Pin It

Η συνεχιζόμενη κόντρα μεταξύ του διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Δημήτρη Εϊπίδη, και της Πανελλήνιας Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου μού φαίνεται ακατανόητη.

 

• Ο κ. Εϊπίδης αποφάσισε κάποτε ότι δεν ταίριαζε με την τελετή λήξης της διοργάνωσης να ανεβαίνει στη σκηνή του «Ολύμπιον» για να δώσει το καθιερωμένο βραβείο της ΠΕΚΚ σε ελληνική ταινία ο πρόεδρός της, Ανδρέας Τύρος, και να μιλάει, να μιλάει, να μιλάει, σαν να βρίσκεται σε γενική συνέλευση αναλύοντας την κατάσταση του ελληνικού σινεμά, κάνοντας κριτική στο κράτος και στο ίδιο το φεστιβάλ. Θεώρησε ότι μπορεί κάλλιστα να ανακοινώνει η ΠΕΚΚ το βραβείο της την προηγούμενη μέρα σε ειδική σεμνή τελετή, στο περίπτερο ας πούμε του φεστιβάλ. Και νομίζω ότι είχε και έχει απόλυτο δίκιο.

 

Η τελετή λήξης δεν είναι ευκαιρία για ζυμώσεις. Ενα σωματείο, έστω και πνευματικό, δεν μπορεί να συμπεριφέρεται με αλαζονεία και τουπέ μπροστά σε ένα κοινό που έχει συγκεντρωθεί, όχι για να ακούσει βαρύγδουπους λόγους, αλλά για να μάθει και να χειροκροτήσει τα βραβεία. Τι διαφορά έχει αυτή η συμπεριφορά από τους δεκάρικους που βγάζουν διάφοροι άσχετοι στην τελετή έναρξης και δεν βλέπουμε την ώρα να κάτσουν κάτω για να αρχίσει επιτέλους η ταινία; Είναι και κατάλοιπο των παλιών κακών, τριτοκοσμικών θα έλεγα, καιρών του φεστιβάλ, όταν διάφοροι πρόεδροι σωματείων (ιδίως της Εταιρείας Σκηνοθετών) κατάπιναν τα μικρόφωνα. Ο Εϊπίδης θέλει, λοιπόν, μια τελετή απονομής σύντομη, με έμφαση στον λόγο και τα βραβεία της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής. Το «κόψιμο» της ΠΕΚΚ δεν είναι λογοκρισία. Αλλωστε, όλοι οι κριτικοί, και οι πιο άγνωστοι, έχουν δόξα τω θεώ ένα κάρο έντυπα για να γράφουν καθημερινά την άποψή τους για το φεστιβάλ. Για όποιους πραγματικά ενδιαφέρονται.

 

• Από κει και πέρα όμως, το παιχνίδι χόντρυνε. Η ΠΕΚΚ, με επανειλημμένες ανακοινώσεις, δεν καταγγέλλει απλώς τον Δημήτρη Εϊπίδη «για εξωθεσμικές ενέργειες που βλάπτουν την ελεύθερη γνώμη και τη δημοκρατία», αλλά επιπλέον υποστηρίζει ότι μια σειρά από στελέχη της (όπως ο ίδιος ο Ανδρέας Τύρος, εμβληματική φυσιογνωμία της ελληνικής κριτικής) δεν προσκαλούνται στη διοργάνωση ή απώλεσαν το δικαίωμα εισόδου στις αίθουσες. Μήπως μ’ αυτή την ενέργεια χάνει ο Δημήτρης Εϊπίδης το δίκιο του;

 

Βένα Γεωργακοπούλου

 

Scroll to top