Καιρός ήταν. Να ξαναγίνει η Τate Britain σύγχρονη, φωτεινή, ελκυστική. Να ξεφορτωθεί την αίσθηση ελαφριάς… μούχλας που ανέδιδε. Να συναγωνιστεί ξανά επί ίσοις όροις με την Tate Modern που, από τότε που άνοιξε (2000) στην απέναντι όχθη του Τάμεση, σχεδόν εξαφάνισε (για Βρετανούς και τουρίστες) το μητρικό της μουσείο, που είχε πίσω του ιστορία ενός αιώνα και πάνω. Να ανοίξει, επιτέλους, πάλι για το κοινό και η μεγάλη κεντρική του πόρτα, φάτσα στο ποτάμι, που μένει κλειστή.
Επιτέλους, σήμερα, η νέα Τate Britain παρουσιάζεται επισήμως στο κοινό. Κυριολεκτικά αγνώριστη. Χρειάστηκε ένα πρόγραμμα ανακαίνισης κόστους 45 εκατ. λιρών, που δεν είναι, όμως, παρά το πρώτο μόνο μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου, που θα ολοκληρωθεί μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια. Και οι πρώτες, πάντως, εργασίες (2011-2013) ήταν αρκετές για να μεταμορφώσουν το ιστορικό μουσείο. Αρχισαν να αποκαλύπτονται τον Μάιο, τότε που εγκαινιάστηκαν δέκα νέες πτέρυγες και αναδιατάχθηκαν 500 σημαντικά εκθέματα με αυστηρή χρονολογική σειρά -το αποτέλεσμα έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τον βρετανικό Τύπο.
Οι νέες αλλαγές είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές και αφορούν το παλιότερο μέρος του κτιρίου, αυτό που βλέπει προς το ποτάμι, και θεωρούνταν τόσο προβληματικό ώστε, όπως αποκάλυψε ο διευθυντής της Τate, σερ Νίκολας Σερότα, τη δεκαετία του ‘60 υπήρχαν σοβαρές σκέψεις να το γκρεμίσουν και να χτιστεί μια μικρή, μοντέρνα προσθήκη. Οι αρχιτέκτονες Πίτερ Σεντ Τζον και Ανταμ Καρούζο δεν είχαν ανάγκη, όμως, από κατεδαφίσεις, αλλά από προσθήκες και φως, περισσότερο φως.
Ετσι, καμάρι της νέας Τate Britain είναι η θεαματική ελικοειδής σκάλα που ενώνει το κέντρο της Ροτόντας με τα υπόγεια του μουσείου, εκεί που εκτίθενται πλέον τα Αρχεία του, σε έναν χώρο που φιλοξενούσε κάποτε τη φυλακή Millbank, τη μεγαλύτερη του Λονδίνου. Το κυκλικό μπαλκόνι στην κορφή της Ροτόντας, πολύ κοντά στον θόλο της οροφής, έγινε επισκέψιμο για το κοινό μετά από 90 ολόκληρα χρόνια.
Μικρότερα σχέδια κάνουν ακόμα πιο όμορφη και λειτουργική την Tate Britain. Ανάμεσά τους, το νέο ντιζάιν στα τραπέζια, τις καρέκλες, ακόμη και στα κουτάλια ενός καφέ κάτω από το μπαλκόνι του θόλου. Η αποκατάσταση της περίφημης τοιχογραφίας «The Expedition in Pursuit of Rare Meats» του Ρεξ Γουίστλερ στο εστιατόριο του μουσείου, που φέρει και το όνομα του περίφημου Βρετανού ζωγράφου. Μια νέα είσοδος αποκλειστικά για τα σχολεία, αλλά και ρεσεψιόν κάτω από τη κεντρική σκάλα εισόδου.
Η Tate Britain καλεί τους πάντες σε ένα House Warming Party το Σάββατο 23 Νοεμβρίου, με δωρεάν είσοδο και πολλή ζωντανή μουσική, προβολές, συζητήσεις και, φυσικά, τέχνη.
Επιμ.: Β. Γεωργ.
