Επιμέλεια: Δημήτρης Κουκλουμπέρης
Η ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, η δημιουργία του τρίτου πόλου, η πολιτική συμμαχιών και οι προγραμματικές συγκλίσεις της επόμενης ημέρας είναι τα βασικά διακυβεύματα του 2ου συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ που ξεκινά το απόγευμα και ολοκληρώνεται την Κυριακή με την εκλογή Κεντρικής Επιτροπής και προέδρου.
Στις τετραήμερες εργασίες θα αντιπαρατεθούν οι δύο αντιλήψεις που έχουν διαμορφωθεί στο εσωτερικό της Αγίου Κωνσταντίνου.
Της πλειοψηφίας που αποκλείει από τον διάλογο για την Κεντροαριστερά το ΠΑΣΟΚ και τον αρχηγό του Ευάγγελο Βενιζέλο επιλέγοντας να συνεργαστεί με πρόσωπα που έχουν κόψει τους δεσμούς τους με τη Χαριλάου Τρικούπη όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος, ενώ ένα τμήμα των «προεδρικών» δεν θα είχε αντίρρηση σε μια μελλοντική προγραμματική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη πλευρά, η μειοψηφία θα πιέσει για την αποδοχή της πρόσκλησης της κίνησης των 58 για τη δημιουργία της ελληνικής Ελιάς με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και όλων των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, άνευ αποκλεισμών και υπαναχωρήσεων.
Επί τάπητος θα τεθούν επίσης ζητήματα όπως η συμμετοχή στην τρικομματική και η αποχώρηση από αυτή τον περασμένο Ιούνιο και ακόμη η προετοιμασία της διπλής αναμέτρησης των ευρωεκλογών και των περιφερειακών-δημοτικών εκλογών.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Συμμαχίες: Οχι στην ανακύκλωση φθαρμένων υλικών
Της Μαρίας Γιαννακάκη*
Η Δημοκρατική Αριστερά πραγματοποιεί το 2ο Συνέδριό της σε μια δύσκολη συγκυρία, πολιτική, οικονομική, κοινωνική. Ως η πολιτική δύναμη της υπεύθυνης Αριστεράς, από την ίδρυσή της υπερασπίστηκε την ανάγκη συνεργασιών για την έξοδο από την κρίση. Με τη συμμετοχή της στην τρικομματική κυβέρνηση συνέβαλε στην αποτροπή χειρότερων εξελίξεων, τη συνέχιση της χρηματοδότησης και την αποτροπή της εξόδου της χώρας από το ευρώ. Εδωσε τη μάχη και για την αποτροπή δυσβάσταχτων μέτρων και για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις. Παρά τις αδυναμίες αυτής της συμμετοχής, απέδειξε ότι αποτελεί το κρίσιμο μέγεθος που εξασφαλίζει τη σταθερότητα της χώρας και επιδιώκει να συμβάλει στις απαραίτητες αλλαγές για την έξοδο από την κρίση με προοδευτικό πρόσημο.
Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση βρίσκει την κοινωνία καθημαγμένη από την ύφεση και την ανεργία, ενώ το κοινωνικό κράτος έχει πληγεί. Η πορεία εφαρμογής του προγράμματος επικεντρώνεται σε μέτρα που συρρικνώνουν διαρκώς την οικονομία. Είναι αναγκαία η σταθερή, επίμονη και συνεχής διαπραγμάτευση, όπως και η διαμόρφωση ενός προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, έχουμε μπροστά μας τις ευρωεκλογές που χαρακτηρίζονται ως οι κρισιμότερες του 21ου αιώνα, όχι όμως για τους λόγους που κυριαρχούν στον δημόσιο διάλογο. Η ψήφος των πολιτών στις ευρωεκλογές θα έχει πολλαπλή σημασία, όχι όμως στη λογική της ανατροπής κυβερνήσεων που ορέγονται διάφοροι. Είναι σημαντικές, καθώς θα είναι οι πρώτες εκλογές σε επίπεδο Ενωσης μετά την αυξημένη βαρύτητα που τους δίνει η «Μεταρρυθμιστική» Συνθήκη. Αν θέλουμε να κάνουμε μια σημαντική συνεισφορά στην έξοδο της χώρας από την κρίση, πρέπει να εκμεταλλευτούμε το παράθυρο των ευρωεκλογών και να αναδείξουμε όχι τα απλουστευτικά διλήμματα, αλλά τα ουσιαστικά πολιτικά διακυβεύματα και πάνω από όλα να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για τη συμμετοχή των πολιτών. Το δημοκρατικό έλλειμμα δεν περιορίζεται μόνο από τα πάνω, αλλά και από τα κάτω. Οι πολίτες άφησαν για δεκαετίες την ευρωπαϊκή υπόθεση στα χέρια των πολιτικών και όταν χρειάστηκαν τη βοήθεια, την ουσιαστική αλληλεγγύη της Ε.Ε. δεν την βρήκαν. Αν πραγματικά θέλουμε μια διαφορετική Ελλάδα, πρέπει όχι μόνο να την οραματιστούμε, αλλά και να τη διαμορφώσουμε μέσα από την περιφερειακή νησίδα ασφαλείας που λέγεται Ε.Ε.
