Πώς «εξαφανίστηκε» η ιστορική Ελληνική Πλατεία της Αγίας Πετρούπολης
ΜΟΣΧΑ Του Θανάση Αυγερινού
Σαν από τραγική ειρωνεία την ώρα, που στην Αθήνα οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Ρωσίας Ευάγγ. Βενιζέλος και Σ. Λαβρόφ «ξεπάγωναν» εσχάτως τις (γιατί και από ποιον άραγε παγωμένες;) ελληνορωσικές σχέσεις και «γιόρταζαν» τα 185 χρόνια από την ανάληψη των καθηκόντων του Ιωάννη Καποδίστρια, στο μνημείο του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας στην Αγία Πετρούπολη καρφωνόταν η τελευταία σανίδα της πρόχειρης κατασκευής, που πλέον το σκεπάζει.
Παρά τις πολυάριθμες εκκλήσεις του τοπικού Συλλόγου Ελλήνων της πόλης και άλλων ρωσικών οργανώσεων, παρά τους όρκους πίστης στην ελληνορωσική φιλία, η ιστορική Ελληνική Πλατεία στην παλαιά πρωτεύουσα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Εχει καταληφθεί από κτίριο γραφείων, που με ρυθμούς-ρεκόρ χτίζεται την τελευταία χρονιά και «κατάπιε» και τον δύσμοιρο Καποδίστρια, το άγαλμα του οποίου είχε πανηγυρικά εγκαινιαστεί προ δεκαετίας, ως δώρο στα 300 χρόνια της Αγίας Πετρούπολης της «προεδρεύουσας στην Ε.Ε. Ελλάδας» και τώρα βρέθηκε να γειτονεύει με τις… τουαλέτες του υπό αποπεράτωση μεγάρου.
Ελληνες και φιλέλληνες της Ρωσίας εδώ και καιρό συγκέντρωναν χρήματα για να ανεγερθεί στην ίδια θέση ο περίφημος ναός του Αγίου Δημητρίου, που είχε χτιστεί με χρήματα του Δημήτριου Βερναρδάκη το 1861 και με άδεια του τσάρου Αλέξανδρου Β΄ ως επιβράβευση της ελληνικής κοινότητας για τον Κριμαϊκό Πόλεμο και γκρεμίστηκε εκατό χρόνια αργότερα κατά την καμπάνια «αθεϊσμού» του Νικίτα Χρουστσόφ. Ομως παρά τη δημόσια έκκληση προς τον πρόεδρο Πούτιν και τον κυβερνήτη της πόλης και πρόεδρο μάλιστα της ρωσικής Αθωνικής Εταιρείας Γκεόργκι Πολτάφτσενκο η ιδέα δεν ευοδώθηκε. Οι… μπίζνες υπερίσχυσαν, εξαφανίζοντας μάλιστα και μια ολόκληρη ιστορική πλατεία της πόλης.
Οπως δήλωσε στον ομογενή δημοσιογράφο Ν. Σιδηρόπουλο ο πρόεδρος του Συλλόγου των Ελλήνων Αγίας Πετρούπολης Αλεξέι Δροσίδης, που καταγγέλλει τον «υποκριτικό φαρισαϊσμό» όλων όσοι, «φιλέλληνες και μη», γνώριζαν και δεν αντέδρασαν, η θλιβερή εξέλιξη αποτελεί «ένα ισχυρό χαστούκι στο πρόσωπο για όλους εμάς τους Ελληνες της Ρωσίας, μια βεβήλωση της Ελληνικής Πλατείας» και υποδηλώνει πολλά για το κύρος των Ελλήνων και της Ελλάδας υπό τις σημερινές συγκυρίες.
Κι όπως θυμίζει στο τελευταίο τεύχος του ρωσόφωνου περιοδικού «Ελλάδα» η Ελιζαβέττα Ιωσηφίδη, τη μοίρα της ελληνικής παρουσίας είχε σχολιάσει και ο Ρώσος ποιητής Ιωσήφ Μπρόντσκι το 1966 στη συλλογή «Μια στάση στην έρημο»: «Τώρα πια είναι τόσο λίγοι οι Ελληνες στο Λένινγκραντ, που γκρεμίσαμε την ελληνική εκκλησία, για να χτίσουμε στον ελεύθερο χώρο, αίθουσα συναυλιών…».
