Του Τάσου Τσατάλη
Για την ΑΕΚ είναι θετικό ότι η νίκη και η εμφάνιση στο ματς με την Ξάνθη, δίνουν τέλος στη συζήτηση για το μέλλον του Λίνεν. Αλλωστε, η αναζήτηση του διαδόχου του Βλάχου πριν από μερικούς μήνες, είχε δείξει πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί στη σημερινή συγκυρία, σοβαρός προπονητής που να θέλει να έρθει στα Σπάτα.
Ο Λίνεν, παρά τις ιδιοτροπίες, τις παραξενιές και τις περίεργες κάποιες φορές επιλογές, έχει συνηθίσει πλέον τη… ροκ κατάσταση που υπάρχει, οπότε ξέρει να δουλεύει και να πορεύεται με βάση αυτή. Με την Ξάνθη έδειξε και ικανός να βρει κάποιες ιδέες για να βελτιώσει την εικόνα της ομάδας.
Ισως μάλιστα να αποδειχθεί ότι αυτό γίνεται στην πλέον κρίσιμη στιγμή. Γιατί η ΑΕΚ έχει μπροστά της τέσσερα παιχνίδια, μέχρι την αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟΚ, που είναι… όλα τα λεφτά. Τη δοκιμασία με τον άμεσο ανταγωνιστή Αρη στο Χαριλάου ακολουθούν δυο διαδοχικά εντός έδρας ματς με ΟΦΗ και Πανιώνιο αντίστοιχα, πριν πάει στην Κέρκυρα. Οκτώ βαθμοί σε αυτά τα παιχνίδια είναι ο αδιαπραγμάτευτος στόχος. Δέκα θα είναι το ιδανικό.
Από εκεί και πέρα, η διάταξη και η αγωνιστική φιλοσοφία απέναντι στην Ξάνθη δίνουν τη δυνατότητα στον Λίνεν να έχει στην ίδια ενδεκάδα τους αντικειμενικά καλύτερους ποδοσφαιριστές του. Λύνει το πρόβλημα της ανυπαρξίας ικανών ακραίων μεσοεπιθετικών και ρίχνει το βάρος στον άξονα. Στον χώρο, δηλαδή, που από την αρχή της σεζόν η ΑΕΚ διαθέτει περισσότερες λύσεις κι από πλευράς ποιότητας κι αριθμητικά.
Επίσης τα πράγματα μπαίνουν σε μια σειρά με στόχο μια πιο ορθολογική εκμετάλλευση των δυνατοτήτων των δυο νεαρών ποδοσφαιριστών που υπόσχονται τα περισσότερα: Του Φούντα και του Κατίδη. Τον πρώτο τον είδαμε σε επιθετικότερο ρόλο με την Ξάνθη, αλλά στον «ρόμβο» μπορεί να παίξει και σαν εσωτερικό χαφ. Ο Κατίδης δεν έπαιξε το Σάββατο, αλλά σε αυτή τη διάταξη ένας παίκτης που θέλει κι έχει τις δυνατότητες να παίζει σε ελεύθερο επιθετικό ρόλο, μαζί με έναν φορ «κολόνα» όπως ο Πετρόπουλος, σύντομα θα βρει τη θέση του.
Στην ΑΕΚ από το ξεκίνημα της σεζόν, και με τον Βλάχο και με τον Λίνεν μέχρι πρότινος, δεν υπήρχε η λογική πάνω στην οποία πρέπει να βασίζεται ρεαλιστικά το χτίσιμο κάθε ομάδας. Η λογική λέει πως πρέπει να προσαρμόζεται η τακτική σου στις δυνατότητες του ρόστερ κι όχι το αντίθετο. Δεν μπορείς, για παράδειγμα, επειδή θέλεις να έχεις εξτρέμ, να… βαφτίζεις τον προβληματικό Φουρτάδο, ούτε έναν παίκτη με τα χαρακτηριστικά του Κατίδη.
Επίσης δεν υπάρχει ομάδα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που να μην έχει καθαρό «6άρι». Στην ΑΕΚ για έναν ολόκληρο γύρο εναλλάσσονταν σε αυτό τον ρόλο παίκτες που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν. Δεν ήταν αυτή η θέση τους. Μέχρι να έρθει ο Μητρόπουλος, είδαμε τον Γιάγκο, τον Φέτση, τον Ρίκκα και τον Κορδέρο να παίζουν «κόφτες», χωρίς επιτυχία. Πρόβλημα που λύθηκε με την απόκτηση του Μητρόπουλου, όπως βέβαια και αυτό στην επίθεση με τον Πετρόπουλο.
Φυσικά η ΑΕΚ πάσχει από εναλλακτικές λύσεις και θα πρέπει να σταθεί πολύ τυχερή με τιμωρίες και με τραυματισμούς. Ειδικά στα πλάγια μπακ, η κατάσταση πίσω από τον Βλάχο, ακόμη και τον Τσουμάγκα, είναι τραγική. Για τέτοιες περιπτώσεις, η σκληρή πραγματικότητα είναι πως ο Λίνεν μπορεί να κάνει μόνο… τον σταυρό του.
Πάντως, αυτό που τελικά φάνηκε απέναντι στην Ξάνθη είναι ότι ο τρόπος και οι παίκτες που θα επιτρέψουν στην ομάδα, θα τη βοηθήσουν να παίζει ανεκτό τουλάχιστον ποδόσφαιρο και να κερδίζει ομάδες με τον ίδιο στόχο.
Σε τελική ανάλυση, για το ελληνικό πρωτάθλημα μιλάμε και η ΑΕΚ αρκεί να τερματίσει πάνω από δύο ομάδες μόνο για να σωθεί.