Τέλος, όσον αφορά το ζήτημα των συμμαχιών, είναι λάθος η συζήτηση που εξαντλείται σε πρόσωπα. Το πολιτικό πλαίσιο και σχέδιο, κεντρικό κορμό του οποίου αποτελούν τα παραπάνω ζητήματα, είναι αυτά που θα καθορίσουν «με ποιους θα πάμε». Αλλιώς η συζήτηση θα εξαντλείται σε ονοματολογία που θυμίζει ανακύκλωση παλιών και φθαρμένων υλικών. Είμαι βέβαιη ότι μέσα από τις διαφορετικές απόψεις που θα ακουστούν, ο διάλογος θα είναι γόνιμος και η Δημοκρατική Αριστερά θα βγει πιο δυνατή και πλούσια, σε όλα τα επίπεδα.
* Βουλευτής Β΄ Πειραιά ΔΗΜΑΡ
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Δυναμικός διάλογος για την ελληνική Ελιά
Του Γεράσιμου Γεωργάτου*
Το 2ο συνέδριο, που αρχίζει σήμερα, είναι κρίσιμο πρώτα για την ίδια τη ΔΗΜΑΡ, που καλείται να αποσαφηνίσει και να διευκρινίσει αν όντως έχει αφήσει πίσω της την Αριστερά της πεπατημένης. Καλείται με τις θέσεις και τις επιλογές της να επιβεβαιώσει ότι είναι μια συνεπής προοδευτική δημοκρατική μεταρρυθμιστική δύναμη του ευρύτερου σοσιαλδημοκρατικού χώρου.
Μια τέτοια ταυτότητα επιβεβαιώνεται και ενισχύεται εάν το συνέδριο αποφασίσει άμεσα, χωρίς αμφιταλαντεύσεις, καθυστερήσεις και αναβολές, εδώ και τώρα, την ένταξη της ΔΗΜΑΡ στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές και δημοκράτες, στηρίζοντας ανεπιφύλακτα την αντίστοιχη πλατφόρμα για τις ευρωεκλογές και την υποψηφιότητα Μάρτιν Σουλτς ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η παρουσία του ΠΑΣΟΚ, που συγκυβερνά με τη Δεξιά, στον ίδιο χώρο, αποτελεί πρόφαση και ψευδοδίλημμα. Και το SPD στη Γερμανία θα συγκυβερνά με τη CDU της Μέρκελ, όμως στις ευρωεκλογές θα υπάρξει μεταξύ τους σκληρή αντιπαράθεση για το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης.
Καλείται επιπλέον η ΔΗΜΑΡ να επιβεβαιώσει τον αυτοπροσδιορισμό της ως «Αριστεράς της ευθύνης». Και το κριτήριο εδώ δεν είναι βεβαίως αν συμμετέχει ή όχι σε κυβερνητικά σχήματα. Αν θέλει να είναι συνεπής με τις ιδρυτικές της διακηρύξεις και τις προσδοκίες που δημιούργησε, θα πρέπει να αναλάβει γενναίες πρωτοβουλίες και να πρωταγωνιστήσει στην υπόθεση της ανασυγκρότησης του κατακερματισμένου και υπό κατάρρευση προοδευτικού μεταρρυθμιστικού χώρου, συμμετέχοντας δυναμικά στον διάλογο για τη δημιουργία ενός ομόσπονδου πολυκεντρικού πολιτικού φορέα. Στη δημιουργία της ελληνικής «Ελιάς». Ο χώρος υπάρχει κοινωνικά και αναζητά την πολιτική του έκφραση.
