Λευκωσία Ανταπόκριση: Ακης Φάντης
Γλυκόπικρη γεύση έχει η έκθεση του ΔΝΤ για τις προοπτικές της κυπριακής οικονομίας σε βάθος δεκαετίας. Σύμφωνα με την έκθεση, μακρά και δύσκολη δεκαετία απομόχλευσης αναμένουν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις στην Κύπρο. Η έκθεση, που ετοιμάστηκε μετά το τέλος της δεύτερης επιτυχούς αξιολόγησης του κυπριακού προγράμματος, περιγράφει με μελανά χρώματα τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει η χώρα κατά τη διαδικασία μείωσης του ιδιωτικού χρέους, που βρίσκεται σε συγκριτικά ψηλά επίπεδα, παρόλο που το ΔΝΤ θεωρεί γενικά ότι το κυπριακό πρόγραμμα βρίσκεται σε τροχιά επιτυχούς υλοποίησης, παρά τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Εκτιμά ότι έγινε πρόοδος για σταθεροποίηση των τραπεζών, για εξυγίανση των δημοσιονομικών και για –έστω διστακτική– εκκίνηση των μεταρρυθμίσεων.
Προβλέπει ότι η οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 12,5% το 2013 και το 2014 (7,7% το 2013 και 4,8% το 2014). Διαβλέπει όμως μακρά και επώδυνη πορεία ανάκαμψης της οικονομίας λόγω των υψηλών επιπέδων ιδιωτικού χρέους, το οποίο βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα ανάμεσα στις χώρες της ευρωζώνης και κοντά στο 280% του ΑΕΠ. Η απομόχλευση του ιδιωτικού χρέους των νοικοκυριών υπολογίζεται ότι θα φθάσει το 55% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια και των επιχειρήσεων το 45% του ΑΕΠ. Δηλαδή, στα επόμενα χρόνια ο δανεισμός θα μειωθεί κατά περίπου 16 δισ. ευρώ. Η διαδικασία απομόχλευσης έχει ήδη ξεκινήσει, όπως αναφέρεται, και αναμένεται να συνεχιστεί την επόμενη δεκαετία.
Τα νοικοκυριά, σημειώνεται, είναι σε καλύτερη θέση να προχωρήσουν σε απομόχλευση σε σχέση με τις επιχειρήσεις, που δεν έχουν σημαντικά αποθέματα. Η διαδικασία απομόχλευσης των επιχειρήσεων αναμένεται να συγκεντρωθεί στους τομείς των κατασκευών, των ακινήτων, των χρηματοοικονομικών και ασφαλιστικών επιχειρήσεων, που έχουν πέραν των μισών επιχειρηματικών δανείων. Λόγω του σχετικά υψηλού επιπέδου χρέους, η ανάκαμψη της κυπριακής οικονομίας θα χρειαστεί περισσότερο καιρό από ό,τι σε άλλες χώρες του Μνημονίου. Η συνολική καθαρή απώλεια παραγωγής στην Κύπρο σε μια δεκαετία υπολογίζεται στο 4% και είναι μεγαλύτερη από ό,τι στην Ιρλανδία ή Πορτογαλία ή σε σχέση με άλλες χώρες που είχαν χρηματοοικονομικές κρίσεις, αλλά μικρότερη από ό,τι στην Ελλάδα.
