Του Τάσου Τσακίρογλου
Μεγαλόψυχους και «ντόμπρους» επιχειρεί να παρουσιάσει τους ναζιστές κατακτητές της Ελλάδας η Χρυσή Αυγή, διαστρεβλώνοντας την ιστορία και εξωραΐζοντας την εικόνα των χιτλερικών, με αφορμή το αίτημά της για «άμεσο συμψηφισμό του κατοχικού δανείου με το εξωτερικό χρέος της χώρας», το οποίο επανέλαβε την Κυριακή στη Βουλή ο Ν. Μιχαλολιάκος. Οι χρυσαυγίτες, επειδή, όπως λένε, δεν είναι «νενέκοι», τονίζουν ότι θα διεκδικήσουν τα αναγκαστικά δάνεια από τη Γερμανία, τα οποία, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, ξεπερνούν τα 500 δισ. ευρώ.
Δεδομένου μάλιστα ότι το σημερινό χρέος της Ελλάδας αγγίζει τα 350 δισ. ευρώ, απαιτούν από τη Γερμανίδα καγκελάριο, Ανγκελα Μέρκελ, να… επιστρέψει τη διαφορά, ύψους περίπου 150 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτής της διεκδίκησης, οι ναζί ηγέτες, παρότι θα μπορούσαν να κατασχέσουν τα χρήματα από την Ελλάδα, δεν το έκαναν, αλλά, αντιθέτως, συνήψαν δάνεια, τα οποία σκόπευαν… να αποπληρώσουν με τη λήξη του πολέμου. Τα πράγματα, όμως, τους πήγαν… στραβά και δεν μπόρεσαν να φανούν συνεπείς, αφού στο τέλος ηττήθηκαν.
Αποκαλυπτικά είναι τα όσα είπε ο βουλευτής Επικρατείας, Χρήστος Παππάς, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, στις 12 Ιουνίου του 2012, με μοναδική αντίδραση αυτή του Απ. Κακλαμάνη: «Βέβαια θα μπορούσαν τότε να τα έχουν πάρει [τα χρήματα] και να μη δώσουν λογαριασμό. Αλλά εκείνοι οι Γερμανοί, ό,τι και να ήταν, όσα και να έκαναν, είχαν την ευθύτητα να αναγνωρίσουν την οφειλή τους και να δηλώσουν ότι θα τα επιστρέψουν στο τέλος του πολέμου. Ετσι είδαν το καθήκον τους και έτσι έπραξαν.
Βέβαια τότε μπορεί να είχαν αυτή την άποψη πιστεύοντας ότι θα έβγαιναν νικητές και θα σέβονταν την υπογραφή τους. Τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά όμως. Οι ίδιοι ηττήθηκαν, η χώρα τους διαμελίστηκε. Από το 1945 και έπειτα η πολιτική ηγεσία της Γερμανίας μέχρι και σήμερα λειτούργησε ως ένας κοινός τοκογλύφος και παράλληλα μπαταξής» (http://xristospappas.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9391.html).
Με τον τρόπο αυτό, λοιπόν, και η πίτα μένει άκοπη και ο σκύλος χορτάτος: αφ' ενός η νεοναζιστική οργάνωση συντάσσεται με το λαϊκό αίσθημα περί απόδοσης ιστορικής δικαιοσύνης για την αρπαγή του ελληνικού πλούτου από τους χιτλερικούς και αφ' ετέρου οι τελευταίοι αποκαθαίρονται από τις «αμαρτίες» της ασυνέπειας, της τοκογλυφίας και της «αποικιοκρατίας», όπως αυτή της κυρίας Μέρκελ, «η οποία νομίζει ότι η χώρα μας αποτελεί αποικία της, στην οποία απέστειλε ως σκιώδη πρωθυπουργό τον θρασύ κ. Ράιχενμπαχ» (Χρ. Παππάς, στο ίδιο).
Αποσιωπώνται, όμως, ο αρπακτικός και καθολικός χαρακτήρας του πολέμου που εξαπέλυσε ο Αδ. Χίτλερ και η υποδούλωση και εξόντωση ολόκληρων λαών.
Ετσι, δεν είναι τυχαίο που η Χρυσή Αυγή υιοθετεί το αίτημα για διεκδίκηση του κατοχικού δανείου, αλλά τηρεί αποκαλυπτική σιωπή για τις πολεμικές επανορθώσεις που αφορούν τις καταστροφές και τα μαζικά εγκλήματα που διέπραξαν τα φασιστικά στρατεύματα στη χώρα μας.
Παράλληλα, «δανείζεται» το αίτημα της Αριστεράς για τη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης επιτροπής προσωπικοτήτων που θα εξετάσει το «απεχθές» μέρος του χρέους και το μετατρέπει στη δημιουργία εθνικής επιτροπής που θα προσδιορίσει το ακριβές ύψος της γερμανικής οφειλής προς την Ελλάδα. Προτείνει, μάλιστα, ως πρόεδρό της τον καθηγητή «σερ» Βασίλειο Μαρκεζίνη, εκλεκτό των απανταχού «πατριωτών» και όψιμο τιμητή της εξωτερικής πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων.