Η ευθύνη για την ανασυγκρότησή του είναι ευθύνη απέναντι στην ανασυγκρότηση της χώρας, που δεν μπορεί να την προωθήσει ούτε ο δεξιός συντηρητισμός ούτε ο αριστερός λαϊκισμός. Η εκδήλωση της «πρωτοβουλίας των 58», την προηγούμενη Δευτέρα, έδειξε ότι αν η όλη ΔΗΜΑΡ ήταν εκεί παρούσα, θα είχε αλλάξει ήδη το πολιτικό σκηνικό.
* Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΔΗΜΑΡ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Κεντροαριστερά χωρίς ιδιοτέλεια και θεσιθηρία
Του Θανάση Οικονόμου*
Μια βασική παράμετρος των δεινών και των ανατροπών που έχουν υποστεί οι ζωές μας τα τελευταία χρόνια είναι η έλλειψη προοπτικής. Η έλλειψη ενός ορίζοντα που να επαναφέρει την εμπιστοσύνη, την ανασυγκρότηση της κοινωνίας, να διατηρεί την ελπίδα.
Αντιθέτως, οι ασκούμενες πολιτικές και οι πρακτικές διακυβέρνησης αναδεικνύουν την απουσία οποιουδήποτε σχεδίου για την αντιμετώπιση σημαντικών κοινωνικών και οικονομικών θεμάτων, όπως είναι η ύφεση, η ανεργία, η φτώχεια. Απουσιάζει η αναπτυξιακή διάσταση, όπως και μέτρα επανόρθωσης κοινωνικών επιπτώσεων που προκλήθηκαν από την κρίση.
Ακόμη χειρότερα, είναι διάχυτη η εντύπωση πως τα συγκυβερνώντα κόμματα (κυρίαρχα άλλωστε στη μεταπολιτευτική πραγματικότητα) δεν μπορούν να αποκοπούν από κατεστημένες δυνάμεις και νοοτροπίες, που αποτέλεσαν εν πολλοίς τις αιτίες της κρίσης.
Σε αυτή την έλλειψη ορίζοντα δεν απαντούν ξεκάθαρα τα επιχειρήματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που, γεμάτη ασάφειες και παλινωδίες, προσδοκά την αρνητική ψήφο της αγανάκτησης. Δεν καταθέτει ένα πειστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, ενώ ο κόσμος επιζητά μια εναλλακτική πολιτική πρόταση.
Η ΔΗΜΑΡ μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση ενός ισχυρού πολιτικού χώρου, ανάμεσα στις νεοφιλελεύθερες ασκούμενες πολιτικές και σε έναν ασυγκράτητο λαϊκισμό, απομεινάρια και τα δύο της μεταπολιτευτικής λογικής. Σημασία, όμως, έχει οι πολίτες να μπορούν να εκφράζονται και να αντιστοιχίζονται σε εφαρμοσμένες προοδευτικές πολιτικές που δίνουν λύσεις στα μεγάλα θέματα.
Εχει έρθει η ώρα να συζητήσουμε τι σημαίνει τελικά να ανήκει κανείς στον προοδευτικό χώρο στην Ελλάδα τού σήμερα και ποια πρόσωπα και σχηματισμοί ανήκουν πράγματι σε αυτόν και ποιοι αυτοχαρακτηρίζονται προοδευτικοί (ή κεντροαριστεροί) από συνήθεια ή ιδιοτέλεια και θεσιθηρία και μόνο.
Η ΔΗΜΑΡ οφείλει σήμερα:
Πρώτον, να ξεκαθαρίσει το πολιτικό και ιδεολογικό της στίγμα, σε συνάρτηση με την κρίσιμη συγκυρία. Απαραίτητη προϋπόθεση αυτού του στίγματος είναι η δημοκρατική χειραφέτηση από τα δεσμά της χρεοκοπίας και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με όσο το δυνατόν καλύτερους όρους.
Δεύτερον, να συνομιλήσει, να προσεγγίσει τις προοδευτικές κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται να κρατηθούν και να κρατήσουν και τη χώρα όρθια με τρόπο ειλικρινή, αληθινό και σύγχρονο. Με επίγνωση της ιστορικής διαδρομής της ΔΗΜΑΡ και της ηθικής στάσης που έχει τηρήσει, οι δημόσιες πολιτικές μας να προκύψουν από τον παραπάνω διάλογο. Ούτε από εμμονές και ιδεοληψίες, ούτε από έτοιμες συνταγές.
