Για τους Αγγλους, ο Ερρίκος ο Ε′ ως ιστορικό, αλλά και σεξπιρικό πρόσωπο, είναι πολύ οικείος. Ο μονάρχης που κατατρόπωσε το 1415 τους Γάλλους στη μάχη του Αζινκούρ είναι εθνικός ήρωας. Πόσο μάλλον που έχουν να τον φανταστούν και να τον ταυτίσουν και με κάτι σταρ σαν τον Λόρενς Ολίβιε και τον Κένεθ Μπράνα.
Και να που ήρθε και η σειρά του ωραίου Τζουντ Λο να μπει στα παπούτσια τους. Δεν βιάστηκε. Το θεατρικό βιογραφικό του διάσημου κινηματογραφικού ηθοποιού όλο και παχαίνει. Μην ξεχνάμε ότι για τον «Αμλετ» του το 2009 είχε γίνει χαμός στο Λονδίνο και η «Γκάρντιαν» είχε γράψει «To book or not to book?» (να κλείσεις ή να μην κλείσεις θέση;), για να ειρωνευτεί τους θεατές που έκαναν ουρές, πολλοί για την πρώτη παράσταση της ζωής τους.
Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν τώρα και με τον «Ερρίκο Ε’», που ο Τζουντ Λο παίζει στο θέατρο Noel Coward, στην καρδιά του εμπορικού Γουέστ Εντ, και πάλι σε σκηνοθεσία του πολύ καλού Μάικλ Γκράντατζ. Τέσσερα στα πέντε αστεράκια πήρε η παράσταση από τον Μάικλ Μπίλινγκτον και… αυτό λέει πολλά. Τα χρωστάει, γράφει, κυρίως στην ερμηνεία του Λο, στον «σύνθετο τρόπο που αποδίδει αυτόν τον αντιφατικό βασιλιά». Διότι, κατά τα άλλα, η σκηνοθεσία δεν είναι τίποτα το εξαιρετικό.
Εκεί που ο Ολίβιε προσέδωσε στον Ερρίκο τον Ε′ «πατριωτική λάμψη» και ο Μπράνα εστίαζε στη «βασανισμένη του ανθρωπιά», ο Λο προτείνει τον «αδίστακτο χαρακτήρα του, που είναι η άλλη όψη του ηρωισμού του», γράφει ο Μπίλινγκτον. «Δεν περιμένει, βέβαια, κανείς σήμερα από βασιλιάδες του Μεσαίωνα να υπακούν στη Συνθήκη της Γενεύης. Αλλά, πολύ περισσότερο από τον Αμλετ του, ο Λο μάς παρουσιάζει έναν διχασμένο χαρακτήρα του οποίου η σπλαχνική επιφάνεια καλύπτει μια βίαιη λύσσα. Ο ηθοποιός ωριμάζει όσο περνούν τα χρόνια και μπαίνει κάτω από το πετσί των ρόλων του. Το είδαμε πρόσφατα και στην παράσταση του «Αννα Κρίστι» του Ευγένιου Ο’ Νιλ στο θέατρο «Ντόνμαρ».
Ο ίδιος ο 40χρονος Τζουντ Λο, σε συνέντευξή του πριν από την πρεμιέρα, είχε παραδεχθεί ότι αποτελεί γι’ αυτόν ιδιαίτερο κίνητρο να αναλαμβάνει ρόλους που έχουν ήδη παίξει τεράστιοι ηθοποιοί, όπως ο Λόρενς Ολίβιε και ο Κένεθ Μπράνα. «Ο παράγοντας του φόβου και ο παράγοντας της πίεσης με αναγκάζουν να ανεβάζω τον πήχη», εξήγησε. Διάβασε, βέβαια, πάρα πολύ, αλλά μάλλον κάτι περίεργα βιβλία, για παράδειγμα τα απομνημονεύματα του Τζον Κένεντι και του Ουίνστον Τσόρτσιλ, και έκανε σε βάθος συζητήσεις και με τον πρώην αρχηγό της εθνικής ομάδας ράγκμπι της Αγγλίας, τον Λόρενς Νταλάλιο! «Αλλά με ένα κείμενο τόσο καλογραμμένο σαν του Σέξπιρ, η μεγαλύτερη βοήθεια για τον ηθοποιό βρίσκεται στις σελίδες του».
Ιnfo: Διάρκεια έως 15 Φεβρουαρίου.
Επιμ: Β. Γεωργ.
