→Το «αν χρειαστεί θα σας αλλάξω όλους», έγινε η βάση για την εκτόξευση
Του Μ. Μορφονιού
Υπάρχουν «μυστικά» που θα πρέπει να αναζητήσουμε στην προσπάθειά μας να δώσουμε μια εξήγηση για την επιτυχία του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ; Και ναι και όχι!
Συνήθως όλα αυτά που αναφέρονται περί σκληρής δουλειάς και καλής λειτουργίας είναι ένας μύθος, αφού στις περισσότερες φορές η συγκυρία παίζει τον δικό της ρόλο. Πλην όμως δεν θα πρέπει να τα αποδώσουμε και όλα στον παράγοντα της τύχης!
Κάποιες αποφάσεις είναι που αλλάζουν τους κανόνες του παιχνιδιού και μία από αυτές την πήρε, όπως φαίνεται, ο Βαγγέλης Μαρινάκης λίγο πριν από την ολοκλήρωση της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου.
Να βάλουμε το ριπλέι, όχι για τα… πέναλτι αλλά για τα πραγματικά γεγονότα.
Οι δύο ισοπαλίες στο «Καραϊσκάκης» με τον ΠΑΟΚ (0-0) και τον Παναθηναϊκό (1-1) είχαν προκαλέσει τότε αναταράξεις στην πτήση του Ολυμπιακού προς τον (40ό!) τίτλο. Και παρά το γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν τίποτα να διακινδυνεύσουν αφού η φιέστα είχε εξασφαλιστεί από τον… προηγούμενο τεχνικό, τον Ζαρντίμ, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αποφάσισε κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του ελληνικού (και όχι μόνο) ποδοσφαίρου. Αντί να διώξει τον προπονητή, άλλαξε τους παίκτες!
Πήγε στου Ρέντη μετά το πάρτι του τίτλου και είπε στους ποδοσφαιριστές της ομάδας του ότι «ο μόνος σίγουρος είναι ο Μίτσελ» και πως «αν χρειαστεί θα σας αλλάξω όλους».
Τήρησε το πρώτο και εργάστηκε για το δεύτερο. Δεν έφυγαν όλοι, αλλά απομακρύνθηκαν αρκετοί με πρώτους τους δύο Αλγερινούς, τον Τζιμπούρ και τον Αμπντούν, ενώ στη συνέχεια αποχώρησαν οι πιο παλιές καραβάνες, όπως ήταν ο Μοντέστο, ο Πάντελιτς αλλά και οι Πίνο, Ντιακιτέ, Βλαχοδήμος, Φετφατζίδης, Φέισα, Κοντρέρας. Προσθέστε σ’ αυτούς και τον Τοροσίδη που είχε ξενιτευτεί από τον Γενάρη.
Στου Ρέντη ήρθαν 14 καινούργιοι. Και μπορεί λίγοι από αυτούς να «κόλλησαν» με τον παλιό κορμό, ωστόσο μ’ αυτό το ανακάτεμα της τράπουλας ο Μαρινάκης κατάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία στα αποδυτήρια και να αυξήσει τον ανταγωνισμό.
Οσα μηνύματα και αν έγραφε δηλαδή στην προσωπική του ιστοσελίδα ο Χοσέ Χολέμπας, δεν επρόκειτο να επιστρέψει στην ενδεκάδα αν δεν έφτανε σε υψηλό επίπεδο απόδοσης, αφού υπήρχε και ο Γκαετάν Μπονγκ που πήρε τα ματς στο ξεκίνημα.
Επί της ουσίας, πάντως, ο «γερός κορμός» από τα προηγούμενα χρόνια ήταν αυτός που σήκωσε τον Ολυμπιακό και τον πήγε μέχρι τις 16 κορυφαίες ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Μανιάτης, ο Μανωλάς, ο Σιόβας, ο Μήτρογλου, ο Φουστέρ, ο Χολέμπας. Σ’ αυτούς προστέθηκε ο Ρομπέρτο που ασυζητητί δικαίωσε την επιλογή του Μίτσελ και άφησε έξω από τα πλάνα τους Μέγερι και Κάρολ, ενώ από κοντά ήταν ο Τσόρι Ντομίνγκες, ο Σαβιόλα, ο Κάμπελ και ο Βάις με τον Σαλίνο.
Ο Μίτσελ πήγε με πλάνο 21 παικτών που τελικά όχι μόνον του έφτασαν, αλλά του περίσσεψαν κιόλας, αφού οι μεταγραφές τύπου Εντινγκά, Γιαταμπαρέ και Μετζανί δεν βρήκαν χρόνο συμμετοχής, ενώ και ο Μασάντο έπαιξε στο πρώτο και το τελευταίο παιχνίδι.
Σε όλους αυτούς προσθέστε και τον Ανδρέα Σάμαρη, ο οποίος ήταν η «αποκάλυψη» του Μίτσελ στο τουρνουά στη θέση του άξονα, ενώ ο Ισπανός τεχνικός έχει σε ανάλογη εκτίμηση και τον Μάικι Ολαϊτάν, ο οποίος μπόρεσε να αγωνιστεί στα δύο ματς με την Αντερλεχτ.
Πόσο εύκολο είναι να μπει κανείς ανάμεσα σε Σαβιόλα και Μήτρογλου;