Είναι μια επίπονη διαδικασία που από τη ΔΗΜΑΡ έχει ήδη δρομολογηθεί. Από τις απαντήσεις που θα δοθούν, θα δημιουργηθεί προοπτική. Κάθε άλλη πρακτική είναι επίφαση είτε για την αναζήτηση άλλοθι, είτε για να στηριχτούν κατεστημένες δυνάμεις πολιτικής και διαπλοκής που μας έφεραν -και διαιωνίζουν– την κρίση.
* Πρώην βουλευτής Ιωαννίνων, μέλος Επιτροπής Πολιτικού Σχεδιασμού ΔΗΜΑΡ
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Αντιμνημονιακό πρόγραμμα από την «Κοινωνία Πρώτα»
→Μετεξελίσσεται σταδιακά σε κόμμα ο σχηματισμός
Το πρώτο βήμα για τη μετεξέλιξή της σε πολιτικό κόμμα έκανε χθες η πολιτική κίνηση «Κοινωνία Πρώτα» των ανεξάρτητων βουλευτών Οδυσσέα Βουδούρη, Πάρι Μουτσινά και Θόδωρου Παραστατίδη, δίνοντας στη δημοσιότητα το πρόγραμμα, τις πολιτικές της προτεραιότητες και 83 δράσεις «για την αναγέννηση της Ελλάδας».
Βασική θέση για την έξοδο από την κρίση αποτελεί η ανακοπή της μνημονιακής πορείας, με αποδέσμευση από το Μνημόνιο και εφαρμογή ενός προγράμματος προοδευτικών μεταρρυθμίσεων με μέτρα όπως η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και η προώθηση τομών στον πολιτικό σύστημα που θα βάλουν τέλος στην «υπουργική δικτατορία».
Στο οικονομικό πεδίο προκρίνεται το μοντέλο της μεικτής οικονομίας «χωρίς φόβο για τον ιδιωτικό τομέα», η δημιουργία ενός ισχυρού δημόσιου τραπεζικού πυλώνα αλλά και η αναδιάρθρωση του χρέους με επιμήκυνση αποπληρωμής 50-60 χρόνων. «Καλύτερο και όχι λιγότερο κράτος» είναι το μότο για τη διοικητική μεταρρύθμιση σύμφωνα με τον κ. Βουδούρη, ενώ, όπως συμπλήρωσε ο Π. Μουτσινάς (που επίσης έχει αποχωρήσει από τη ΔΗΜΑΡ), αποτελεί «μύθο» ότι το Μνημόνιο είναι η μοναδική λύση.
Για την επίτευξη του στρατηγικού σχεδίου της η «Κοινωνία Πρώτα» θεωρεί αναγκαία τη συσπείρωση όλων των δημοκρατικών, πατριωτικών και αριστερών δυνάμεων που θα συνδιαμορφώσουν μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, αναγνωρίζοντας στην Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ «πρωταγωνιστικό ρόλο». Σχολιάζοντας τις διεργασίες στην Κεντροαριστερά ο Οδ. Βουδούρης σημείωσε ότι η κίνηση των 58 θέλει να δημιουργήσει ένα «κέλυφος» για να μην υποστεί το ΠΑΣΟΚ πανωλεθρία, ενώ για τη ΔΗΜΑΡ υπογράμμισε ότι αν θέλει ευρεία συμπαράταξη αριστερών δυνάμεων, «ευχαρίστως να γίνει διάλογος», αρκεί να κάνει αυτοκριτική για τις ώς τώρα επιλογές της.
Σε ό,τι αφορά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ο πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ Θ. Παραστατίδης εξήγησε ότι υπάρχουν πολιτικά χαρακτηριστικά, κυρίως στις κάλπες στα μεγάλα αστικά κέντρα, όμως εκφράστηκε διαφωνία στο να μετατραπούν σε ένα γενικευμένο δημοψήφισμα.
Αποφάσεις για τη μελλοντική φυσιογνωμία του φορέα θα ληφθούν στην πανελλαδική συνδιάσκεψη στις 25 Ιανουαρίου.
