Λονδίνο Του Ισαάκ Α. Καριπίδη
Τον Νοέμβριο του 1978 ένα χωριό της Φθιώτιδας μπαίνει στο «στόχαστρο» των εφημερίδων. Για πάνω από ένα μήνα απασχολεί εκτενώς τον Τύπο, γίνεται πρωτοσέλιδο και όχι απλά μένει στην ιστορία αλλά δημιουργεί και έναν νέο όρο στη νεοελληνική γλώσσα: το «Κωσταλέξι». Λέξη συνώνυμη με την ανθρώπινη εξαθλίωση, την υπανάπτυξη, την απανθρωπιά. Λέξη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει αρνητικές κοινωνικές καταστάσεις.
Ολα ξεκινούν όταν η αστυνομία, μετά από καταγγελία, βρίσκει μια 47χρονη γυναίκα σε άθλια κατάσταση, μισόγυμνη και απομονωμένη από τον έξω κόσμο για 29 χρόνια. Πρόκειται για την Ελένη Καρυώτη που ζούσε στο σκοτεινό υπόγειο ενός διώροφου σπιτιού στο χωριό Κωσταλέξι, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λαμία. Στα χρονικά έχει μείνει ως «η Ελένη του Κωσταλέξι».
«Την κρατούσαν φυλακισμένη 29 χρόνια σε υπόγειο μπουντρούμι», λέει ένας από τους χαρακτηριστικούς τίτλους των εφημερίδων της εποχής. Αρχικά κατηγορήθηκαν τα τρία μεγαλύτερα αδέρφια της που ζούσαν στα πάνω δωμάτια του σπιτιού πως την είχαν φυλακισμένη, ότι την τάιζαν με αποφάγια και ότι της συμπεριφερόταν όπως σε ένα ζώο.
Η ιστορία συνταράσσει την Ελλάδα. Οσο περισσότερο ασχολούνται οι εφημερίδες μαζί της τόσο πιο πολύ ανεβαίνουν οι κυκλοφορίες τους. Ετσι, ακολουθούν δημοσιεύματα με συνταρακτικές λεπτομέρειες, τα οποία όμως συχνά μπερδεύουν την πραγματικότητα με τον μύθο. Τα αδέρφια συλλαμβάνονται και οδηγούνται σε δίκη με κατηγορίες για αρπαγή, σκοπούμενη βαριά σωματική κάκωση και έκθεση σε κίνδυνο.
Οπως όμως αποδεικνύεται στη συνέχεια, η Ελένη είναι άρρωστη και χρειάζεται τη συνεχή παρακολούθηση τουλάχιστον ενός ατόμου για να ζει αξιοπρεπώς. Βοήθεια που δεν μπορούν να της παράσχουν τα αδέρφια της παρά την όποια θέληση τους. Γι’ αυτό άλλωστε μετά από μια πολύωρη δίκη αθωώνονται πανηγυρικά και επιστρέφουν στο σπίτι τους. Ενα χωριό όμως στιγματίζεται για πάντα.
Ολα αυτά ο υπογράφων δεν θα τα γνώριζε αν δεν είχε παρακολουθήσει το θέμα στην εκπομπή «Η μηχανή του χρόνου» του Χρήστου Βασιλόπουλου με φιλοξενούμενο τον συνάδελφο Γιώργο Οικονομέα. Το μόνο που ήξερε ήταν η λέξη Κωσταλέξι. Πριν από μερικές εβδομάδες η Βρετανία συγκλονίστηκε από την αποκάλυψη των λεγόμενων τριών «σκλάβων γυναικών του Μπρίξτον».
Ενα ζευγάρι ηλικιωμένων, ένας 73χρονος και μια 67χρονη, κατηγορούνται ότι κρατούσαν φυλακισμένες τρεις γυναίκες επί 30 χρόνια. Η μία μάλιστα, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει η βρετανική Αστυνομία, «δεν είχε έρθει ποτέ σε επαφή με τον έξω κόσμο». Η ηλικία της υπολογίζεται γύρω στα 30. «Και οι τρεις είναι εξαιρετικά τραυματισμένες ψυχικά και μεταφέρθηκαν σε ασφαλές μέρος», λέει η πρώτη ανακοίνωση της Σκότλαντ Γιαρντ.
Οι βρετανικές εφημερίδες, μόλις έγινε γνωστή η ιστορία, ανέβασαν το θέμα «ψηλά» και το έκαναν πρωτοσέλιδο. Δεν υπάρχει μέρα που να μην ασχολούνται με τις «σκλάβες του Μπρίξτον» καθώς «πουλάνε».
Η αστυνομία συνέλαβε και ανέκρινε το ζευγάρι για αρκετές ώρες. Το άφησε όμως ελεύθερο με περιοριστικούς όρους, καθώς δεν έχει αρκετά στοιχεία εις βάρος του. Χθες αποδείχτηκε ότι συμμετείχαν στο μαοϊκο κίνημα τη δεκαετία του ’70 και φαίνεται πως οι δύο μεγαλύτερες «σκλάβες» τους τούς ακολούθησαν με τη θέλησή τους, αφού πρώτα έζησαν μαζί σε ένα κοινόβιο.
Μήπως τελικά η ιστορία επαναλαμβάνεται και οι υπερβολές του Τύπου δημιουργούν λανθασμένα στερεότυπα;
