Ο Ο' Τουλ πέθανε το Σάββατο σε νοσοκομείο του Λονδίνου όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα, είπε ο ατζέντης Στιβ Κένις. «Η οικογένεια ανακοινώνει σήμερα ότι δυστυχώς ο Πίτερ πέθανε χθες, γαλήνια, στο νοσοκομείο. Ήταν άρρωστος για μεγάλο διάστημα. Ήταν μοναδικός, ήταν ένας γίγαντας στον τομέα του», συμπλήρωσε ο Κένις.
Ο Πίτερ Ο΄ Τουλ που γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου του 1932, έχει πρωταγωνιστήσει και στις ταινίες Μπέκετ (Becket), Το λιοντάρι του χειμώνα (The Lion in Winter), Αντίο, κύριε Τσιπς (Goodbye, Mr. Chips), Η άρχουσα τάξη (The Ruling Class), Στάντμαν, ο ριψοκίνδυνος δραπέτης (The Stunt Man), Η τυχερή μου χρονιά (My Favorite Year) και Αφροδίτη (Venus).
Προτάθηκε οκτώ φορές για το βραβείο Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου, χωρίς όμως να κερδίσει ποτέ (είναι ο ηθοποιός με τις περισσότερες υποψηφιότητες χωρίς νίκη). Τελικά, το 2003, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών τον τίμησε με τιμητικό Όσκαρ για τον συνολικό όγκο της δουλειάς του και την ισόβια προσφορά του στον κινηματογράφο. Ο ίδιος αρνήθηκε αρχικά να δεχθεί το Όσκαρ αλλά στη συνέχεια μεταπείστηκε.
Η κόρη του, Κέιτ Ο' Τουλ, ευχαρίστησε όλον τον κόσμο για την αγάπη που έδειξε στον πατέρα της όλα αυτά τα χρόνια. Ζήτησε όμως ταυτόχρονα να επιτραπεί στην οικογένεια να τον θρηνήσει μόνη της και στην ανακοίνωσή της ανέφερε ότι θα οργανώσει σύντομα μια επιμνημόσυνη τελετή «γεμάτη με τραγούδια και καλή διάθεση» για τον πατέρα της.
Ο πρόεδρος της Ιρλανδίας Μάικλ Χίγκινς εξέφρασε τη «βαθιά λύπη» του για τον θάνατο του Ο' Τουλ. «Η Ιρλανδία και όλος ο κόσμος έχασαν έναν από τους γίγαντες του κινηματογράφου και του θεάτρου», ανέφερε στην ανακοίνωσή του.
Βιογραφικό
Ο Πίτερ Ο' Τουλ γεννήθηκε το 1932 από Ιρλανδό πατέρα και Σκωτσέζα μητέρα. Μεγάλωσε στη Βρετανία και φοίτησε σε καθολικό σχολείο. Σε νεανική ηλικία ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία αλλά καθώς το όνειρό του ήταν να γίνει ηθοποιός, φοίτησε στη Βασιλική Ακαδημία της Δραματικής Τέχνης. Καταξιώθηκε αρχικά ως θεατρικός ηθοποιός και ασχολήθηκε ελάχιστα με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση μέχρι το 1962, όταν ο Ντέιβιντ Λιν τον επέλεξε να πρωταγωνιστήσει στο ρόλο του συνταγματάρχη Λόρενς στην ταινία «Ο Λόρενς της Αραβίας». Η ερμηνεία του αυτή τον έφερε υποψήφιο για Όσκαρ. Ακολούθησαν άλλες επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου αλλά δεν κέρδισε ποτέ το πολυπόθητο αγαλματάκι παρά μόνο το 2003, όταν η Αμερικανική Ακαδημία τον τίμησε με ένα βραβείο για το σύνολο της καριέρας του.
Αν και αφιέρωνε πολύ χρόνο στο θέατρο, όπου ήταν καταξιωμένος σαιξπηρικός ηθοποιός, μετά τον Λόρενς γύρισε πολλές ακόμη ταινίες, όπως «Το λιοντάρι του χειμώνα», το «Αντίο κύριε Τσιπς», την «Άρχουσα τάξη»,τον «Τελευταίο Αυτοκράτορα» και την «Τυχερή μου χρονιά». Για τις ερμηνείες του στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση κέρδισε συνολικά τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, ένα Βραβείο Έμμυ και ένα βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Οι καταχρήσεις – αφού ήταν γνωστό ότι έπινε και κάπνιζε πολύ – επιβάρυναν την υγεία του και τη δεκαετία του ’70 έφτασε κοντά στο θάνατο και του αφαιρέθηκε μεγάλο μέρος του στομάχου καθώς διαγνώστηκε με καρκίνο.
Από τον γάμο του με την ηθοποιό Σαν Φίλιπς είχε αποκτήσει δύο κόρες ενώ σε ηλικία 50 ετών έγινε πατέρας για τρίτη φορά, αποκτώντας ένα γιο από το μοντέλο Κάρεν Μπράουν.
efsyn.gr