Δημήτρης Κουκλουμπέρης
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Συγκλίσεις με φόντο τις ευρωεκλογές
Διεργασίες κεντροαριστερών, κεντροδεξιών και φιλελεύθερων δυνάμεων
Του Τάσου Τσακίρογλου
Το ρευστό πολιτικό σκηνικό και η αβεβαιότητα των εξελίξεων με την προσωρινή ισορροπία δυνάμεων μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης εντατικοποιούν τις διεργασίες στον ενδιάμεσο χώρο, με ορίζοντα τις ευρωεκλογές του 2014. Σε μια περίοδο που τα φώτα της δημοσιότητας, με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ, τραβά η πρωτοβουλία των «58», για την ανασυγκρότηση της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, οι ζυμώσεις με τη δημιουργία ή τη συνεργασία ποικίλων «πολιτικών κινήσεων» δίνουν και παίρνουν.
Χαρακτηριστική αυτής της κινητικότητας είναι η διοργάνωση διημερίδας πολιτικού διαλόγου, που εξήγγειλαν για τις 18 και 19 Ιανουαρίου, αλλά και η συγκρότηση Προοδευτικού Φόρουμ, από τα κόμματα Δράση και Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα και τις κινήσεις πολιτών «Δυναμική Ελλάδα», «Δίκτυο Π80», «Think Π» και «Μπροστά».
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, στόχος είναι «να δημιουργηθούν γέφυρες συναντίληψης μεταξύ κομμάτων και κινήσεων από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο που εκτείνεται από τη φιλοευρωπαϊκή Αριστερά μέχρι το φιλελεύθερο Κέντρο και την πολιτική οικολογία». Παράλληλα, διευκρινίζουν ότι «θα είναι η πρώτη οργανωμένη απόπειρα να διαπιστώσουμε πιθανές ιδεολογικές και προγραμματικές συγκλίσεις και να διατυπώσουμε προτάσεις για ένα εναλλακτικό εθνικό σχέδιο [...] εν όψει των ευρωπαϊκών και αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014». Προσθέτουν δε ότι «φιλοδοξία των συνδιοργανωτών δεν είναι να ιδρύσουν ένα νέο κόμμα, αλλά να προτείνουν νέες λύσεις».
Ο κατακερματισμός του κομματικού πεδίου και η προοπτική κυβερνήσεων συνεργασίας πυροδοτούν κινήσεις, υποδαυλίζουν προσωπικές φιλοδοξίες και ευνοούν τον παραγοντισμό, καθώς οι περισσότερες από τις σχετικές κινήσεις είναι προσωποπαγείς, με πρωταγωνιστές από τον ΠΑΣΟΚικό πολιτικό γαλαξία: Ανδρέας Λοβέρδος, Ηλίας Μόσιαλος, Γιάννης Ραγκούσης κ.λπ. Ορισμένες από τις «Κινήσεις» αυτές συνομιλούν και με τους «58», όπως οι προερχόμενοι από τους Οικολόγους Πράσινους «Think Π», ενώ άλλοι τοποθετούνται από κριτικά έως αρνητικά, όπως η Δράση του Θεόδωρου Σκυλακάκη ή το «Δίκτυο Π80», στην ίδρυση του οποίου συμμετείχε ο Γιάννης Ραγκούσης, αλλά πλέον δραστηριοποιείται μόνο ο Γιάννης Τσαμουργκέλης.Το πλέον ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι στο πολιτικό φάσμα μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ έχουν μετατοπιστεί είτε προς τον φιλελεύθερο χώρο, με ευρωπαϊκή αναφορά την ALDE του Γκι Φέρχοφσταντ (βλ. Αννα Διαμαντοπούλου), είτε προς το νεοφιλελεύθερο μνημονιακό πρόγραμμα, όπως ο Ανδρ. Λοβέρδος, ο οποίος έχει προχωρήσει σε «αρραβώνα» με τη ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη. Την ίδια ώρα, ο φιλελεύθερος ευρωβουλευτής και πρόεδρος της Δράσης, Θεόδωρος Σκυλακάκης, μετριάζει την ακραία φρασεολογία του Στέφανου Μάνου και δηλώνει (συνέντευξη στην «Εφ.Συν.» 9/12/13) ότι το κόμμα του ανήκει «στον κεντρώο χώρο και μπορεί να συνεργαστεί πολιτικά, υπό όρους, προς διάφορες κατευθύνσεις». Το διάστημα μέχρι τις ευρωεκλογές θα δείξει εάν και κάτω από ποια «ομπρέλα» θα συμπαραταχθούν τα πολιτικά αυτά μορφώματα και ποια θα είναι η επιρροή τους στις πολιτικές εξελίξεις.
