ΧΙΛΗ – Στον πρώτο γύρο η κεντροαριστερή Μπασελέ συγκέντρωσε διπλάσιες ψήφους από τη δεξιά συνυποψήφιά της και όλα δείχνουν ότι θα επικρατήσει άνετα με ένα πρόγραμμα κατάργησης των κοινωνικών ανισοτήτων
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Σε αυτήν την αναμέτρηση, νικήτρια θα ήταν ούτως ή άλλως μία γυναίκα. Στον χθεσινό δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Χιλή «μονομάχοι» ήταν άλλωστε δύο πάλαι ποτέ φίλες: η πρώην -και κατά πώς όλα δείχνουν και νέα- πρόεδρος της χώρας, η κεντροαριστερή Μισέλ Μπασελέ, και η προεδρική υποψήφια της Δεξιάς, η 60χρονη οικονομολόγος και πρώην υπουργός Εργασίας Εβελίν Ματέι, που στην προεκλογική εκστρατεία αυτοπροβλήθηκε λίγο-πολύ ως η… εγχώρια εκδοχή της Μέρκελ!
Αν και τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα από την κάλπη αναμένονταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα, σχεδόν κανείς δεν θεωρούσε αυτήν την αναμέτρηση ντέρμπι. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 17 Νοεμβρίου, η 62χρονη Μπασελέ -η πρώτη γυναίκα που εξελέγη πρόεδρος στη χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής, το 2006- είχε συγκεντρώσει σχεδόν διπλάσιο αριθμό ψήφων από τη Ματέι. Και στο μεσοδιάστημα, διατηρούσε σταθερά άνετο προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, στις λιγοστές που έγιναν ελλείψει πολιτικού σασπένς…
«Δεν πρόκειται για επιλογή μεταξύ δύο γυναικών, όπως αρέσκεται να λέει ο Τύπος», είχε διαμαρτυρηθεί στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωσή της η Μπασελέ, την περασμένη Πέμπτη. «Υπάρχουν ριζικές διαφορές μεταξύ μας. Πιστεύω ότι η Χιλή είναι έτοιμη για τις αλλαγές που θα της επιτρέψουν να γίνει η χώρα που ονειρευόμαστε», διακήρυξε. «Μπορούμε να μετατρέψουμε τη Χιλή σε μια πραγματικά ανεπτυγμένη χώρα».
Κατά την ίδια, αυτό θα συμβεί με την προώθηση όσων μεταρρυθμίσεων δεν κατάφερε να εφαρμόσει στην πρώτη προεδρική θητεία της, την τετραετία 2006-2010. Οι σημαντικότερες εξ αυτών είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος -«απομεινάρι» της δικτατορίας Πινοσέτ- και η αλλαγή του φορολογικού συστήματος, κυρίως με την αύξηση των εταιρικών φόρων, χρηματοδοτώντας έτσι με τα έσοδα την αναδιάρθρωση των δημόσιων υπηρεσιών, κυρίως στους τομείς της υγείας και της παιδείας.
Απώτερος σκοπός είναι η εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων σε μια χώρα που -ένεκα των αυξημένων κερδών από τις εξαγωγές χαλκού- ευημερεί μεν στους αριθμούς, όμως σχεδόν οι μισοί από τα 17 εκατομμύρια των κατοίκων της δίνουν έναν καθημερινό αγώνα επιβίωσης, με μέσο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 370 ευρώ τον μήνα!
Αλλά για να μπορέσουν να αλλάξουν όλα αυτά, η Μπασελέ χρειάζεται δύο ισχυρά «όπλα». Αφενός την αδιαμφισβήτητη νομιμοποίηση μέσα από τη μαζική συμμετοχή στην κάλπη – που ήταν και το μεγάλο ζητούμενο των χθεσινών εκλογών, των πρώτων που διεξήχθησαν χωρίς να είναι πλέον υποχρεωτική η ψήφος. Αφετέρου, την πολιτική βούληση του παραδοσιακά διχασμένου και γι’ αυτό νομοθετικά «δύσκαμπτου» Κογκρέσου.
Και στα δύο σώματά του -Βουλή και Γερουσία- έχει αποκτήσει πια οριακή πλειοψηφία ο κεντροαριστερός συνασπισμός που την στηρίζει. Δεν διαθέτει ωστόσο όσες ψήφους απαιτούνται για την έγκριση νομοσχεδίων με ειδικές πλειοψηφίες, όπως ισχύει π.χ. στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ή στη συνταγματική αναθεώρηση. Κι έτσι, δεν είναι λίγοι αυτοί που ήδη προβλέπουν μια πύρρειο νίκη για την Μπασελέ. Αργά ή γρήγορα, υποστηρίζουν, η νέα πρόεδρος θα βρεθεί μπροστά στο ίδιο πολιτικό αδιέξοδο της πρώτης θητείας της. Και οι δρόμοι στο Σαντιάγο θα ξαναγεμίσουν με διαδηλωτές, αυτή τη φορά ακόμη πιο εξοργισμένους από το γεγονός ότι διαψεύστηκαν για δεύτερη φορά οι υποσχέσεις για αλλαγή…
