή από οργανώσεις σαν την Lej είναι η πλέον επικίνδυνη που θα αντιμετωπίσει στο εξής η χώρα, στο Διαδίκτυο, σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης εμφανίστηκαν εκκλήσεις προς τις ΗΠΑ να επεκτείνουν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, βάζοντας στο στόχαστρό τους και τους ηγέτες της LeJ στο Βαλουχιστάν.

«Ρωτώ τον αρχηγό του Στρατού: Τι έκανες τα τρία τελευταία χρόνια; Τι μας πρόσφερες εκτός από περισσότερο θάνατο;» προκάλεσε δημόσια χθες τον στρατηγό Ασάφ Καγιάνι -τον πιο ισχυρό άνθρωπο στο Πακιστάν- ο διακεκριμένος ηγέτης της σιιτικής κοινότητας, Μαυλάνα Αμιν Σαχίντι, απειλώντας ότι εάν ο στρατός δεν αναλάβει τον έλεγχο στην Κουέτα, παρέχοντας στη μειονότητα προστασία, θα αφήσουν άταφους τους νεκρούς τους.